Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej.
Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej.
Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim.
Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii.
Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »
AstroSklepy
Aktualnie online
Gości online: 1
Użytkowników online: 0
Łącznie użytkowników: 3 Najnowszy użytkownik: DamianZlobinski
OpisZdjeciaPolskie firmy wyspecjalizowane w robotyce kosmicznej i obserwacjach planetoid utworzyły konsorcjum EX-PL. Jego zadaniem będzie tworzenie technologii umożliwiających prowadzenie m.in. pierwszych misji wydobywczych w kosmosie.
Przestrzeń pomiędzy Ziemią a Księżycem często naruszają małe planetoidyDrugiego kwietnia nastąpi bliski przelot planetoidy 2017 FU102 obok Ziemi. Minimalny dystans wyniesie ok. 219 tysięcy kilometrów.
Moment największego zbliżenia 2017 FU102 do Ziemi nastąpi 2 kwietnia marca około godziny 22:20 CET. W momencie tego zbliżenia 2017 FU102 znajdzie się w odległości około 219 tysięcy kilometrów. Odpowiada to około 0,57 średniego dystansu do Księżyca.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [294] Komentarzy: [0]
Teleskop VLT dostrzegł nowy sposób powstawania gwiazd
Artist?s impression of stars born in winds from supermassive black holes Artist?s impression of a galaxy forming stars within powerful outflows of material blasted out from supermassive black holes at its core. Results from ESO?s Very Large Telescope are the first confirmed observations of stars forming in this kind of extreme environment. The discovery has many consequences for understanding galaxy properties and evolution. Źródło:ESO/M. KornmesserObserwacje przy pomocy należącego do ESO teleskopu VLT ukazały gwiazdy formujące się wewnątrz potężnych wypływów materii wyrzucanych z supermasywnych czarnych dziur w centrach galaktyk. Są to pierwsze potwierdzone obserwacje gwiazd powstających w tego typu ekstremalnym otoczeniu. Odkrycie ma liczne konsekwencje dla zrozumienia własności i ewolucji galaktyk. Wyniki opublikowano w czasopiśmie ?Nature?.
Zdjęcie klifu Aswan wykonane 26 grudnia 2015 roku z odległości 77,05 km od jądra komety 67P. Biała strzałka wskazuje jasny klif Aswan z odkrytym lodem wodnym. Źródło: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA//UPM/DASP/IDAOsuwiska ziemi nie są czymś charakterystycznym wyłącznie dla Ziemi ? potwierdzili to naukowcy przedstawiając przy tym najnowsze zdjęcia z sondy Rosetta.
W 2015 roku sonda Rosetta zaobserwowała i sfotografowała potężne osunięcie się zbocza na powierzchni komety w głębi i pustce przestrzeni kosmicznej ? donoszą w najnowszym wydaniu periodyku Nature Astronomy. Osunięcie się klifu spowodowało powstanie 2000 ton gruzu z czego 99% zatrzymało się u podnóża klifu. Reszta została wyrzucona w przestrzeń kosmiczną w spektakularnym dżecie pyłu.
Graficzna prezentacja śmieci na LEO i GEO / Credits - NASAIlość "kosmicznych śmieci" na orbicie stale rośnie. Na początku 2017 roku wokół Ziemi krążyła rekordowa ilość obiektów różnego rodzaju.
Nieczynne satelity, górne stopnie rakiet, osłony i przypadkowo uwolnione części oraz różnej wielkości szczątki łącznie określa się jako "śmieci kosmiczne". Wielkość tych obiektów jest różna: od kilku milimetrów (np. oderwane elementy izolacji) aż po kilkanaście metrów (górne stopnie rakiet i całe satelity). Prawie każdy "śmieć" jest zagrożeniem dla innych obiektów i aktualnie praktycznie każdego roku dochodzi do kolizji.
Możliwy wygląd pierścieni w układzie KIC 10403228 / Credits - Aizawa et al.Analiza danych zebranych z teleskopu Kepler pozwala na wyznaczenie egzoplanet, wokół których mogą krążyć pierścienie. Jednym z kandydatów jest KIC 10403228.
