Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej.
Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej.
Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim.
Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii.
Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »
AstroSklepy
Aktualnie online
Gości online: 1
Użytkowników online: 0
Łącznie użytkowników: 1 Najnowszy użytkownik: jacek
Odwiedziny gości
Dziś:
139
Wczoraj:
2,740
W tym tygodniu:
139
W tym miesiącu:
39,548
W tym roku:
39,548
Wszystkich:
13,071,335
Ankieta
Zaćmienie Księżyca w Żaganiu
Zapraszamy na spotkanie z Sekcją Astronomiczną na obserwacjach zaćmienia Księżyca.
W dniu 21-1-2019 r. o godzinie 04:00 na skrzyżowaniu ulic Łąkowej i Granicznej w Żaganiu
Dane wizualne i topograficzne Ceres z misji Dawn / Credits - NASA/JPL-Caltech/SwRIDane z sondy Dawn, okrążającej planetę karłowatą Ceres od 6 marca 2015 wskazują na zagadkę brakujących kraterów.
Ceres została odkryta 1 stycznia 1801 roku przez Giuseppe Piazziego, głównego astronoma Uniwersytetu w Palermo na Sycylii, w odległości przewidzianej przez regułę Titusa-Bodego.
Obiega ona Słońce w średniej odległości 2,77 AU. Rozmiary Ceres wynoszą 975×909 km, średnia gęstość 2,08 g/cm3.
CMS detector for LHC. Wielki Zderzacz Hadronów, LHC (z ang. Large Hadron Collider) – największy na świecie akcelerator cząstek (hadronów), znajdujący się w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w pobliżu Genewy. LHC jest położony na terenie Francji oraz Szwajcarii. Wielki Zderzacz Hadronów jest największą maszyną świata. Jego zasadnicze elementy są umieszczone w tunelu w kształcie torusa o długości około 27 km, położonym na głębokości od 50 do 175 m pod ziemią. Wyniki zderzeń rejestrowane są przez dwa duże detektory cząstek elementarnych: ATLAS i CMS, dwa mniejsze ALICE i LHCb oraz trzy małe: TOTEM, LHCf i MoEDAL.Za błyskawiczne wskazanie najciekawszych zdarzeń w detektorze CMS, jednym z głównych eksperymentów przy LHC, odpowiada specjalny system selekcji. Układ, pełniący kluczową rolę w poszukiwaniu nowych zjawisk fizycznych, gruntownie zmodernizowali naukowcy z Polski, zwiększając potencjał badawczy całego LHC.
Dodał: jacekW kategorii: Nauka Czytań: [890] Komentarzy: [0]
Jak działa blazar?Blazary to rodzaj aktywnych galaktyk, które w swoich centrach mają supermasywne czarne dziury. Emitują intensywne promieniowanie elektromagnetyczne - w bardzo szerokim zakresie widmowym - nie tylko widzialne, ale też radiowe, podczerwone, ultrafioletowe, rentgenowskie oraz gamma.
Łazik Lem Mars Rover zespołu Nex Robotics z Politechniki Gdańskiej. Źródło: PGŁaziki studentów z Politechniki Gdańskiej i Uniwersytetu Warszawskiego znalazły się na podium międzynarodowych zawodów z UK University Rover Challenge. Brytyjski konkurs wygrała drużyna The Elite z Egiptu.
Fot: Kamioka Observatory, ICRR (Institute for Cosmic Ray Research), The University of Tokyo Detektor Super-Kamiokande w czasie remontu. W zbiornik z wodą wycelowane są tysiące fotopowielaczy, których zadaniem jest rejestrowanie śladów neutrin. Na co dzień zbiornik całkowicie wypełniony jest wodą i jest w nim zupełnie ciemno. Całkiem symetryczny Wszechświat nie byłby aż tak ciekawym miejscem - cała materia po prostu anihilowałaby z antymaterią. Dlatego naukowcy szukają śladów asymetrii między cząstkami i antycząstkami. Wiele wskazuje na to, że taką asymetrię widać w szaleństwach neutrin i antyneutrin.
