Ciepły miesiąc roku sprzyja spędzaniu czasu pod gwiaździstym niebem. I choć nie jest to najlepszy miesiąc roku na prowadzenie obserwacji ze względu na brak zmierzchu astronomicznego, to jednak zachęcamy wszystkich do ich prowadzenia. Miłośniczym obserwacjom nic nie przeszkadza, no chyba że kąsające komary.

W miesiącu mamy do upolowania dwa roje meteorytowe. Jest tez piękna kometa o zasięgu lornetkowym, a przy niewielkim już teleskopie można osiągnąć bardzo zadowalające rezultaty.

Wśród planet bardzo ciekawa jest Wenus. Będzie ona zwiększać swoją średnicę, jako że zbliża się do ziemi, od 15' do 20' oraz przejdzie od pełni do kwadry. Przypomnijmy, że to właśnie to zjawisko pozwoliło potwierdzić teorię Kopernika - może i my podejmiemy się tego zadania?

11 lipca dojedzie do całkowitego zaćmienia Słońca. Zaćmienie choć bardzo ciekawe to jednak niewidoczne w Polsce. Pas całkowitego zaćmienia przejdzie prawie całkowicie nad oceanem - RYS.

Warunki obserwacyjne komety tegorocznego lata pogarszają się z dnia na dzień. A to za sprawą jej zbliżania się do punktu przysłonecznego. Będzie to miejsce, gdzie kometa osiągnie najmniejsza odległość od Słońca. Już teraz można ją obserwować okiem nieuzbrojonym, gdyż pozwala na to jej jasność, aczkolwiek należy pamiętać, że jest to obiekt rozmyty a noce są bez zmierzchu astronomicznego – tzw. białe noce.

Kometa obecnie znajduje się ponad ekliptyką. Posiada dwa piękne ogony i jest numerem jeden w astrofotografii. Można ja sfotografować nawet aparatem na zwykłym statywie. Ale efekty nie będą tak dobre jak przy fotografii z montażem paralaktycznym i prowadzeniem.

Niejeden strawił Zycie na poszukiwaniach kwiatu paproci. Ale czy ktokolwiek podejmował się szukać kwiatu komety? Wbrew wszelki podejrzeniom nie jest to żaden blef ani bujda. Kwiat Komety naprawdę istnieje. Ale nie uprzedzajmy faktów.

Guillaume Le Gentil w roku 1760 wybrał się do Indii w celu obserwacji tranzytu Wenus przed tarczą słoneczną. Jako, że to rzadkie zjawisko występuje co 106 i 8 lat lub co 122 i 8 lat nieco mu zeszło nim wrócił do kraju z tej wyprawy. Ten francuski astronom miał niesamowitego pecha w czasie tej wyprawy. Na pierwszy tranzyt – 1 czerwca 1761 roku - nie dotarł ponieważ w między Francją i Anglią trwała wojna siedmioletnia. Chcąc jednak dokonać obserwacji pozostał on u celu podróży kolejne 8 lat. Kolejny tranzyt 1769 zasłoniły mu nieprzeniknione chmury i tak ów astronom stracił osiem lat zez swojej kariery. Ponadto w czasie powrotu został dwukrotnie rozbitkiem i we Francji znalazł się dopiero po 11 latach.

Z niewielkim opóźnieniem obchodziliśmy w Żaganiu święto przesilenia letniego. W historii naszych ziem słowiańskich zwane ono było Nocą Kupały a później w czasach nastania chrześcijaństwa Nocą Świętojańską.

Jest to najkrótsza noc w roku. No i chyba najbardziej biała z nich wszystkich. Jednocześnie jest to najtrudniejsza noc dla obserwatorów nieba. Niebo choć pogodne pozwala na obserwacje tylko najjaśniejszych obiektów, o czym przekonaliśmy się osobiście w czasie piątkowej imprezy. Całość przygotowało jak zwykle Centrum Kultury. Do Żagania zjechały się bractwa rycerskie i grupy zajmujące się czasami średniowiecznymi. Mieliśmy przy tej okazji możliwość zobaczyć jak ludzie tamtych czasów – Słowianie – żyli i jak wyglądała ich kultura. Choć nasi na rękach nosili elektroniczne zegarki a w kieszeniach telefony komórkowe, to jednak całe przedstawienie było wspaniałą przygodą.