Kosmiczny teleskop Kepler zmienił nasze postrzeganie planet pozasłonecznych. Dziś już jest pewne, że we Wszechświecie znajduje się dużo obiektów planetarnych, w tym również tych małych, bez wątpienia skalistych. Co więcej, wiadomo także, że układy planetarne przybierają różne kształty: stosunkowo mało z nich ma parametry, takie jak odległości czy wielkości planet, zbliżone do naszego Układu Słonecznego.
Bliskie przeloty 2017 FM1 i 2017 FN1 (20.03.2017)Dwudziestego marca nastąpiły dwa bliskie przeloty meteoroidów obok Ziemi.
Do przelotu 2017 FN1 doszło 20 marca z maksymalnym zbliżeniem o godzinie 22:02 CET. Wówczas minimalny dystans wyniósł 62 tysiące kilometrów, czyli około 0,19 średniej odległości do Księżyca. Wielkość tego meteoroidu oszacowano na zaledwie 3 metry.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [306] Komentarzy: [0]
Dziewiętnastego marca doszło do bliskiego przelotu meteoroidu 2017FSDziewiętnastego marca doszło do bliskiego przelotu meteoroidu 2017FS. Minimalny dystans wyniósł około 108 tysięcy kilometrów.
Laureaci konkursu "Odkryjmy Tajemnice Wszechświata" organizowanego po raz 8 w Zielonej Górze przez Instytut Astronomii im. profesora Janusza Gila Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zespół Szkół i Placówek Kształcenia Zawodowego w Zielonej Górze oraz Centrum Nauki Keplera Planetarium WenusW dniu wczorajszym (20 marca 2017r.), w pierwszym dniu wiosny astronomicznej, członkowie sekcji astronomicznej Szkoły Talentów Centrum Kultury w Żaganiu wzięli udział w konkursie astronomicznym "Odkryjmy Tajemnice Wszechświata" w Planetarium Wenus w Zielonej Górze. Organizatorem konkursu byli: Instytut Astronomii im. profesora Janusza Gila Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zespół Szkół i Placówek Kształcenia Zawodowego w Zielonej Górze oraz Centrum Nauki Keplera Planetarium Wenus. Konkurs odbył się w Planetarium Wenus w Zielonej Górze, gdzie u wejścia wszystkich uczestników witał Johannes Kepler.
Comparison of rotating disc galaxies in the distant Universe and the present day Schematic representation of rotating disc galaxies in the distant Universe and the present day. Observations with ESO's Very Large Telescope suggest that such massive star-forming disc galaxies in the early Universe were less influenced by dark matter. As a result the outer parts of distant galaxies rotate more slowly than comparable regions of galaxies in the local Universe. Their rotations curves, rather than being flat, drop with increasing radius. Źródło: ESOObserwacje odległych galaktyk przy pomocy VLT sugerują, że dominowała w nich zwykła materia
Nowe obserwacje wskazują, że masywne, gwiazdotwórcze galaktyki ze szczytowej epoki powstawania galaktyk, 10 miliardów lat temu, były zdominowane przez materię barionową (czyli ?zwykłą?). Kontrastuje to z dzisiejszymi galaktykami, w których efekty od tajemniczej ciemnej materii wydają się znacznie większe. Ten zaskakujący rezultat został uzyskany przy pomocy należącego do ESO teleskopu VLT. Sugeruje, że ciemna materia była mniej wpływowa we wczesnym Wszechświecie niż obecnie. Badania naukowe zaprezentowano w czterech publikacjach, z których jedną zamieszczono dzisiaj w czasopiśmie ?Nature?.
Korona słoneczna widziana podczas całkowitego zaćmienia Słońca w 1999. Źródło: WikipediaZwykle im dalej od źródła ciepła, np. płomienia świecy czy piecyka, tym chłodniej. Inaczej jest na Słońcu. Korona słoneczna jest znacznie gorętsza niż warstwy położone bliżej słonecznego jądra. Naukowcy długo zastanawiali się, dlaczego tak się dzieje. Teraz udało im się wykazać, że koronę słoneczną mogą podgrzewać tzw. fale Alfvéna.