Dodał: jacekW kategorii: Nauka Czytań: [850] Komentarzy: [0]
Artist’s impression of the exotic binary star system AR ScorpiiAstronomowie korzystający z należącego do ESO teleskopu VLT, a także z inny teleskopów naziemnych i kosmicznych, odkryli nowy rodzaj egotycznej gwiazdy podwójnej. W systemie AR Scorpii, szybko obracający się biały karzeł przyspiesza elektrony do prawie prędkości światła. Te wysokoenergetyczne cząstki emitują promieniowanie, które dociera do towarzyszącego czerwonego karła i powoduje, że cały system dramatycznie pulsuje co 1,97 minuty w zakresie promieniowania od ultrafioletu do fal radiowych. Wyniki badań zostaną opublikowane w czasopiśmie „Nature” w dniu 28 lipca 2016 r.
Siedem minut po fazie maksymalnej rozbłysku M2.0 z 24 lipca / Credits - NASA, SDONa pożegnanie z ziemskimi obserwatorami, grupa 2567 wyemitowała 24 lipca dwa rozbłyski klasy M.
Dwudziestego trzeciego lipca grupa 2567 wyemitowała najsilniejszy rozbłysk od września 2015 roku. Było to zjawisko mieszczące się w klasie M7.6 kiedy ten region aktywny znajdował się już w pobliżu zachodniej krawędzi tarczy słonecznej. Dzień później grupa 2567 wyemitowała kolejny rozbłysk klasy M, a po tym jak region schował się za krawędzią tarczy, następny, również klasy M. Pierwszy z nich posiadał maksimum wynoszące M2.0, przypadające na godzinę 08:20 CEST, natomiast maksimum (M1.9) drugiego przypadło na godzinę 19:43 CEST. Poniższe nagranie prezentuje drugi z rozbłysków.
Dodał: jacekW kategorii: Słońce Czytań: [1001] Komentarzy: [0]
Artystyczna wizja teleskopu Keplera w przestrzeni kosmicznej / Credits - NASAMiędzynarodowy zespół astronomów potwierdził odkrycie 104 nowych egzoplanet spośród 197 kandydatów, zidentyfikowanych dzięki użyciu kosmicznego teleskopu Keplera. Wśród nich odkryto jeden system planetarny, oddalony o 181 lat świetlnych, który z dużym prawdopodobieństwem zawiera cztery skaliste egzoplanety.
Planety TRAPPIST-1b oraz TRAPPIST-1c, tranzytujące przed czerwonym karłem układu (NASA/ESA/STScI/J. de Wit - MIT)Dzięki wystrzelonemu w 1990 roku na niską orbitę okołoziemską, Kosmicznemu Teleskopowi Hubble’a, przeprowadzono pierwsze badania atmosfer planet pozasłonecznych wielkości Ziemi. Analiza przeprowadzona przez zespół naukowców pozwoliła na zidentyfikowanie dwóch planet, potencjalnie bardziej sprzyjających życiu.
Tuż przed fazą maksymalną rozbłysku klasy M7.6 z 23 lipca 2016 / Credits - NASA, SDODwudziestego trzeciego lipca grupa 2567 wyemitowała trzy silne rozbłyski klasy M z czego jeden był klasy M7.6. To najsilniejszy rozbłysk w tym roku.
Pomiędzy 18 kwietnia a 21 lipca Słońce nie wyemitowało żadnego rozbłysku klasy M. Sytuacja zmieniła się za sprawą obszaru aktywnego o oznaczeniu 2567. 21 lipca ta grupa plam wyemitowała dwa rozbłyski dolnych stanów klasy M – M1.2 i M1.0.
Dodał: jacekW kategorii: Słońce Czytań: [1102] Komentarzy: [0]
Zdjęcie z czasów misji Apollo 17 z 1972 roku. Czy podobnego obrazu możemy się niebawem spodziewać? / Credits - NASABlisko pół wieku, jakie upłynęło od kiedy człowiek pierwszy raz postawił stopę na innym niż Ziemia ciele niebieskim, to w astronautyce czas wielkich wyzwań, często bezpardonowej rywalizacji, politycznych przesileń, niesamowitego postępu naukowo-technologicznego, spektakularnych sukcesów i takichże porażek.
Dodał: jacekW kategorii: Wydarzenia Czytań: [1152] Komentarzy: [0]
Hologram pojedynczego fotonu zrekonstruowany na podstawie danych z eksperymentu (po lewej) oraz teoretyczny (po prawej). Źródło: FUW Fizycy z UW w elegancki sposób pokazali, jak można zobaczyć funkcję falową pojedynczego fotonu i dotrzeć do ukrytych właściwości cząstki światła. Posłużyli się przy tym metodą podobną do tworzenia hologramu.