O godzinie 11:28 w dniu 21 czerwca nasze Słońce wejdzie w znak Raka, a na ekliptyce jego długość wyniesie 90 stopni. I tak oto zacznie się astronomiczne lato. Ale na tym nie koniec astronomicznych ciekawostek tego dnia. Będzie on najdłuższym dniem roku i potrwa 17 godzin 20 minut na najdalej na północ wysunie tyk krańcu Polski – Jastrzębia Góra, za to na południu – szczyt Opołonek – już tylko 16 godzin i 12 minut.

W tym dniu na tzw. Zwrotniku Raka Słońce stanie dokładnie w zenicie. Biegun północny przeżywa swój całodobowy dzień. Ziemia w tym samym czasie znajduje się coraz dalej od Słońca i w najdalszym punkcie swojej orbity znajdzie siew następnym miesiącu – 6 lipca o 12:00. Taki układ powoduje że nasze lato nie należy do najcieplejszych. Dokładniej ujmując taki jest czynnik astronomiczny. Nakładają się na niego jednak i inne klimatyczne czynniki. I cały proces robi się bardziej złożony. Najdalszy i najbliższe miejsce na orbicie ziemskiej dzieli jednak 5 milionów kilometrów co nie pozostaje bez znaczenia. Pomimo tego nasza orbita należy do kołowych. Niektóre planety jak Pluton mają bardzo ekscentryczne orbity.

Wiele zjawisk w kosmosie przyciąga naszą uwagę. Jedne bardziej drugie mniej stają się dla nas ważnymi wydarzeniami w życiu, ale właśnie komety w życiu niejednego astronoma i pasjonaty zmieniły wiele lub nawet wszystko. Sam Kepler został tak oczarowany pięknem komety, że być może to właśnie one przyczyniły się do tego czym zajmował sie przez swoją całą resztę życia. Wspomnijmy tylko tyle, że jako jeden z pierwszych astronomów wskazał właśnie kosmos jako miejsce gdzie komety się znajdują. W tym czasie uważano je za zjawiska atmosferyczne, wyziewy ziemskie itp.

Czy w takim razie są? Tym właśnie zajęliśmy się na naszym ostatnim w tym roku spotkaniu. Odpowiedź przez wiele lat nawet tych nam bardziej współczesnych nie była taka oczywista. W dużej części wiedza o naturze komet opierała się na domysłach potwierdzonych jedynie doświadczeniami prowadzonymi w warunkach ziemskich. Udało się tym samym całkiem wiarygodnie odtworzyć materię kometarną, ale cały czas pozostawał margines niepewności. Ten stan doprowadził do wysłania na spotkanie komety Halleya sond kosmicznych.

Chip to jeden z najlepszych miesięczników dla pasjonatów komputerów na naszym rynku. Zaletą tej gazety jest załączona płyta DVD do każdego wydania ze sporą ilością programowania. Tak też jest i tym razem z tym jednak wyjątkiem, że sporą część płyty przeznaczono dla miłośników astronomii - CHIP 07/2010 z DVD. W samym wydaniu możemy również przeczytać spory artykuł na tematy związane z kosmosem i literaturą SF.

14 czerwca o 16:08 na ziemie powróciła japońska sonda kosmiczna HAYABUSA. Jest to bardzo nietypowa misja do planetoidy. Japończycy postanowili przy jej pomocy dostarczyć na ziemię próbki planetoidy Itokawa. Sonda została skonstruowana w taki sposób by dokonać przyziemienia na powierzchni planetoidy - dwukrotnie - i pobrać próbki gruntu. Następnie udała się w drogę powrotną.