Supernowa typu 1a czyli gwiazdy jak naleśniki stały się świecami standardowymi we współczesnej astronomii18 lat temu odkryto, że ekspansja Wszechświata przyśpiesza. Ma być za to odpowiedzialna magiczna ciemna energia. Pięć lat temu przyznano za to dokonanie Nagrodę Nobla. Ale obecnie pojawiają się wątpliwości.
Obraz TRAPPIST-1 z teleskopu Kepler / Credits - NASA Ames/G. BarentsenKosmiczny teleskop Kepler wykonał obserwacje układu TRAPPIST-1. Dane z tych obserwacji są dostępne dla każdego.
Dwudziestego drugiego lutego NASA przedstawiła najnowsze wyniki badań układu planetarnego TRAPPIST-1. Okazuje się, że wokół tego małego czerwonego karła krąży aż siedem egzoplanet.
OpisZdjeciaNiewiele innych liczb doczekało się tylu wielbicieli! Liczba pi upamiętniona była nie tylko w poematach, piosenkach, książkach, ale i w filmie. 14 marca obchodzony jest międzynarodowy Dzień Liczby Pi. Miłośnicy matematyki poświęcają wtedy swoją uwagę najsławniejszej z liczb niewymiernych.
Dodał: jacekW kategorii: Nauka Czytań: [250] Komentarzy: [0]
Księżyc Pan / Credits - NASA, ESASonda Cassini przesłała zdjęcia małego księżyca Pan, który ma bardzo wyjątkowy kształt.
Pan to drugi najbliższy księżyc Saturna, krążący w odległości około 133600 km od tej planety. Jest to bardzo mały nieregularny obiekt, o wymiarach zaledwie ok. 35x31x21 km. Gęstość Pana to około 0,42 g na cm3, co sugeruje, że jest to porowaty obiekt złożony głównie (lub nawet prawie w całości) z lodu. Ten księżyc został odkryty niedawno ? w 1990 roku podczas analizy zdjęć wykonanych przez sondę Voyager 2 z przelotu z 1981 roku. Pan krąży wewnątrz przerwy Encke?go, która znajduje się wewnątrz pierścienia A układu pierścieni Saturna. Ta przerwa ma około 330 km szerokości.
Artist?s impression of the remote dusty galaxy A2744_YD4 This artist?s impression shows what the very distant young galaxy A2744_YD4 might look like. Observations using ALMA have shown that this galaxy, seen when the Universe was just 4% of its current age, is rich in dust. Such dust was produced by an earlier generation of stars and these observations provide insights into the birth and explosive deaths of the very first stars in the Universe. Źródło: ESO/M. KornmesserAstronomowie użyli ALMA do wykrycia olbrzymiej masy świecącego gwiezdnego pyłu w galaktyce z okresu gdy Wszechświat miał zaledwie cztery procent swojego obecnego wieku. Galaktyka ta jest obserwowana krótko po jej uformowaniu się i jest najdalszą galaktyką, w której wykryto pył. Są to także obserwacje najbardziej odległego tlenu we Wszechświecie. Wyniki dostarczają nowego spojrzenia na narodziny i wybuchową śmierć pierwszych gwiazd.
NEO (Near-Earth Objects) ? obiekty bliskie Ziemi ? planetoidy, komety i duże meteoroidy, których orbity znajdują się blisko (odległość peryhelium < 1,3 j.a.) orbity Ziemi i które mogą w związku z tym stanowić niebezpieczeństwo dla ZiemiPiątego marca doszło do bliskiego przelotu planetoidy 2017 DS109. Minimalny dystans wyniósł około 354 tysiące kilometrów.