Dodał: jacekW kategorii: Nauka Czytań: [1083] Komentarzy: [0]
Basen Caloris, będący miejscem impaktu obiektu kosmicznego z powierzchnią Merkurego (NASA)Naukowcy z NASA odkryli, że niektóre osady wulkaniczne, znajdujące się na powierzchni Merkurego wymagają, aby do stopienia płaszcza planety doszło blisko granicy pomiędzy tą warstwą, a jej jądrem znajdującym się zaledwie 400 km pod powierzchnią. Informacje o tym odkryciu przedstawiono dzisiaj w nocy na konferencji Goldschmidt w Jokohamie w Japonii.
Dodał: jacekW kategorii: Sondy Czytań: [1017] Komentarzy: [0]
Studenci PW ukończyli prace projektowe nad rakietą CanSat LauncherStudenci Politechniki Warszawskiej ukończyli prace projektowe nad rakietą CanSat Launcher, która ma umożliwić wystrzelenie ośmiu amatorskich minisatelitów, tzw. CanSatów, na wysokość kilku kilometrów. Pierwszy test w locie rakiety nastąpi w październiku na poligonie pod Toruniem.
Kolorowe zdjęcie wykonane za pomocą kamery JunoCam to jedno z pierwszych zdjęć wykonanych przez sondę Juno po wejściu na orbitę wokół Jowisza w dniu 4 lipca 2016 r. Samo zdjęcie potwierdza, że kamera JunoCam przetrwała przejście przez silne pasy radiacyjne wokół planety i jest gotowa do wykonywania zdjęć gazowego olbrzyma w toku misji Juno. Zdjęcie zostało wykonane 10 lipca 2016 r o godzinie 5:30 UTC, gdy sonda znajdowała się 4,3 mln km od Jowisza. Źródło: NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSSKamera JunoCam znajdująca się na pokładzie sondy Juno już działa i rozpoczęła przesyłanie na Ziemię danych.
Urządzenie rejestrujące obrazy Jowisza w zakresie widzialnym (kamera JunoCam) zostało uruchomione w sześć dni po wejściu przez sondę na orbitę wokół Jowisza. Pierwsze zdjęcia w wysokiej rozdzielczości dotrą do nas jednak dopiero za kilka tygodni.
Dodał: jacekW kategorii: Sondy Czytań: [980] Komentarzy: [0]
Artist’s impression of the water snowline around the young star V883 Orionis This artist’s impression of the water snowline around the young star V883 Orionis, as detected with ALMA. Źródło: A. Angelich (NRAO/AUI/NSF)/ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) dokonała pierwszego w historii obserwacyjnego rozdzielenia linii śniegu w dysku protoplanetarnym. Linia ta wskazuje gdzie temperatura w dysku otaczającym młodą gwiazdę spada wystarczająco nisko, aby uformował się śnieg. Dramatyczne zwiększenie jasności młodej gwiazdy V883 Orionis poprzez błysk rozgrzało wewnętrzne obszary dysku, odsuwają linię śniegu na znacznie dalsza odległość niż zazwyczaj w przypadku protogwiazd. Pozwoliło to na jej zaobserwowanie po raz pierwszy. Wyniki zostały opublikowane 14 lipca 2016 r. w czasopiśmie „Nature”.
LHC-Fot. PAP/ Adam Warżawa 27.11.2013Naukowcy w CERN są zaintrygowani. Czyżby zarejestrowali rozpad nowej, nieznanej cząstki, najcięższej ze wszystkich dotąd znanych? Mogą na to wskazywać dane z dwóch niezależnych eksperymentów. Na razie to jednak nic pewnego, a ciekawy wynik może być równie dobrze dziełem przypadku.
Dodał: jacekW kategorii: Nauka Czytań: [1005] Komentarzy: [0]
Przestrzeń pomiędzy Ziemią a Księżycem często naruszają małe planetoidySiódmego i jedenastego lipca nastąpiły przeloty planetoid 2016 NJ22 i 2016 NK22 obok Ziemi.
