Matt Taylor – wywiad z Kosmonauta.net
Matt Taylor udziela wywiadu dla ESA / Credits - ESANaszemu zespołowi udało się zadać kilka pytań Mattowi Taylorowi – naukowcowi z misji Rosetta.
Matt Taylor to jeden z naukowców europejskiej misji Rosetta, która od lipca 2014 roku przebywa w okolicy komety 67P/Czuriumow-Gierasimienko. W listopadzie na jej powierzchni – po bardzo zaskakującym lądowaniu – osiadł próbnik Philae. Działał on na powierzchni 67P zaledwie 64 godziny, ale był to wystarczający czas, aby dowiedzieć się nieco więcej o naturze komet. Zupełnie nieoczekiwanie 13 czerwca Philae się odezwał – aktualnie trwają przygotowania do ponowienia pomiarów naukowych.
Na początku 2015 roku zespół Kosmonauta.net nawiązał kontakt z Mattem Taylorem i poprosił o krótki wywiad. Łącznie zadaliśmy kilkanaście pytań – od bardzo naukowych, poprzez opinie na temat eksploracji Układu Słonecznego aż po tatuaże, z których Matt jest znany. Poniżej przedstawiamy odpowiedzi na nasze pytania. (K) oznacza pytanie ze strony Kosmonauty a (M) to odpowiedź Matta. Nasze dopiski [są w nawiasach kwadratowych].
I. Misje kosmiczne
(K) Co po misji Rosetta?
(M) Mamy kilka misji w przygotowaniu, związanych z zewnętrznym Układem Słonecznym [JUICE do Jowisza] oraz do Merkurego [BepiColombo].
(K) Jaka byłaby Twoja wymarzona misja ku planetom / głębokiej przestrzeni w Układzie Słonecznym?
(M) Wydaje mi się, że obecnie realizowane i planowane misje są naprawdę niezłe. Świetnym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie misji składających się z kilku sond. Dla Rosetty – gdybyśmy mieli kilka statków kosmicznych, moglibyśmy wykonać znacznie więcej obrazów, zbliżyć się na niewielką odległość i stworzyć wspaniały obraz 3D dla globalnego i lokalnego zrozumienia aktywności komety i jej ewolucji. Poza tym misja w stylu Cluster [cztery satelity badające magnetosferę Ziemi podczas całego cyklu słonecznego]dla Jowisza czy Saturna byłaby także świetnym rozwiązaniem.
Orbiter Rosetta i lądownik Philae – wizja artystyczna (ESA)(K) Jakie sekrety dotyczące Układu Słonecznego chciałbyś rozwiązać za pomocą obecnych i przyszłych misji kosmicznych?
(M) Obecne misje poszerzają naszą wiedzę na temat ewolucji Układu Słonecznego oraz obecnego wyglądu planet i ich księżyców. Misje takie jak Rosetta czy New Horizons spoglądają na bardziej „egzotycznych” członków Układu Słonecznego, przez co odkrywają jak Układ Słoneczny zmienił swą formę od początkowej do obecnej.
Niebawem NASA wystrzeli misję MMS [Magnetospheric Multiscale Mission – jej start nastąpił 13 marca 2015], która skupi się na badaniach plazmy. MMS będzie bazować na odkryciach Cluster, ale będzie obserwować plazmę w mniejszej skali niż dotychczas. Powinno to dostarczyć informacji odnośnie atmosfery Słońca, wiatru słonecznego, która penetruje ziemskie pole magnetyczne w procesie nazywanym rekoneksją magnetyczną. Ten wszechobecny proces jest kluczem do transferu masy we Wszechświecie, zatem wyczekuję wyników z misji MMS (oraz pojadę zobaczyć start!).
Załogowa misja na Marsa (wizja artystyczna z 1993 roku) / Credits – NASA
(K) Misje załogowe czy bezzałogowe? Co wybierasz?
(M) Musi być i jedno i drugie. Ostatecznie ludzkość sięgnie kosmosu, gdyż w naszej naturze jest bycie odkrywcami. Roboty dotrą do miejsc jako pierwsze, by badać środowiska i obszary, które dziś są zbyt dużym wyzwaniem dla misji załogowych. Roboty są nieco twardsze niż my ludzie i mogą działać w niebezpieczniejszych otoczeniach. :)
II. Kometa 67P
(K) Jaki są obecne plany co do orbity/trajektorii sondy Rosetta w pobliżu komety?
(M) Obecnie Rosetta wykonuje serie przelotów obok komety na różnych wysokościach i tak pozostanie do końca obcnej części misji. Jest to spowodowane faktem, że aktywność komety i interakcja z sondą nie pozwala już na wejście na stabilną [grawitacyjnie]orbitę.
