Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej.
Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej.
Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim.
Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii.
Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »
AstroSklepy
Aktualnie online
Gości online: 2
Użytkowników online: 0
Łącznie użytkowników: 1 Najnowszy użytkownik: jacek
Wzmocniony obraz WCP z danych z przelotu sondy Juno / Credits - NASA, Jason MajorJest możliwe, że w ciągu zaledwie 10-20 lat zniknie najbardziej znany huragan w atmosferze Jowisza – Wielka Czerwona Plama.
Wielka Czerwona Plama (WCP) to największy huragan w Układzie Słonecznym. WCP istnieje już przynajmniej od początku XIX wieku, choć niektóre dawne zapiski astronomiczne sugerują, że ten huragan był mocno rozbudowany nawet w XVII wieku.
Dodał: jacekW kategorii: US Czytań: [641] Komentarzy: [0]
Ziemia i Księżyc obserwowane przez instrument HiRISE z orbity Marsa / Credits - NASA/JPL-Caltech/Univ. of ArizonaDwudziestego piątego lutego nastąpił bliski przelot meteoroidu 2018 DU. Minimalny dystans wyniósł około 284 tysięcy kilometrów.
Meteoroid 2018 DU przeleciał obok Ziemi 25 lutego 2018, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 11:20 CET. W momencie tego zbliżenia dystans pomiędzy Ziemią a 2018 DU wyniósł około 284 tysięcy kilometrów. Odpowiada to 0,74 średniej odległości do Księżyca.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [462] Komentarzy: [0]
Przestrzeń pomiędzy Ziemią a Księżycem często naruszają małe planetoidyDwudziestego pierwszego lutego doszło do bliskiego przelotu meteoroidu 2018 DQ obok Ziemi. Minimalny dystans wyniósł ok. 100 tysięcy kilometrów.
Meteoroid 2018 DQ przeleciał obok Ziemi 21 lutego 2018, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 13:15 CET. W momencie tego zbliżenia dystans pomiędzy Ziemią a 2018 DQ wyniósł około 100 tysięcy kilometrów. Odpowiada to 0,26 średniej odległości do Księżyca. Odkrycie 2018 DQ nastąpiło już po przelocie obok Ziemi.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [475] Komentarzy: [0]
Obserwacja SN 2016gkg (23.09.2016)/ Credits - Siding Spring Observatory, Steve FutcherArgentyński astronom-amator zarejestrował wyjątkowe zjawisko: pierwsze światło widzialne supernowej. Zjawisko otrzymało oznaczenie SN 2016gkg. Analiza tej supernowej została właśnie opublikowana na łamach Nature.
Supernowe to jedne z najbardziej energetycznych zjawisk we Wszechświecie. W momencie „zapłonu” jasność pojedynczej supernowej może przewyższyć jasność całej galaktyki, w której doszło do tego zjawiska. To dzięki supernowym we Wszechświecie znajduje się więcej pierwiastków cięższych od tlenu (a w szczególności od żelaza), ważnych także dla powstania planet oraz życia.
Seria zdjęć z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, które przedstawiają wielkąburzę w atmosferze planety. Jej rozmiar zmniejszył się w ciągu dwóch lat z 5000 km do około 3700 km. Źródło: NASA, ESA, M.H. Wong, A.I. Hsu (UC Berkeley).Astronomowie korzystający z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zbadali wielką burzę w atmosferze Neptuna, najdalszej planety Układu Słonecznego. Okazuje się, że burza jest obecnie w trakcie zanikania – informują NASA oraz Space Telescope Science Institute.
Przestrzeń pomiędzy Ziemią a Księżycem często naruszają małe planetoidyDziewiątego lutego doszło do bliskiego przelotu planetoidy 2018 CN2. Minimalny dystans wyniósł około 96 tysięcy km.
