Meteor nad Hiszpanią
Fireball over Toledo and Madrid (July 5) // Bola de fuego sobre Toledo y Madrid (5 de julio)Ta sporadyczna kula ognia przeleciała nad Hiszpanią 5 lipca 2020 roku, około godziny 0:58 czasu lokalnego (co odpowiada godzinie 22:58 UT 4 lipca). Został wygenerowany przez meteoroid poruszający się po orbicie podobnej do asteroidy, która uderzyła w atmosferę z prędkością około 72 000 km / h. Kula ognia rozpoczęła się na wysokości około 81 km nad prowincją Toledo, a zakończyła na wysokości około 34 km nad Madrytem.

Teleskop ESO zobaczył zniknięcie masywnej gwiazdy

Artystyczna wizja znikającej gwiazdy
This illustration shows what the luminous blue variable star in the Kinman Dwarf galaxy could have looked like before its mysterious disappearance.
Źródło:ESO/L. CalçadaKorzystając z należącego do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) teleskopu VLT, astronomowie odkryli absencję niestabilnej, masywnej gwiazdy w galaktyce karłowatej. Naukowcy sądzą, że może to wskazywać na to, iż gwiazda stała się mniej jasna i została częściowo przesłonięta przez pył. Alternatywnym wyjaśnieniem jest zapadnięcie się gwiazdy do czarnej dziury bez wybuchu supernowej. „Jeśli to prawda, byłaby to pierwsza bezpośrednia detekcja tego typu monstrualnej gwiazdy, kończącej życie w taki sposób” mówi Andrew Allan z Trinity, lider zespołu i doktorant w College Dublin w Irlandii.

Artystyczna wizja dysku protoplanetarnego otaczającego młodą gwiazdę. Źródło: NASA/JPL-Caltech.Naukowcy uzyskali nowe dowody na to, że planety powstają bardzo szybko. Dzięki obserwacjom radioastronomicznym pokazano, że bardzo młode dyski wokół gwiazd mają wystarczającą ilość elementów potrzebnych do zbudowania układów planetarnych. Badania prowadził m.in. polski astronom pracujący w Holandii.

Planetoida Urania sfotografowana w Żagańskim Obserwatorium Astronomicznym
21.04.2020 r.Trzynastego czerwca nastąpił bliski przelot planetoidy 2020 ML2. Obiekt przemknął w odległości 357 tysięcy kilometrów od Ziemi.

Planetoida o oznaczeniu 2020 ML2 zbliżyła się do Ziemi 13 czerwca, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 06:45 CEST. W tym momencie 2020 ML2 znalazła się w odległości około 357 tysięcy kilometrów, co odpowiada 0,93 średniego dystansu do Księżyca. 2020 ML2 ma szacowaną średnicę około 11 metrów.

Pierwszy dzień lataTegoroczne lato zacznie się o 23:44 czyli w nocy 20 czerwca 2020 roku. Pierwszy dzień lata odbędzie się więc w niedzielę 21 czerwca. Tego dnia Słońce będzie w zenicie nad zwrotnikiem Raka i znajdzie się w granicach jego konstelacji zodiakalnej. W rzeczywistości zbliży się do granic konstelacji Bliźniąt, a więc o całą konstelację wcześniej na ekliptyce. Pewnie zastanawiasz się czytelniku skąd taki dokładny czas chwili początku lata? Otóż w tym momencie nasza gwiazda będzie miała długość ekliptyczną 90 stopni. Taki kąt będzie dzielił ja na niebie od Punktu Barana (0 stopni) czyli miejsca na niebie, gdzie ekliptyka przecina się z równikiem niebieskim (ekliptyka to linia pozornej drogi Słońca po niebie, w rzeczywistości to Ziemia wędruję po niej dokoła Słońca).

46. Ogólnopolskie Młodzieżowe Seminarium Astronomiczno-Astronautyczne w Grudziądzu (OMSA 2020) odbyło się w tym roku w specjalnej formie - online. Całość sesji finałowych możecie obejrzeć na YouTube. Znamy już laureatów.Uczniowie z Poznania wygrali 46. Ogólnopolskie Młodzieżowe Seminarium Astronomiczno-Astronautyczne

Odbieranie zdjęć z satelitów meteorologicznych własnym sprzętem, próba poszukiwań planet pozasłonecznych, czy pomiar odległości do Księżyca – to tematy prac laureatów ogólnopolskiego konkursu astronomiczno-astronautycznego dla młodzieży OMSA 2020. Finały konkursu odbyły się nietypowo, w trybie online, zamiast w grudziądzkim planetarium.