W czasie powrotu stracono z sondą kontakt radowy, który udał si przywrócić w marcu 2006 roku. W ramach lotu testowano również nowy silnik jonowy. Silniki tego typu wykorzystują jako paliwo jony substancji, które przyśpieszone w polu elektrycznym silnika nadają mu ciąg.

Comet C/2009 R1 McNaught

Na tę kometę szykowali się wszyscy już od dłuższego czasu. Smak na nią robili nam nasi koledzy specjaliści od komet, którzy stale ją śledzili i przekazywali nam coraz bardziej pocieszające informacje, że kometa rośnie i ma się coraz lepiej. Obecnie przypuszcza się, ze stanie się może nawet obiektem widocznym okiem nieuzbrojonym. A ktoś mi wmawiał, że tak nie będzie – intuicja naukowa mi już to podpowiadała.

Na obecnych obrazach widać ten tajemniczy obiekt w pełnej okazałości. Podobnie jak kometa Lulin jej głowa jest koloru kocich oczu. Cały czas należy jednak pamiętać, że komety to ciała nieprzewidywalne. Zaskoczyć potrafią nawet najwytrawniejszych graczy w tej branży. U każdego pozostawią jednak niezapomniane wrażenia na całe Zycie, a być może zarazą swoim pięknem nie jednego.

Uniwersytecie kie miasto – Zielona Góra – zaprosiło nas na niecodzienne przedstawienie. Jak co roku Uniwersytet Zielonogórski zorganizował Festiwal Nauki. Przy współudziale wielu instytucji i firm powstała wspaniała impreza naukowa. Gratka dla nas nie, której nie mogliśmy sobie odpuścić.

Niedziela miała w festiwalu niezwykłą kanwę. Na głównym deptaku Zielonej Góry zostały utworzone „stragany” naukowe. To niecodzienna forma bezpośredniego kontaktu przeciętnego człowieka z nauką została przyjęta nie tylko w tym mieście ale i w całej Polsce. Za sprawą zbiorowej zmowy uczelnie w kraju w ciągu tych kilku dni odbywają się festiwale prawie wszędzie.

Nadeszła druga dekada czerwca a wraz z nią pogodne niebo czyli gratka dla obserwatorów. Wśród ciekawych obiektów do obserwacji warto zapolować na ISS. Noce są ciepłe i pogodne do samego rana więc polowanie to sama przyjemność. Noc coraz krótsza do przesilenia nie zmusi nas do długiego czekania, a obserwacja brzasku słońca ma swoje niespotykane uroki. Może więc połączysz jedno z drugim? Specjalną ciekawostką jest fakt, że w ciągu jednej nocy będzie można zaobserwować kilka przelotów stacji co nie często się zdarza.

Poniższa tabela pomoże nam zlokalizować jasnego gościa na naszym niebie w postaci ISS.

Nasze Słońce drzemie i od czasu do czasu pokazuje, że kocioł jest pod parą. W dniu dzisiejszym mieliśmy okazję obserwować dzięki Solarisowi, kolejną protuberancje słoneczną. Przez większość dnia można było zobaczyć 'kłaczek' atmosfery Słońca odrywający się od jego powierzchni.

Co ciekawe wydawałoby się, żę za chwilę widoczny obłok materii słonecznej odleci w kosmos, ale okazywało się to jedynie wrażeniem. Sorlais umożliwia obserwacje w czasie rzeczywistym. Przepływające na tła tarczy słonecznej obłoki potęgują wrażenie.

Kosmiczny Odkurzacz to druga nazwa Największej planety w naszym Układzie Słonecznym. Pisaliśmy o kolejnym jego działaniu w czerwcu zeszłego roku. Zdarzenie zostało zaobserwowane przez miłośnika astronomii, który wszczął astronomiczny alarm i dzięki temu dzisiaj możemy dowiedzieć się jak wyglądają wyniki badań naukowych tego niecodziennego zjawiska.