Obraz komety 67P / Credits - ESA/MPS/Rosetta
(K) Jak dużo paliwa/delta-v będzie dostępne po misji podstawowej? Czy są jakieś pomysły na badania na misję rozszerzoną Rosetty?
(M) Mamy wystarczającą ilość paliwa by kontynuować badania podczas misji rozszerzonej. Obecnie dyskutujemy odnośnie różnych możliwości badań w trakcie misji rozszerzonej oraz o końcu misji, w której powoli będziemy zbliżać się po spirali do powierzchni komety!
Instrumenty Philae / Credits – ESA / ATG medialab(K) Czy wiesz jak dużo zdjęć zostało wykonanych przez instrumenty CIVA i ROLIS?
(M) CIVA wykonał pewną liczbę zdjęć, większość z nich już była opublikowana, w tym “pierwsze” zdjęcie na powierzchni komety, które wykazało ruch lądownika i odbicie. ROLIS ma ładny zestaw danych z opadania oraz pomiary z końcowego miejsca lądowania. Te wszystkie są teraz analizowane dla przyszłych publikacji naukowych.
Opadający Philae na tle powierzchni komety 67P/Czuriumow-Gierasimienko / Credit: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA(K) Czy był plan użyć SD2 i CIVA w tym samym czasie?
(M) CIVA ma kamerę do analizowania próbek, zatem tak. Będzie to przedmiot działań w przypadku, gdy lądownik znowu się odezwie.
[Komentarz Kosmonauta.net: w momencie, gdy prowadzono wywiad z Mattem nie było wiadome, czy Philae w ogóle się odezwie. Lądownik się jednak obudził .]
(K) Czy ROLIS pokazał, że SD2 dotknął powierzchni komety?
(M) SD2 nie jest w polu widzenia ROLIS. Nie ma mocnych wskazań, że wiertło było w stanie zebrać materiał z próbki. Jeśli lądownik wyjdzie z hibernacji, dojdzie do próby obrotu korpusu lądownika, co powinno ustawić wiertło w zasięgu powierzchni. Wcześniej wiertło znajdowało się w przestrzeni z dużym dystansem do powierzchni komety.
Fragment otoczenia Philae, nawis nazwany “Perihelion Cliff” – zdjęcie z kamery CIVA przedstawione na AGU 2014 / Credit: ESA/Rosetta/Philae/CIVA(
K) Czy coś wiadomo o harpunach i dlaczego one nie zadziałały przy lądowaniu?
(M) To jest wciąż analizowane.
(K) Czemu niektóre rejony 67P są bardzo gładkie a inne mają ostrą rzeźbę terenu?
(M) Sami zadajemy sobie to pytanie! Próbujemy ustalić, czy różne regiony komety charakteryzują się różną aktywnością.
Głaz Cheops z wysokości około 28,5 km / Credits – ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA(K) Głazy takie jak Cheops – z czego mogą się składać?
(M) Jest to także przedmiot dyskusji pomiędzy naukowcami. Możliwe, że istnieją pewne mechanizmy tworzenia takich obiektów. Niektóre z głazów zdają się być zbiorowiskiem kamieni które zeszły ze wzgórza lub klifu. Przykłady takich głazów widzieliśmy w części “szyjnej” komety.
(K) Czy istnieje ryzyko kolizji Rosetty z odłamkiem 67P po przejściu przez peryhelium?
(M) Prędkość zderzenia byłaby relatywnie mała, redukując tym samym ryzyko uszkodzeń. Jednak my chcemy żeby doszło do kolizji z pyłem kometarnym, by sensory pyłu na sondzie je mogły analizować!
Zdjęcie komety 67P/C-G wykonane kamerą OSIRIS, 5 września 2014 / Credits: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA
Rosetta i Philae – tatuaż Matta Taylora / Credits – Dr Paul Coxon twitterIII. Końcowe pytania
(K) Czy planujesz kolejny tatuaż związany z misją kosmiczną?
(M) To zależy przy jakiej misji będę w przyszłości pracować! :)
(K) Gdzie się widzisz za 10 lat?
(M) Podczas moich prac w ESA pracowałem nad operacjami (wykonaniem) misji oraz w studiach nad misjami. Chciałbym pracować nad implementacją i budową misji (sondy). Jednakże, z uwagi na długi okres przygotowania do kolejnych misji oraz aktualnie wdrażane projekty, wątpię czy uda mi się tego dokonać.
Życzymy Mattowi sukcesów naukowych, zarówno przy misji Rosetta/Philae, jak i przy przyszłych projektach!
Kometa 67P obserwowana przez sondę Rosetta w dniu 7 czerwca 2015 / Credits – ESA / Rosetta / NavCam
Źródło: Kosmonauta.net