Moment największego zbliżenia 2017 DS109 do Ziemi nastąpił 5 marca o godzinie 15:28 CET. W momencie tego zbliżenia 2017 DS109 znalazł się w odległości około 354 tysięcy kilometrów. Odpowiada to około 0,92 średniego dystansu do Księżyca.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [300] Komentarzy: [0]
Obóz astronomiczny 2017Jeśli interesujesz się naukami ścisłymi, w szczególności astronomią, oraz właśnie kończysz naukę w gimnazjum, to Klub Astronomiczny Almukantarat ma dla Ciebie propozycję na ciekawe spędzenie wakacji ? obóz astronomiczny. Odbędzie się on w dniach 23 lipca ? 5 sierpnia w szkoleniowym ośrodku harcerskim ?Nadwarciański Gród? w Załęczu Wielkim, gdzie od ponad 30 lat miłośnicy astronomii z całej Polski dzielą się pasją z młodszymi kolegami. Z pewnością będzie to wydarzenie jedyne w swoim rodzaju.
Wielki Zderzacz Hadronów w ośrodku naukowo-badawczym CERN na przedmieściach Genewy w Szwajcarii. Fot. Paweł Supernak 15.11.2016Świat wokół nas jest zbudowany głównie z barionów, cząstek składających się z trzech kwarków. Dlaczego nie ma w nim antybarionów, skoro tuż po Wielkim Wybuchu materia i antymateria powstawały w dokładnie takich samych ilościach? W eksperymencie LHCb przy Wielkim Zderzaczu Hadronów właśnie natrafiono na pierwszy ślad różnic między barionową materią a antymaterią.
Dodał: jacekW kategorii: Nauka Czytań: [337] Komentarzy: [0]
Przestrzeń pomiędzy Ziemią a Księżycem często naruszają małe planetoidyDrugiego marca doszło do bardzo bliskiego przelotu meteoroidu 2017 EA. Minimalny dystans wyniósł zaledwie 19 tysięcy kilometrów.
Moment przelotu meteoroidu 2017 EA nastąpił 2 marca o godzinie 15:04 CET. Minimalny dystans podczas tego przelotu wyniósł zaledwie 19 tysięcy kilometrów. Jest to 0,05 średniej odległości do Księżyca.
Dodał: jacekW kategorii: Niebo za oknem Czytań: [353] Komentarzy: [0]
The edge-on galaxy NGC 1055 This colourful image from ESO?s Very Large Telescope shows NGC 1055 in the constellation of Cetus (The Sea Monster). This large galaxy is thought to be up to 15 percent larger in diameter than the Milky Way. NGC 1055 appears to lack the whirling arms characteristic of a spiral, as it is seen edge-on. However, it displays odd twists in its structure that were probably caused by an interaction with a large neighbouring galaxy. Źródło: ESOTen kolory pas gwiazd, gazu i pyłu to galaktyka spiralna o nazwie NGC 1055. Została sfotografowana przez należący do ESO teleskop VLT. Uważa się, iż ta duża galaktyka ma do 15% większą średnicę niż Droga Mleczna. NGC 1055 wydaje się nie mieć ramion spiralnych charakterystycznych dla tego typu galaktyk, ponieważ patrzymy na jej krawędź. Wykazuje dodatkowo dziwne zawirowania w swojej strukturze, które prawdopodobnie zostały spowodowane interakcjami z dużą sąsiadującą galaktyką.
Dziś:
Wczoraj:
W tym tygodniu:
W tym miesiącu:
W tym roku:
Polskie firmy wyspecjalizowane w robotyce kosmicznej i obserwacjach planetoid utworzyły konsorcjum EX-PL. Jego zadaniem będzie tworzenie technologii umożliwiających prowadzenie m.in. pierwszych misji wydobywczych w kosmosie. 
Drugiego kwietnia nastąpi bliski przelot planetoidy 2017 FU102 obok Ziemi. Minimalny dystans wyniesie ok. 219 tysięcy kilometrów.
Moment największego zbliżenia 2017 FU102 do Ziemi nastąpi 2 kwietnia marca około godziny 22:20 CET. W momencie tego zbliżenia 2017 FU102 znajdzie się w odległości około 219 tysięcy kilometrów. Odpowiada to około 0,57 średniego dystansu do Księżyca.