Jak okazuje się z planetą zderzyła się asteroida, a nie jak sądzono na początku kometa. W atmosferze zaobserwowano ślady niespotykanej na ziemi energii kolizji rzędu kilku tysięcy bomb atomowych, którą wywołała planetoida o średnicy około 500m.

GalxyZOO Hubble to kolejna edycja GlaxyZOO2. Tym razem mamy do czynienia z galaktykami znacznie bardziej odległymi niż w poprzedniej edycji. Klasyfikowane obiekty znajdują się w odległości 7 miliardów lat od nas i dalej.

Sofia – po naszemu Zośka – to opisywane już w zeszłym roku rozwiązanie mające na celu wyniesienie obserwatorium astronomicznego ponad ograniczające warstwy atmosfery. W ten sposób zamontowano teleskop zwierciadlany i niezbędne kamery oraz przyrządy badawcze na samolocie Boeing 747SP. Niespotykane rozwiązanie może wydawać się absurdalnym w dobie teleskopów kosmicznych – patrz Hubble czy Web, ale ma ono sporo zalet w stosunku do swoich rywali.

W Koszęcinie 29 maja zamontowano kolejne w Polsce Obserwatorium o nominale 3,2 metra. Po zakończeniu inwestycji powstanie nowe miejsce dla pasjonatów nieba i nauki. Jest to kolejny przykład jak skutecznie można wykorzystać pieniądze pozyskiwane z projektów unijnych i własnych źródeł. Obiekty tego typu stają się bardzo dobrym przykładem inwestowania w edukację naszej młodzieży. Koszęcin pokazuje, jak z takim projektem trafić nie tylko do zamkniętej dość grupy młodzieży szkolnej, ale jak stać się otwartym na wszelkie inicjatywy i zainteresowanie.

Często o lokalizacji decyduje dostępność gotowego obiektu do posadowienia obserwatorium. To bardzo duża część inwestycji. Jeśli mamy taki obiekt na którym nie wieli już kosztem możemy zamontować obserwatorium, to spora cześć kosztów jest zaoszczędzona, ale nie zawsze takie możliwości istnieją. Przy okazji modernizacji obiektu można skutecznie zrealizować pomysł naukowo-edukacyjny.

W tym miesiącu na niebie króluje Jowisz, którego pod koniec miesiąca możemy podziwiać 27° nad horyzontem. Jego tarcza ma rozmiar 40'' co pozwoli na obserwacje pasów w atmosferze i ich zmian.

W tym miesiącu mamy możliwość obserwacji dwóch rojów meteorytowych. Warunki będą całkiem dobre. W tym miesiącu będzie tez widoczne zaćmienie Księżyca, jednak nie będzie go można obserwować w Polsce.

Tym razem postanowiliśmy wziąć udział w Nocy w Muzeum. Od samego początku prowadzimy stałą współpracę ze znajdującą się w Żaganiu Izbą Keplera. Jest to część działającego w Żaganiu Muzeum Obozów Jenieckich. W ramach organizowanej przez nich Nocy w Muzeum postanowiliśmy zorganizować pokazy nieba. Zadanie nie było wcale łatwe, bo pogoda nie dopisywała nam przez ostatnie tygodnie, a i od samego rana nie najlepiej się zapowiadała.

Kiedy widziałeś ostatnio drogę mleczną – czyli naszą galaktykę? Nigdy? Dawno? A może przeszkadzało Ci światło miasta? Zawsze Ci przeszkadzało. Nigdy nie widziałeś tak ciemnego nieba by zobaczyć rozlane na nim mleko!

Takie obrazki będą nam towarzyszyć coraz częściej. Łapmy każda chwilę, bo iluminacje naszych miast stale się rozrastają i żadne wysokie koszty tego nie zatrzymają. Jak złapać taka chwilę. Zobaczmy jak trzeba udać się daleko by w nocy móc zobaczyć Naszą Galaktykę. Tak. Chodzi o naszą Galaktykę a nie o jakąś tam 2 miliony lat świetlnych stąd.

