Ostanie spotkanie Sekcji było bardzo emocjonujące. Zaczęliśmy obserwacjami Słońca z racji jego nieco wzmożonej aktywności. Radość z plam była krótka. Na tarczy pozostały tylko bardzo słabe ślady po ostatnich grupach plam, a przy naszym refraktorze trzeba było nieco wysiłku i skupienia by je dostrzec. Obserwacje wzbudziły natychmiast zainteresowanie przechodniów. Pomału wrastamy w nasze miasto z astronomią. Osoby bez specjalnego zaproszenia podchodziły do teleskopu i obserwowały z nami Słońce. To wspaniałe uczucie, kiedy coś takiego ma miejsce.

---

Ale największym aplauzem przywitana została wiadomość, że w Żaganiu powstanie Obserwatorium Astronomiczne. Zaskoczenie było wielkie wszystkich członków Sekcji, aż niektórzy okazali niedowierzanie i trzeba ich była przekonywać, że to nie żart. Na takie tematy to my raczej nie żartujemy. Rozpętała się dyskusja i każdy miał jakieś ciekawe pomysły. Warto więc z tego będzie skorzystać.

Na temat Obserwatorium Żagańskiego poświęcimy oddzielny artykuł.

Kiedy już zaszło Słońce, przystąpiliśmy do drugiego punktu naszych zajęć. Rozliczyliśmy swój udział w Jarmarku Michała. W zasadzie wszystkim należały się gratulacje z racji tego, że od najmniejszego po najstarszego wszyscy włożyli w to przedsięwzięcie ogromną ilość pracy. Wszyscy jednak stwierdzili, że warto było, dla tej radości ludzi widzących odległy świat księżyców Jowisza, czy widzących najdalsze planety naszego Układu Słonecznego.

W ramach zajęć edukacyjnych obejrzeliśmy film „Gwiezdny Pył” opowiadający o tym jak powstałą materia z której jesteśmy dzisiaj zbudowani. Reasumując wyniki projekcji wszyscy jesteśmy kosmitami, a każda cząstka nas pochodzi z wnętrza gwiazd. Poznaliśmy jak w procesie Super Nowych powstają pierwiastki cięższe od żelaza. I jakie to ma znaczenia dla nas i dla całego Kosmosu.

Rozpoczęliśmy również cykl zajęć mający na celu przedstawienie kosmicznej menażerii, czyli poznania obiektów kosmicznych i wielu szczegółów astrofizycznych z nimi związanych. Będziemy go prowadzić przez szereg zajęć, gdyż do poznania jest ogromna ilość obiektów.

W ostatniej fazie zajęć przeszliśmy do obserwacji nieba, które tego wieczoru było wspaniale czyste i bezchmurne. Już na samym początku zaobserwowaliśmy jasny bolid na zachodnim niebie. Przeciął on niebo od zenitu do zachodniej strony horyzontu urywając ślad nad drzewami. Coś pięknego.

Patryk przyniósł swój teleskop i zaczęliśmy prowadzenie obserwacji Jowisza. Jego spartańskie wykonanie nieco utrudniło namierzenie planety, ale wprawna ręka opiekuna grupy pomogła rozwiązać problem. Trzy księżyce z lewej – Io, Eropa, Genimedes oraz jeden z prawej – Kalisto wyraźnie dawały się dostrzec w okularze lunety. Z obserwacji każdy ma wykonać notatkę do dziennika obserwacji.

Wieczory są już bardzo chłodne i trzeba pamiętać o ciepłym ubieraniu się na zajęcia obserwacyjne. Zmarznięcie nie sprzyja miłym wrażeniom z obserwacji. To doświadczenie dla wszystkich, jak pogoda przy tak słabej aktywności Słońca zmienia się z każdym dniem jesieni. Wstępująca ekliptyka sprzyjać będzie obserwacjom, a do tego to czarne jesienne niebo.

Na koniec miesiąca – 30 września będziemy mogli zobaczyć koniunkcję Jowisza i Księżyca. Przygotujemy się więc na środę na kolejne obserwacje.