Półcieniowe zaćmienie Księżyca. Źródło: Młodzieżowe Obserwatorium Astronomiczne w NiepołomicachW najbliższy piątek na wieczornym niebie będzie można zobaczyć pełnię "truskawkowego Księżyca", nazywaną też Różanym albo Gorącym Księżycem. Przy wschodzie Księżyca będzie też widoczne także jego półcieniowe zaćmienie.

Artystyczna wizja gwiazdy z olbrzymią plamą magnetyczną
Astronomowie korzystający z teleskopów ESO odkryli gigantyczne plamy na powierzchniach ekstremalnie gorących gwiazd ukrytych w gromadach gwiazd, tzw. gwiazd z gorącego krańca gałęzy horyzontalnej (ang. extreme horizontal branch stars). Obraz pokazuje artystyczną wizję jak może wyglądać jedna z takich gwiazd i jej olbrzymią, białawą plamę. Plama jest jasna, zajmuje do jednej czwartek powierzchni gwiazdy i jest spowodowana przez pole magnetyczne. Gdy gwiazda obraca się, plama na jej powierzchni pojawia się i znika z pola widzenia, powodując obserwowane zmiany w jasności.

Źródło:
ESO/L. Calçada, INAF-Padua/S. ZaggiaAstronomowie używający teleskopów Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) odkryli olbrzymie plamy na powierzchni ekstremalnie gorących gwiazd schowanych w gromadach gwiazd. Gwiazdy te są nie tylko nękane przez plamy magnetyczne, ale niektóre z nich doświadczają także superrozbłysków – eksplozji energii kilka milionów razy bardziej energetycznych niż podobne wybuchy na Słońcu. Wyniki badań, opublikowane dzisiaj w „Nature Astronomy”, pomogą astronomom lepiej zrozumieć te zagadkowe gwiazdy i otworzą drzwi do rozwiązania innych nieuchwytnych tajemnic astronomii gwiazdowej.

Start rakiety z Drgonem z załogą w dniu 30 maja 2020Wczoraj - 30 maja 2020 r. - wystartowała rakiety SpaceX ze statkiem Drgon z załogą w środku. To przełożony lot z powodów niesprzyjającej przygody tym razem przebiegł bez najmniejszych zakłóceń. Tradycyjnie człon rakiety nośnej powrócił na platformę pływającą i szczęśliwie na niej osiadł. W niedziele popołudniu będziemy mogli oglądać transmisję z dokowania statku do ISS.

Warkocz jonowy nowej komety SWAN
Źródło obrazu i prawa autorskie: Gerald Rhemann

Opis: Nowoodkryta Kometa SWAN już zdołała rozwinąć swój imponujący warkocz jonowy. Przybyła do nas z zewnętrznego obszaru Układu Słonecznego i właśnie przekroczyła orbitę Ziemi. Nosząca oficjalną nazwę C/2020 F8 (SWAN) międzyplanetarna góra lodowa (obecnie odparowywująca) zbliży się maksymalnie do Ziemi 13 maja, a znajdzie się najbliżej Słońca w dniu 27 maja tego roku. Kometa została po raz pierwszy zauważona pod koniec marca przez miłośnika astronomii przeglądającego zdjęcia, które wykonała krążąca wokół Słońca sonda NASA -- SOHO. Jej nazwa wiąże się z zainstalowaną na tym satelicie kamerą SWAN (Solar Wind ANisotropies). To zdjęcie, wykonane na ciemnym tle nieba ponad Namibią w połowie kwietnia, ukazuje świecącą na zielonkawo głowę Komety SWAN oraz jej niespodziewanie długi, ukazany tu bardzo szczegółowo, błękitny warkocz jonowy. Choć jasności komet są zazwyczaj dość trudne do przewidzenia, niektóre modele wskazują na to, że Kometa SWAN stanie się na tyle jasna, by móc ją dostrzec gołym okiem w czerwcu. W drugiej połowie maja i w czerwcu z terenu Polski obserwatorzy nieba będą mogli oglądać kometę C/2020 F8 (SWAN), widoczną bardzo nisko nad horyzontem. Nie dostrzeżemy jej jednak gołym okiem - obserwacja wymagać będzie teleskopu bądź lornetki.