Aby to zmienić musimy dostrzec problem u siebie. Jak to zrozumiemy to może coś zmienimy. Ale każdy kto zobaczy niebo pełne gwiazd nie będzie mógł tego zapomnieć. Tylko tych ludzi przybywa coraz wolniej, bo takich miejsc ja to jest już niewiele.

Ale po co mówić. Zobaczmy.

W dniach 13-14 czerwca bieżącego roku na Uniwersytecie Zielonogórskim odbędzie się Festiwal Nauki. Na który już teraz zapraszamy wszystkich - nawet tych niezdecydowanych.

Ta wyjątkowa impreza o charakterze edukacyjno-kulturalnym ma się dobrze od kilku ładnych lat. W ramach tegorocznego festiwalu będzie można jak zwykle wysłuchać wielu bardzo ciekawych wykładów, zobaczyć i wziąć udział w ogromnej ilości doświadczeń jak również zobaczyć wspaniałe pokazy na pokazach nieba skończywszy.

Ostatnia sobota miała wyglądać nieco inaczej, ale powodziowe życie rządzi się swoimi prawami. Mieliśmy wziąć udział w spektaklu przygotowanym przez Sekcję Teatralną, ale niestety powódź wezwała jej członków na pomoc mieszkańcom Wrocławia i spektakl został odwołany.

Podsumowanie Kepleriady 2010 - zadanie wykonane. Talerz cukierków i ciastek oraz kubek soku owocowego był nagrodą dla wszystkich, szczególnie najmłodszych realizatorów tego trudnego zadania.

W takim razie zrealizowaliśmy druga cześć naszego sobotniego planu – zajęliśmy się sygnałami z kosmosu. Powodem, dla którego zwróciliśmy się ku temu tematowi, stały się różnego rodzaju próby poszukiwania sygnałów od obcych cywilizacji oraz obserwacja sygnałów od naturalnych mieszkańców kosmosu - pulsarów, aktywnych galaktyce i niesłychanie ciekawych magnet rów oraz wielu innych.

Po dwudniowej imprezie, w której zaangażowane było całe miasto pozostały już tylko wspomnienia. Pod hasłem Kepleriada 2010 co roku odbywał się konkurs matematyczno-fizyczno-astronomiczny. Odbywał się, bo w tym roku Kepleriada stała się świętem miasta. Świętem w, którym uczestniczyły wszystkie szkoły, a do tego na różnych płaszczyznach.

Pracowały nie tylko umysły – nad rozwiązywaniem zadań, ale było to wielkie przedsięwzięcie o charakterze kulturalny, artystycznym i sportowym.

Na Allegro pojawiła się kamera internetowa dla astrofotografów. W zasadzie nigdy bym nie polecał - do tej pory - allegro dla astro-amatorów, ale tym razem robię wyjątek, bo warto. Kamerka polecana tu przeze mnie został już sprawdzona przez bardziej zaawansowanych użytkowników i stąd nasze wskazanie na nią.

Przede wszystkim cena - 29zł. Kamera jest wyglądem identyczna ze słynna PHILIPS SPC900NC. Jest jednak od niej trochę młodsza - to 880NC. Po aktualizacji firmware uzyskuje się słynną SPC900NC. Rozdzielczość to tylko 0,3 MPix, ale do celów amatorskich nic więcej nie trzeba. Kamery które mogą więcej kosztują majątek w porównaniu do prezentowanej tutaj.

Matryca CCD jest celem samym w sobie. W dzisiejszych kamerach stosuje się CMOS. Są one tańsze w produkcji i mniej prądożerne, mniej się grzeją itd., ale dla astrofotografii sienie nadają (choć jak się uprzemy to czemu nie).

Przyglądając się temu obrazowi Jowisza bez trudu zauważamy, że zniknął na nim ciemny pas w atmosferze. Obraz z pasem pochodzi z okresu zimy kiedy planeta zbliżała się na niebie do pozycji Słońca. Teraz planeta oddala się od naszej gwiazdy i astronomowie ponownie się mu przyjrzeli odkrywając jednocześnie wyraźną zmianę w wyglądzie Jowisza.