Moment przelotu 2016 NJ22 nastąpił 7 lipca, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 15:14 CEST. Minimalny dystans pomiędzy tym meteoroidem a Ziemią wyniósł około 265 tysięcy kilometrów, czyli 0,69 średniej odległości do Księżyca. Średnicę 2016 NJ22 wyznaczono na około 6 metrów.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [1039] Komentarzy: [0]
A deep infrared view of the Orion Nebula from HAWK-I This spectacular image of the Orion Nebula star-formation region was obtained from multiple exposures using the HAWK-I infrared camera on ESO’s Very Large Telescope in Chile. This is the deepest view ever of this region and reveals more very faint planetary-mass objects than expected. Źródło:ESO/H. Drass et al.Podczerwone zdjęcia z VLT ujawniły nieoczekiwaną ilość obiektów o małej masie
Podczerwony instrument HAWK-I na Bardzo Dużym Teleskopie (VLT) w Chile został wykorzystany do zajrzenia w serce Mgławicy w Orionie jeszcze głębiej niż we wcześniejszych badaniach. Spektakularne zdjęcie ukazało około dziesięć razy więcej brązowych karłów i izolowanych obiektów o masach planetarnych niż znano do tej pory. Odkrycie stanowi wyzwanie dla szeroko akceptowanego scenariusza historii powstawania gwiazd w Mgławicy w Orionie.
Photographs of the megalithic cluster of Carregal do Sal: a) Dolmen da Orca, a typical dolmenic structure in western Iberia; b) view of the passage and entrance while standing within the dolmens' chamber: the 'window of visibility'; c) Orca de Santo Tisco, a dolmen with a much smaller passage or corridor. Credit: F. SilvaObserwatorium służące praczłowiekowi do śledzenia ruchu planet odkryto w Portugalii. Międzynarodowy zespół uczonych ocenia, że powstało ono przed 6 tys. lat.
Artist’s impression of planet in the HD 131399 system This artist's impression shows a view of the triple star system HD 131399 from close to the giant planet orbiting in the system. The planet is known as HD 131399Ab and appears at the lower-left of the picture. Located about 320 light-years from Earth in the constellation of Centaurus (The Centaur), HD 131399Ab is about 16 million years old, making it also one of the youngest exoplanets discovered to date, and one of very few directly-imaged planets. With a temperature of around 580 degrees Celsius and having an estimated mass of four Jupiter masses, it is also one of the coldest and least massive directly-imaged exoplanets. Źródło: ESO/L. Calçada/M. KornmesserZespół astronomów użył instrumentu SPHERE na należącym do ESO teleskopie VLT do uzyskania obrazu pierwszej planety znalezionej na szerokiej orbicie wewnątrz potrójnego układu gwiazd. Według oczekiwań, orbita takiej planety powinna być niestabilna i obiekt szybko powinien zostać wyrzucony z systemu. W jakiś sposób jednak planeta przetrwała. Nieoczekiwane obserwacje sugerują, że tego rodzaju systemy mogą być powszechniejsze niż przypuszczano. Wyniki zostaną opublikowane online 7 lipca 2016 r. w czasopiśmie „Science”.
Radioteleskop FAST Fot. PAP/EPA/ STR 07.05.2016Chińska Akademia Nauk informuje o zakończeniu budowy wartego 180 mln dol. radioteleskopu. Urządzenie o rozmiarach 30 boisk piłkarskich i średnicy 500 m rozpocznie pracę we wrześniu. Będzie ono badać przestrzeń kosmiczną oraz poszukiwać śladów życia w kosmosie.
Artystyczna wizja sondy Juno w pobliżu Jowisza / Credits: NASAPiątego lipca amerykańska sonda Juno weszła na orbitę wokół Jowisza. To dopiero druga misja orbitera największej planety Układu Słonecznego.
Start misji Juno nastąpił 5 sierpnia 2011 roku. Jest to wyprawa NASA w ramach programu New Frontiers – tej samej klasy pojazdu, co New Horizons. Przez kolejne pięć lat Juno krążyła po wewnętrznym Układzie Słonecznym, stopniowo zmieniając swoją orbitę. W tym czasie sonda wykonywała badania wiatru słonecznego oraz (niedawno) “wpłynięcia” w silną magnetosferę Jowisza.