Planetoida 2018 CN2 przeleciała obok Ziemi 9 lutego 2018, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 08:30 CET. W momencie tego zbliżenia dystans pomiędzy Ziemią a 2018 CN2 wyniósł około 96 tysięcy kilometrów. Odpowiada to 0,18 średniej odległości do Księżyca. Odkrycie 2018 CN2 nastąpiło już po przelocie obok Ziemi.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [515] Komentarzy: [0]
Ślad pozostawiony przez meteor Meteor czelabiński - przelot superbolidu o średnicy około 17 metrów i masie wynoszącej do 10 tysięcy ton, obserwowany nad południowym Uralem 15 lutego 2013 roku około godziny 9:20 lokalnego czasu (4:20 CET). Po wejściu w atmosferę Ziemi bolid rozpadł się po 32,5 sekundach lotu na wysokości 29,7 kilometrów nad powierzchnią Ziemi nad obwodem czelabińskim. Przelot bolidu widziany był także z obwodów tiumeńskiego i swierdłowskiego oraz z przylegających regionów Kazachstanu.
Powstała w wyniku przelotu i eksplozji bolidu silna fala uderzeniowa spowodowała znaczne straty (uszkodzonych zostało ponad 7500 budynków), a także obrażenia u ponad tysiąca pięciuset osób.. Źródło: WikePediaW piątą rocznicę bolidu czelabińskiego nieopodal Ziemi przeleciał meteoroid 2018 CD3. Minimalny dystans wyniósł ok. 357 tysięcy kilometrów.
Meteoroid 2018 CD3 przeleciał obok Ziemi 15 lutego 2018, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 20:40 CET. W momencie tego zbliżenia dystans pomiędzy Ziemią a 2018 CD3 wyniósł około 357 tysięcy kilometrów. Odpowiada to 0,93 średniej odległości do Księżyca.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [484] Komentarzy: [0]
Instrument ESPRESSO uzyskał pierwsze światło z wszystkimi czterema Teleskopami Głównymi Instrument ESPRESSO na należącym do ESO teleskopie VLT w Chile po raz pierwszy połączył światło ze wszystkich czterech 8,2-metrowych Teleskopów Głównych. Łączenie światła z Teleskopów Głównych w ten sposób czyni VLT największym teleskopem optycznym spośród istniejących - pod względem powierzchni zbierającej światło. Rysunek pokazuje w uproszczonej formie w jaki sposób światło zbierane przez wszystkie cztery Teleskopy Główne wchodzące w skład VLT jest łączone przez instrument ESPRESSO znajdujący się pod platformą VLT.
Źródło:ESO/L. CalçadaInstrument ESPRESSO uzyskał pierwsze światło z wszystkimi czterema Teleskopami Głównymi
Instrument ESPRESSO na należącym do ESO teleskopie VLT w Chile po raz pierwszy połączył światło z wszystkich czterech 8,2-metrowych Teleskopów Głównych. W ten sposób uczyniono VLT największym istniejącym teleskopem optycznym pod względem powierzchni zbierającej światło.
Robot marsjański na zawodach ERCDwie równoległe kategorie zawodów łazików marsjańskich, warsztaty oraz strefa pokazów naukowo-technologicznych – to główne atrakcje czwartej edycji zawodów European Rover Challenge. W połowie września br. odbędą się one w Starachowicach.
Przestrzeń pomiędzy Ziemią a Księżycem często naruszają małe planetoidyW drugim tygodniu lutego obok Ziemi przemknęły dwie planetoidy. Wielkość obu jest porównywalna z bolidem czelabińskim.