Pierścienie są bardzo charakterystyczne dla tego olbrzyma. W porównaniu z innymi planetami jego pasy są znacznie wyraźniejsze. Prowadząc obserwacje z powierzchni Ziemi nawet miłośnicy dostrzegają dynamikę zmian w jego atmosferze. Planeta wiruje bardzo szybko wokół własnej osi, co w połączeniu z wyższą emisją promieniowania aniżeli absorpcją promieniowania od Słońca daje bardzo silne huragany. Obecność różnych substancji powoduje charakterystyczne zabarwienia chmur. Pasy powstają w wyniku rożnych prędkości wirowania poszczególnych warstw atmosfery. Na granicy pasów dochodzi do ciekawych zjawisk powodujących zawirowania i turbulencje.

Czyli rzecz o kwantowej grawitacji

Warszawa i Kraków w dniach 17-18 i 20-21 maja będą gościć wybitnego naukowca Sir Rogera Penrose'a. Wybitny fizyk i matematyk, profesor na Uniwersytecie w Oxfordzie zajmuje się również kwantową grawitacją. Od 1994 roku sir Penrose jest członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Nauk.

Spotkanie 'Droga do rzeczywistości' jest organizowane przez Polską Akademię Umiejętności, Centrum Studiów Zaawansowanych Politechniki Warszawskiej, Uniwersytet Jagielloński, Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych i Międzynarodowe Centrum Matematyczne im. Stefana Banacha działające przy Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk.

Instytut Astronomii w Zielonej Górze otrzymał nową szatę graficzną ... oczywiście swojej strony internetowej. Serwis Instytutu zyskał i bardzo na estetyce, funkcjonalności i aktualności. Same ochy i achy. Strona ma oczywiście dwie wersje językowe. Jest pięknie opisana historia powstania astronomii w Zielonej Górze do sukcesu powstania obserwatorium włącznie. Jego 20 lecie mieliśmy okazję obchodzić w Roku Astronomii.

Znajdziemy tam również ważne informacje dla studentów i kandydatów na studentów astronomii. Od wymagań jakie się stawia kandydatowi począwszy na perspektywach rozwojowych skończywszy. To jedna z ważniejszych przemian serwisu. Dobrze zorganizowana informacja o Instytucie to najistotniejszy element i wielki atut dla niego.

Wśród Polaków, którzy w ramach projektu Sungrazing Comets odkryli komety znalazł się właśnie kolejny młody miłośnik astronomii. 13-letni uczeń gimnazjum ze Świdwina, Rafał Reszelewski odnalazł nieznany wcześniej obiekt na zdjęciach ze znajdującego się na satelicie SOHO koronografu LASCO C2 o czym pisze Astronomia.pl - WWW

Rafał odkrycia dokonał poprzez analizę zdjęć wykonanych w maju przez satelitę SOHO. Kometa należy do ciekawej grupy komet, która powstała około 1700 lat temu z pokaźnych rozmiarów komety i znana jest pod nazwą Grupa Kreutza. Komety z tej grupy zbliżają się w swoim peryhelium tak blisko do słońca, że wręcz trą o jego koronę, w wyniku czego ulegają unicestwieniu i ślad po nich ginie.

9 maja do Polski przylecieli astronauci amerykańscy z misji STS 130.

'Załoga amerykańskiego promu kosmicznego odwiedzi kilkanaście polskich miast, miasteczek i wsi, aby spotkać się z dziećmi i młodzieżą.Po raz pierwszy do Polski zawita niemal cała załoga promu kosmicznego, która zaledwie kilka tygodni wcześniej odbyła lot w kosmos.

Astronautów zaprosiła Ambasada Stanów Zjednoczonych oraz Polsko-Amerykańska Fundacja Wolności, obchodząca w tym roku dziesięciolecie swojej działalności.