Dodał: jacekW kategorii: Sondy Czytań: [1109] Komentarzy: [0]
Sonda Juno na tle Jowisza - grafika. Źródło: NASASonda Juno spróbuje wejść na orbitę Jowisza
We wtorek o świcie polskiego czasu uwaga świata skupi się na Jowiszu. Na jego orbitę ma wedrzeć się zbudowana przez NASA sonda Juno.
Dodał: jacekW kategorii: Sondy Czytań: [1055] Komentarzy: [0]
"Era Kwantowej Biologii" W książce „Życie na krawędzi” Jim Al-Khalili i Johnjoe McFadden w sposób prosty i jednocześnie fascynujący przedstawiają najnowsze osiągnięcia, kształtujące naszą wiedzę o świecie istot żywych, dowodząc, że życie łączy klasyczny świat obiektów makroskopowych z dziwnym i osobliwym światem mechaniki kwantowej.Biologia już od dawna nie jest prostym kolekcjonowaniem roślin czy klasyfikacją następnych gatunków zwierząt. Powoli, ale nieubłaganie ewoluuje w kierunku kwantów. I do dalszego rozwoju będzie potrzebowała fizyków oraz chemików, a także odrzucenia wielu aktualnych paradygmatów.
Mirosław Dworniczak
Dodał: jacekW kategorii: Nauka Czytań: [1174] Komentarzy: [0]
Rozpoczęły się zapisy na XX Ogólnopolski Zlot Miłośników Astronomii – OZMA 2016Rozpoczęły się zapisy na XX Ogólnopolski Zlot Miłośników Astronomii – OZMA 2016, który odbędzie się w dniach 4-7 sierpnia 2016 r. (czwartek-niedziela) na terenie amatorskiego obserwatorium astronomicznego w Niedźwiadach koło Szubina, woj. kujawsko-pomorskie, gdzie ma swoją siedzibę Pałucko-Pomorskie Stowarzyszenie Astronomiczno-Ekologiczne.
Planeta karłowata Makemake i jej księżyc S/2015 (136472) 1. Źródło: NASA, ESA, A. Parker and M. Buie (Southwest Research Institute), W. Grundy (Lowell Observatory) oraz K. Noll (NASA GSFC).Odległa planeta karłowata Makemake ma własny księżyc. Odkrycia dokonano dzięki Kosmicznemu Teleskopowi Hubble’a. Zostało ogłoszone we wtorek w biuletynie Międzynarodowej Unii Astronomicznej oraz przez amerykańską agencję kosmiczną NASA.
Jasne obszary na powierzchni Ceres / Źródło: NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS DLR/IDANaukowcy z zespołu misji Dawn odkryli zawartość minerałów węglowych na powierzchni Ceres.
Najjaśniejsze obszary na powierzchni Ceres, znajdujące się na dnie tajemniczego Krateru Occator, charakteryzują się największym zawartością minerałów węglowych kiedykolwiek odkrytych poza Ziemią – wskazują wyniki najnowszych badań przeprowadzonych przez naukowców z zespołu misji Dawn. Wyniki badań opublikowane online w periodyku Nature, to jeden z dwóch nowych artykułów opisujących skład chemiczny Ceres.
Dodał: jacekW kategorii: Sondy Czytań: [1046] Komentarzy: [0]
Kosmiczny Teleskop Hubble / Źródło: NASANASA zadecydowała o przeznaczeniu środków na wydłużenie misji kosmicznego teleskopu Hubble o kolejne pięć lat.
Kosmiczny teleskop Hubble (HST) to jedno z najważniejszych narzędzi dla współczesnej astronomii. Wyniesiony na orbitę w 1990 roku podczas misji STS-31 promu Discovery, dzięki kolejnym wyprawom serwisowym i naprawczym, HST jest teleskopem wyposażonym w najnowszy sprzęt obserwacyjny. Ostatnia misja serwisowa, STS-125, odbyła się w 2009 roku. Od tego czasu HST jest w świetnym stanie technicznym i wciąż dostarcza ważnych danych obserwacyjnych.
Zwolniło się nieoczekiwanie pół domku na AstroWczasach w terminie od 6 do 13 sierpnia 2016.