Planetoida 2018 CC przeleciała obok Ziemi 6 lutego, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 21:10 CET. W momencie maksymalnego zbliżenia planetoida znalazła się w odległości około 188 tysięcy kilometrów od Ziemi. Odpowiada to około 0,49 średniego dystansu do Księżyca.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [496] Komentarzy: [0]
Własności siedmiu planet TRAPPIST-1 Infografika prezentuje w tej samej skali główne własności siedmiu planet TRAPPIST-1 oraz czterech najbardziej wewnętrznych planet Układu Słonecznego. Źródło:NASA/JPL-Caltech/R. Hurt, T. Pyle (IPAC)Nowe badania pokazują, że wszystkie siedem planet krążących wokół ultrachłodnego karła TRAPPIST-1 jest zbudowanych głównie ze skał, a część z nich może posiadać więcej wody niż Ziemia. Gęstości planet, które są teraz znane bardziej dokładnie niż do tej pory, sugerują, iż niektóre z nich mogą mieć do 5 procent masy w formie wody — około 250 razy więcej niż mają ziemskie oceany. Gorętsze planety bliżej swojej gwiazdy macierzystej przypuszczalnie mają gęste atmosfery z para wodną, a te bardziej odległe mogą mieć lodowe powierzchnie. Pod względem rozmiaru, gęstości i ilości promieniowania, które otrzymuje od gwiazdy, czwarta planeta jest najbardziej podobna do Ziemi. Wydaje się, że jest to najbardziej skalista planeta spośród wszystkich siedmiu i potencjalnie może posiadać ciekłą wodę.
Mała gromada Gaia 1 - na lewo od przesłoniętego Syriusza / Credits - H. KaiserDzięki sondzie kosmicznej Gaia udało się odkryć małą gromadę otwartą, którą dotychczas przesłaniał blask Syriusza.
Europejskie obserwatorium Gaia zostało wyniesione w przestrzeń kosmiczną w grudniu 2013 roku. Sonda obserwuje niebo z punktu L2 układu Ziemia – Słońce. Głównym celem tej misji jest precyzyjny pomiar pozycji gwiazd. We wrześniu 2016 roku opublikowano pierwszy katalog danych astrometrycznych z ponad miliarda gwiazd. Drugi katalog danych zostanie opublikowany w kwietniu tego roku.
Załoga misji STS-107 / Credits - NASAMija właśnie 15 lat od katastrofy promu Columbia. Była to druga i ostatnia tragedia ery wahadłowców.
Pierwszego lutego 2003 roku prom Columbia wracał na Ziemię po długiej misji orbitalnej STS-107. Na pokładzie Columbii znajdowała się siedmioosobowa załoga, w tym pierwszy astronauta z Izraela. O godzinie 14:59 CET, na zaledwie 17 minut przed planowanym lądowaniem na Florydzie, nastąpiła ostatnia komunikacja z promem:
Dziś:
Wczoraj:
W tym tygodniu:
W tym miesiącu:
W tym roku:
Jest możliwe, że w ciągu zaledwie 10-20 lat zniknie najbardziej znany huragan w atmosferze Jowisza – Wielka Czerwona Plama.
Wielka Czerwona Plama (WCP) to największy huragan w Układzie Słonecznym. WCP istnieje już przynajmniej od początku XIX wieku, choć niektóre dawne zapiski astronomiczne sugerują, że ten huragan był mocno rozbudowany nawet w XVII wieku.
Dwudziestego piątego lutego nastąpił bliski przelot meteoroidu 2018 DU. Minimalny dystans wyniósł około 284 tysięcy kilometrów.
Meteoroid 2018 DU przeleciał obok Ziemi 25 lutego 2018, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 11:20 CET. W momencie tego zbliżenia dystans pomiędzy Ziemią a 2018 DU wyniósł około 284 tysięcy kilometrów. Odpowiada to 0,74 średniej odległości do Księżyca.
Dwudziestego pierwszego lutego doszło do bliskiego przelotu meteoroidu 2018 DQ obok Ziemi. Minimalny dystans wyniósł ok. 100 tysięcy kilometrów.
Meteoroid 2018 DQ przeleciał obok Ziemi 21 lutego 2018, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 13:15 CET. W momencie tego zbliżenia dystans pomiędzy Ziemią a 2018 DQ wyniósł około 100 tysięcy kilometrów. Odpowiada to 0,26 średniej odległości do Księżyca. Odkrycie 2018 DQ nastąpiło już po przelocie obok Ziemi.