Obserwacje przy pomocy należącego do ESO teleskopu VLT ukazały gwiazdy formujące się wewnątrz potężnych wypływów materii wyrzucanych z supermasywnych czarnych dziur w centrach galaktyk. Są to pierwsze potwierdzone obserwacje gwiazd powstających w tego typu ekstremalnym otoczeniu. Odkrycie ma liczne konsekwencje dla zrozumienia własności i ewolucji galaktyk. Wyniki opublikowano w czasopiśmie ?Nature?.
Osuwiska ziemi nie są czymś charakterystycznym wyłącznie dla Ziemi ? potwierdzili to naukowcy przedstawiając przy tym najnowsze zdjęcia z sondy Rosetta.
W 2015 roku sonda Rosetta zaobserwowała i sfotografowała potężne osunięcie się zbocza na powierzchni komety w głębi i pustce przestrzeni kosmicznej ? donoszą w najnowszym wydaniu periodyku Nature Astronomy. Osunięcie się klifu spowodowało powstanie 2000 ton gruzu z czego 99% zatrzymało się u podnóża klifu. Reszta została wyrzucona w przestrzeń kosmiczną w spektakularnym dżecie pyłu.
Ilość "kosmicznych śmieci" na orbicie stale rośnie. Na początku 2017 roku wokół Ziemi krążyła rekordowa ilość obiektów różnego rodzaju.
Nieczynne satelity, górne stopnie rakiet, osłony i przypadkowo uwolnione części oraz różnej wielkości szczątki łącznie określa się jako "śmieci kosmiczne". Wielkość tych obiektów jest różna: od kilku milimetrów (np. oderwane elementy izolacji) aż po kilkanaście metrów (górne stopnie rakiet i całe satelity). Prawie każdy "śmieć" jest zagrożeniem dla innych obiektów i aktualnie praktycznie każdego roku dochodzi do kolizji.
Analiza danych zebranych z teleskopu Kepler pozwala na wyznaczenie egzoplanet, wokół których mogą krążyć pierścienie. Jednym z kandydatów jest KIC 10403228.
Kosmiczny teleskop Kepler zmienił nasze postrzeganie planet pozasłonecznych. Dziś już jest pewne, że we Wszechświecie znajduje się dużo obiektów planetarnych, w tym również tych małych, bez wątpienia skalistych. Co więcej, wiadomo także, że układy planetarne przybierają różne kształty: stosunkowo mało z nich ma parametry, takie jak odległości czy wielkości planet, zbliżone do naszego Układu Słonecznego.
W dniu wczorajszym (20 marca 2017r.), w pierwszym dniu wiosny astronomicznej, członkowie sekcji astronomicznej Szkoły Talentów Centrum Kultury w Żaganiu wzięli udział w konkursie astronomicznym "Odkryjmy Tajemnice Wszechświata" w Planetarium Wenus w Zielonej Górze. Organizatorem konkursu byli: Instytut Astronomii im. profesora Janusza Gila Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zespół Szkół i Placówek Kształcenia Zawodowego w Zielonej Górze oraz Centrum Nauki Keplera Planetarium Wenus. Konkurs odbył się w Planetarium Wenus w Zielonej Górze, gdzie u wejścia wszystkich uczestników witał Johannes Kepler.
Obserwacje odległych galaktyk przy pomocy VLT sugerują, że dominowała w nich zwykła materia
Zwykle im dalej od źródła ciepła, np. płomienia świecy czy piecyka, tym chłodniej. Inaczej jest na Słońcu. Korona słoneczna jest znacznie gorętsza niż warstwy położone bliżej słonecznego jądra. Naukowcy długo zastanawiali się, dlaczego tak się dzieje. Teraz udało im się wykazać, że koronę słoneczną mogą podgrzewać tzw. fale Alfvéna. 