Stężnica w Bieszczadach to bardzo atrakcyjne miejsce obserwacyjne. Odwiedzamy je już od ponad 6 lat, łącząc urlop wraz z poznawaniem nieba. Bieszczadzkiego ciemnego nieba nie musimy chyba nikomu przedstawiać. To jedno z niewielu miejsc w Polsce, gdzie "Droga Mleczna" sięga horyzontu, a niebo jest ciemne jak smoła.
Dziś:
Wczoraj:
W tym tygodniu:
W tym miesiącu:
W tym roku:
Dane z sondy Dawn, okrążającej planetę karłowatą Ceres od 6 marca 2015 wskazują na zagadkę brakujących kraterów.
Ceres została odkryta 1 stycznia 1801 roku przez Giuseppe Piazziego, głównego astronoma Uniwersytetu w Palermo na Sycylii, w odległości przewidzianej przez regułę Titusa-Bodego.
Obiega ona Słońce w średniej odległości 2,77 AU. Rozmiary Ceres wynoszą 975×909 km, średnia gęstość 2,08 g/cm3.
Za błyskawiczne wskazanie najciekawszych zdarzeń w detektorze CMS, jednym z głównych eksperymentów przy LHC, odpowiada specjalny system selekcji. Układ, pełniący kluczową rolę w poszukiwaniu nowych zjawisk fizycznych, gruntownie zmodernizowali naukowcy z Polski, zwiększając potencjał badawczy całego LHC. 
Blazary to rodzaj aktywnych galaktyk, które w swoich centrach mają supermasywne czarne dziury. Emitują intensywne promieniowanie elektromagnetyczne - w bardzo szerokim zakresie widmowym - nie tylko widzialne, ale też radiowe, podczerwone, ultrafioletowe, rentgenowskie oraz gamma. 
Łaziki studentów z Politechniki Gdańskiej i Uniwersytetu Warszawskiego znalazły się na podium międzynarodowych zawodów z UK University Rover Challenge. Brytyjski konkurs wygrała drużyna The Elite z Egiptu. 
Całkiem symetryczny Wszechświat nie byłby aż tak ciekawym miejscem - cała materia po prostu anihilowałaby z antymaterią. Dlatego naukowcy szukają śladów asymetrii między cząstkami i antycząstkami. Wiele wskazuje na to, że taką asymetrię widać w szaleństwach neutrin i antyneutrin. 
Astronomowie korzystający z należącego do ESO teleskopu VLT, a także z inny teleskopów naziemnych i kosmicznych, odkryli nowy rodzaj egotycznej gwiazdy podwójnej. W systemie AR Scorpii, szybko obracający się biały karzeł przyspiesza elektrony do prawie prędkości światła. Te wysokoenergetyczne cząstki emitują promieniowanie, które dociera do towarzyszącego czerwonego karła i powoduje, że cały system dramatycznie pulsuje co 1,97 minuty w zakresie promieniowania od ultrafioletu do fal radiowych. Wyniki badań zostaną opublikowane w czasopiśmie „Nature” w dniu 28 lipca 2016 r.
Na pożegnanie z ziemskimi obserwatorami, grupa 2567 wyemitowała 24 lipca dwa rozbłyski klasy M.
Dwudziestego trzeciego lipca grupa 2567 wyemitowała najsilniejszy rozbłysk od września 2015 roku. Było to zjawisko mieszczące się w klasie M7.6 kiedy ten region aktywny znajdował się już w pobliżu zachodniej krawędzi tarczy słonecznej. Dzień później grupa 2567 wyemitowała kolejny rozbłysk klasy M, a po tym jak region schował się za krawędzią tarczy, następny, również klasy M. Pierwszy z nich posiadał maksimum wynoszące M2.0, przypadające na godzinę 08:20 CEST, natomiast maksimum (M1.9) drugiego przypadło na godzinę 19:43 CEST. Poniższe nagranie prezentuje drugi z rozbłysków.
Międzynarodowy zespół astronomów potwierdził odkrycie 104 nowych egzoplanet spośród 197 kandydatów, zidentyfikowanych dzięki użyciu kosmicznego teleskopu Keplera. Wśród nich odkryto jeden system planetarny, oddalony o 181 lat świetlnych, który z dużym prawdopodobieństwem zawiera cztery skaliste egzoplanety. 