Argentyński astronom-amator zarejestrował wyjątkowe zjawisko: pierwsze światło widzialne supernowej. Zjawisko otrzymało oznaczenie SN 2016gkg. Analiza tej supernowej została właśnie opublikowana na łamach Nature.
Supernowe to jedne z najbardziej energetycznych zjawisk we Wszechświecie. W momencie „zapłonu” jasność pojedynczej supernowej może przewyższyć jasność całej galaktyki, w której doszło do tego zjawiska. To dzięki supernowym we Wszechświecie znajduje się więcej pierwiastków cięższych od tlenu (a w szczególności od żelaza), ważnych także dla powstania planet oraz życia.
Astronomowie korzystający z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zbadali wielką burzę w atmosferze Neptuna, najdalszej planety Układu Słonecznego. Okazuje się, że burza jest obecnie w trakcie zanikania – informują NASA oraz Space Telescope Science Institute.
W piątą rocznicę bolidu czelabińskiego nieopodal Ziemi przeleciał meteoroid 2018 CD3. Minimalny dystans wyniósł ok. 357 tysięcy kilometrów.
Meteoroid 2018 CD3 przeleciał obok Ziemi 15 lutego 2018, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 20:40 CET. W momencie tego zbliżenia dystans pomiędzy Ziemią a 2018 CD3 wyniósł około 357 tysięcy kilometrów. Odpowiada to 0,93 średniej odległości do Księżyca.
Instrument ESPRESSO uzyskał pierwsze światło z wszystkimi czterema Teleskopami Głównymi
Dwie równoległe kategorie zawodów łazików marsjańskich, warsztaty oraz strefa pokazów naukowo-technologicznych – to główne atrakcje czwartej edycji zawodów European Rover Challenge. W połowie września br. odbędą się one w Starachowicach.
Nowe badania pokazują, że wszystkie siedem planet krążących wokół ultrachłodnego karła TRAPPIST-1 jest zbudowanych głównie ze skał, a część z nich może posiadać więcej wody niż Ziemia. Gęstości planet, które są teraz znane bardziej dokładnie niż do tej pory, sugerują, iż niektóre z nich mogą mieć do 5 procent masy w formie wody — około 250 razy więcej niż mają ziemskie oceany. Gorętsze planety bliżej swojej gwiazdy macierzystej przypuszczalnie mają gęste atmosfery z para wodną, a te bardziej odległe mogą mieć lodowe powierzchnie. Pod względem rozmiaru, gęstości i ilości promieniowania, które otrzymuje od gwiazdy, czwarta planeta jest najbardziej podobna do Ziemi. Wydaje się, że jest to najbardziej skalista planeta spośród wszystkich siedmiu i potencjalnie może posiadać ciekłą wodę.
Dzięki sondzie kosmicznej Gaia udało się odkryć małą gromadę otwartą, którą dotychczas przesłaniał blask Syriusza.
Europejskie obserwatorium Gaia zostało wyniesione w przestrzeń kosmiczną w grudniu 2013 roku. Sonda obserwuje niebo z punktu L2 układu Ziemia – Słońce. Głównym celem tej misji jest precyzyjny pomiar pozycji gwiazd. We wrześniu 2016 roku opublikowano pierwszy katalog danych astrometrycznych z ponad miliarda gwiazd. Drugi katalog danych zostanie opublikowany w kwietniu tego roku.
Mija właśnie 15 lat od katastrofy promu Columbia. Była to druga i ostatnia tragedia ery wahadłowców.
Pierwszego lutego 2003 roku prom Columbia wracał na Ziemię po długiej misji orbitalnej STS-107. Na pokładzie Columbii znajdowała się siedmioosobowa załoga, w tym pierwszy astronauta z Izraela. O godzinie 14:59 CET, na zaledwie 17 minut przed planowanym lądowaniem na Florydzie, nastąpiła ostatnia komunikacja z promem:
5:49
18:20