18 lat temu odkryto, że ekspansja Wszechświata przyśpiesza. Ma być za to odpowiedzialna magiczna ciemna energia. Pięć lat temu przyznano za to dokonanie Nagrodę Nobla. Ale obecnie pojawiają się wątpliwości.
Kosmiczny teleskop Kepler wykonał obserwacje układu TRAPPIST-1. Dane z tych obserwacji są dostępne dla każdego.
Dwudziestego drugiego lutego NASA przedstawiła najnowsze wyniki badań układu planetarnego TRAPPIST-1. Okazuje się, że wokół tego małego czerwonego karła krąży aż siedem egzoplanet.
Niewiele innych liczb doczekało się tylu wielbicieli! Liczba pi upamiętniona była nie tylko w poematach, piosenkach, książkach, ale i w filmie. 14 marca obchodzony jest międzynarodowy Dzień Liczby Pi. Miłośnicy matematyki poświęcają wtedy swoją uwagę najsławniejszej z liczb niewymiernych. 
Sonda Cassini przesłała zdjęcia małego księżyca Pan, który ma bardzo wyjątkowy kształt.
Pan to drugi najbliższy księżyc Saturna, krążący w odległości około 133600 km od tej planety. Jest to bardzo mały nieregularny obiekt, o wymiarach zaledwie ok. 35x31x21 km. Gęstość Pana to około 0,42 g na cm3, co sugeruje, że jest to porowaty obiekt złożony głównie (lub nawet prawie w całości) z lodu. Ten księżyc został odkryty niedawno ? w 1990 roku podczas analizy zdjęć wykonanych przez sondę Voyager 2 z przelotu z 1981 roku. Pan krąży wewnątrz przerwy Encke?go, która znajduje się wewnątrz pierścienia A układu pierścieni Saturna. Ta przerwa ma około 330 km szerokości.
Astronomowie użyli ALMA do wykrycia olbrzymiej masy świecącego gwiezdnego pyłu w galaktyce z okresu gdy Wszechświat miał zaledwie cztery procent swojego obecnego wieku. Galaktyka ta jest obserwowana krótko po jej uformowaniu się i jest najdalszą galaktyką, w której wykryto pył. Są to także obserwacje najbardziej odległego tlenu we Wszechświecie. Wyniki dostarczają nowego spojrzenia na narodziny i wybuchową śmierć pierwszych gwiazd.
Jeśli interesujesz się naukami ścisłymi, w szczególności astronomią, oraz właśnie kończysz naukę w gimnazjum, to Klub Astronomiczny Almukantarat ma dla Ciebie propozycję na ciekawe spędzenie wakacji ? obóz astronomiczny. Odbędzie się on w dniach 23 lipca ? 5 sierpnia w szkoleniowym ośrodku harcerskim ?Nadwarciański Gród? w Załęczu Wielkim, gdzie od ponad 30 lat miłośnicy astronomii z całej Polski dzielą się pasją z młodszymi kolegami. Z pewnością będzie to wydarzenie jedyne w swoim rodzaju.
Świat wokół nas jest zbudowany głównie z barionów, cząstek składających się z trzech kwarków. Dlaczego nie ma w nim antybarionów, skoro tuż po Wielkim Wybuchu materia i antymateria powstawały w dokładnie takich samych ilościach? W eksperymencie LHCb przy Wielkim Zderzaczu Hadronów właśnie natrafiono na pierwszy ślad różnic między barionową materią a antymaterią. 
Ten kolory pas gwiazd, gazu i pyłu to galaktyka spiralna o nazwie NGC 1055. Została sfotografowana przez należący do ESO teleskop VLT. Uważa się, iż ta duża galaktyka ma do 15% większą średnicę niż Droga Mleczna. NGC 1055 wydaje się nie mieć ramion spiralnych charakterystycznych dla tego typu galaktyk, ponieważ patrzymy na jej krawędź. Wykazuje dodatkowo dziwne zawirowania w swojej strukturze, które prawdopodobnie zostały spowodowane interakcjami z dużą sąsiadującą galaktyką.
News
6:43
19:01