Dzięki wystrzelonemu w 1990 roku na niską orbitę okołoziemską, Kosmicznemu Teleskopowi Hubble’a, przeprowadzono pierwsze badania atmosfer planet pozasłonecznych wielkości Ziemi. Analiza przeprowadzona przez zespół naukowców pozwoliła na zidentyfikowanie dwóch planet, potencjalnie bardziej sprzyjających życiu.
Dwudziestego trzeciego lipca grupa 2567 wyemitowała trzy silne rozbłyski klasy M z czego jeden był klasy M7.6. To najsilniejszy rozbłysk w tym roku.
Pomiędzy 18 kwietnia a 21 lipca Słońce nie wyemitowało żadnego rozbłysku klasy M. Sytuacja zmieniła się za sprawą obszaru aktywnego o oznaczeniu 2567. 21 lipca ta grupa plam wyemitowała dwa rozbłyski dolnych stanów klasy M – M1.2 i M1.0.
Blisko pół wieku, jakie upłynęło od kiedy człowiek pierwszy raz postawił stopę na innym niż Ziemia ciele niebieskim, to w astronautyce czas wielkich wyzwań, często bezpardonowej rywalizacji, politycznych przesileń, niesamowitego postępu naukowo-technologicznego, spektakularnych sukcesów i takichże porażek.
Fizycy z UW w elegancki sposób pokazali, jak można zobaczyć funkcję falową pojedynczego fotonu i dotrzeć do ukrytych właściwości cząstki światła. Posłużyli się przy tym metodą podobną do tworzenia hologramu. 
Naukowcy z NASA odkryli, że niektóre osady wulkaniczne, znajdujące się na powierzchni Merkurego wymagają, aby do stopienia płaszcza planety doszło blisko granicy pomiędzy tą warstwą, a jej jądrem znajdującym się zaledwie 400 km pod powierzchnią. Informacje o tym odkryciu przedstawiono dzisiaj w nocy na konferencji Goldschmidt w Jokohamie w Japonii.
Studenci Politechniki Warszawskiej ukończyli prace projektowe nad rakietą CanSat Launcher, która ma umożliwić wystrzelenie ośmiu amatorskich minisatelitów, tzw. CanSatów, na wysokość kilku kilometrów. Pierwszy test w locie rakiety nastąpi w październiku na poligonie pod Toruniem. 
Kamera JunoCam znajdująca się na pokładzie sondy Juno już działa i rozpoczęła przesyłanie na Ziemię danych.
Urządzenie rejestrujące obrazy Jowisza w zakresie widzialnym (kamera JunoCam) zostało uruchomione w sześć dni po wejściu przez sondę na orbitę wokół Jowisza. Pierwsze zdjęcia w wysokiej rozdzielczości dotrą do nas jednak dopiero za kilka tygodni.
Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) dokonała pierwszego w historii obserwacyjnego rozdzielenia linii śniegu w dysku protoplanetarnym. Linia ta wskazuje gdzie temperatura w dysku otaczającym młodą gwiazdę spada wystarczająco nisko, aby uformował się śnieg. Dramatyczne zwiększenie jasności młodej gwiazdy V883 Orionis poprzez błysk rozgrzało wewnętrzne obszary dysku, odsuwają linię śniegu na znacznie dalsza odległość niż zazwyczaj w przypadku protogwiazd. Pozwoliło to na jej zaobserwowanie po raz pierwszy. Wyniki zostały opublikowane 14 lipca 2016 r. w czasopiśmie „Nature”.
Siódmego i jedenastego lipca nastąpiły przeloty planetoid 2016 NJ22 i 2016 NK22 obok Ziemi.
Moment przelotu 2016 NJ22 nastąpił 7 lipca, z maksymalnym zbliżeniem około godziny 15:14 CEST. Minimalny dystans pomiędzy tym meteoroidem a Ziemią wyniósł około 265 tysięcy kilometrów, czyli 0,69 średniej odległości do Księżyca. Średnicę 2016 NJ22 wyznaczono na około 6 metrów.
Podczerwone zdjęcia z VLT ujawniły nieoczekiwaną ilość obiektów o małej masie
Obserwatorium służące praczłowiekowi do śledzenia ruchu planet odkryto w Portugalii. Międzynarodowy zespół uczonych ocenia, że powstało ono przed 6 tys. lat. 