Głównym celem wizyty, podczas której odbędzie się kilkadziesiąt spotkań, prelekcji i pokazów, jest inspirowanie uczestników, zwłaszcza dzieci i młodzieży z najmniejszych miejscowości, do podejmowania wyzwań, stawiania sobie ambitnych celów i wytrwałego dążenia do ich realizacji.' - pisze na swojej stronie Polsko Amerykańska Fundacja Wolności.

Pod adresem PDF znajduje się wykaz spotkań astronautów.

Czyli jak powstaje obserwatorium w Żywcu

W niedzielę o 18:30 mieliśmy okazję obejrzeć w TVN Turbo jak powstaje Obserwatorium Astronomiczne budowane w Zakładzie Optyki Instrumentalnej w Żywcu, której właścicielem jest wielki pasjonata astronomii Jacek Uniwersał. Osoba znana żagańskim mieszkańcom z Jarmarku Michała gdzie wspólnie z Sekcją organizował obserwacje nieba. To dzięki niemu mieliśmy okazję oglądać najdalsze planety układu słonecznego i protuberancje słoneczne.

W programie pt. 'Polak Potrafi' mogliśmy zobaczyć jak wygląda od podwórka powstawanie kopuły obserwacyjnej w jego firmie. Jak pamiętamy z Kepleriady w 2009 roku - listopad - takich obiektów w Polsce jest już znacznie ponad 40, a i w Żaganiu mamy nadzieję na powstanie takiego rozwiązania. Rekonstrukcja Żagańskiego Obserwatorium miałaby mieć takie profesjonalne wykonanie.

Pogoda nie dopisała by zaplanować obserwacje. Poza tym zmierzch zapada coraz później, co dodatkowo utrudnia sprawę, ale tak będzie do jesieni. Dlatego przeznaczyliśmy ten czas na poznanie konstrukcji lunety - refraktora. To według tego projektu będziemy budowali kolejne lunety. Choć daleko im do profesjonalizmu nadają się zupełnie do prowadzenia obserwacji Księżyca i planet oraz Słońca. Jaśniejsze obiekty DS tez da się nimi obserwować.

Przez pewien czas wspólnie gromadziliśmy materiały i nadszedł czas budowania a potem cieszenia się efektami swojej pracy.

Ukazał się numer specjalny Wiedzy i Życia związany z tajemnicami materii. Zaczynamy od powstania materii i Wszechświata. Poznamy znaczenie Higgsa, magnetary, ciemną materię i dochodzimy do najmniejszych składników materii.

Wydania WiŻ znane są od lat czytelnikom. zawsze pozwalają wspaniale wypełnić wieczorny czas i dni niepogody wspaniała lekturą. Jak zwykle warto sięgnąć po to wydanie.

Do naszych rąk trafił kolejny numer Uranii. Jak zwykle niesamowicie kolorowa ze zdjęciami z największych oczu świata oraz prac astrofotografów amatorów. Obecne wydanie jest z niezwykłym dodatkiem postaci filmu na DVD „15 lat Teleskopu Hubble’a”.

Wydanie rozpoczyna wspaniały artykuł Ryszarda Wielebińskiego o odkryciach astronomicznych. Astronom ten choć urodzony w Polsce nigdy nie chodził do polskiej szkoły. Za to od lat współpracuje z polskimi radioastronomami.

W obecnym numerze przeczytamy o soczewkowaniu grawitacyjnym … fal grawitacyjnych pióra Janusza Osarczyka. Poznamy tez kolejną część planowanego programu badawczego nowego 90 metrowego radioteleskopu. Warto przeczytać ten artykuł, który w połączeniu z poprzednim pokazuje jak naukowcy przygotowują się do korzystania z jeszcze nieistniejącego urządzenia.

W obecnym wydaniu znajdziemy tez ciekawą rozprawę nad gorącym tematem szczątków wielkiego astronoma Mikołaja Kopernika. Artykuł autorstwa Lidii Smentek kończy się bardzo ciekawą konkluzją.