Zespół astronomów użył instrumentu SPHERE na należącym do ESO teleskopie VLT do uzyskania obrazu pierwszej planety znalezionej na szerokiej orbicie wewnątrz potrójnego układu gwiazd. Według oczekiwań, orbita takiej planety powinna być niestabilna i obiekt szybko powinien zostać wyrzucony z systemu. W jakiś sposób jednak planeta przetrwała. Nieoczekiwane obserwacje sugerują, że tego rodzaju systemy mogą być powszechniejsze niż przypuszczano. Wyniki zostaną opublikowane online 7 lipca 2016 r. w czasopiśmie „Science”.
Chińska Akademia Nauk informuje o zakończeniu budowy wartego 180 mln dol. radioteleskopu. Urządzenie o rozmiarach 30 boisk piłkarskich i średnicy 500 m rozpocznie pracę we wrześniu. Będzie ono badać przestrzeń kosmiczną oraz poszukiwać śladów życia w kosmosie. 
Piątego lipca amerykańska sonda Juno weszła na orbitę wokół Jowisza. To dopiero druga misja orbitera największej planety Układu Słonecznego.
Start misji Juno nastąpił 5 sierpnia 2011 roku. Jest to wyprawa NASA w ramach programu New Frontiers – tej samej klasy pojazdu, co New Horizons. Przez kolejne pięć lat Juno krążyła po wewnętrznym Układzie Słonecznym, stopniowo zmieniając swoją orbitę. W tym czasie sonda wykonywała badania wiatru słonecznego oraz (niedawno) “wpłynięcia” w silną magnetosferę Jowisza.
Sonda Juno spróbuje wejść na orbitę Jowisza
We wtorek o świcie polskiego czasu uwaga świata skupi się na Jowiszu. Na jego orbitę ma wedrzeć się zbudowana przez NASA sonda Juno. 
Corocznie obserwujemy tysiące przeróżnych wybuchów gwiazd. Astronomowie chcieliby poznać przyczyny tych eksplozji.
Biologia już od dawna nie jest prostym kolekcjonowaniem roślin czy klasyfikacją następnych gatunków zwierząt. Powoli, ale nieubłaganie ewoluuje w kierunku kwantów. I do dalszego rozwoju będzie potrzebowała fizyków oraz chemików, a także odrzucenia wielu aktualnych paradygmatów.
Rozpoczęły się zapisy na XX Ogólnopolski Zlot Miłośników Astronomii – OZMA 2016, który odbędzie się w dniach 4-7 sierpnia 2016 r. (czwartek-niedziela) na terenie amatorskiego obserwatorium astronomicznego w Niedźwiadach koło Szubina, woj. kujawsko-pomorskie, gdzie ma swoją siedzibę Pałucko-Pomorskie Stowarzyszenie Astronomiczno-Ekologiczne.
Odległa planeta karłowata Makemake ma własny księżyc. Odkrycia dokonano dzięki Kosmicznemu Teleskopowi Hubble’a. Zostało ogłoszone we wtorek w biuletynie Międzynarodowej Unii Astronomicznej oraz przez amerykańską agencję kosmiczną NASA. 
Naukowcy z zespołu misji Dawn odkryli zawartość minerałów węglowych na powierzchni Ceres.
Najjaśniejsze obszary na powierzchni Ceres, znajdujące się na dnie tajemniczego Krateru Occator, charakteryzują się największym zawartością minerałów węglowych kiedykolwiek odkrytych poza Ziemią – wskazują wyniki najnowszych badań przeprowadzonych przez naukowców z zespołu misji Dawn. Wyniki badań opublikowane online w periodyku Nature, to jeden z dwóch nowych artykułów opisujących skład chemiczny Ceres.
NASA zadecydowała o przeznaczeniu środków na wydłużenie misji kosmicznego teleskopu Hubble o kolejne pięć lat.
Kosmiczny teleskop Hubble (HST) to jedno z najważniejszych narzędzi dla współczesnej astronomii. Wyniesiony na orbitę w 1990 roku podczas misji STS-31 promu Discovery, dzięki kolejnym wyprawom serwisowym i naprawczym, HST jest teleskopem wyposażonym w najnowszy sprzęt obserwacyjny. Ostatnia misja serwisowa, STS-125, odbyła się w 2009 roku. Od tego czasu HST jest w świetnym stanie technicznym i wciąż dostarcza ważnych danych obserwacyjnych.
7:51
16:29
