Partnerzy

Astro-Miejsca


URANIA

astroturystyka

100 lat IAU

IAU

Centrum Nauki Kepler

Planetarium Wenus

ERC

Centrum Nauk Przyrodniczych

Orion,serwis,astronomii,PTA

POLSA

Astronomia Nova

Astronarium

forum astronomiczne

IPCN

Portal AstroNet

Puls Kosmosu

Forum Meteorytowe

kosmosnautaNET

kosmosnautaNET

Nauka w Polsce

astropolis

astromaniak

PTMA

PTR

heweliusz

heweliusz

ESA

Astronomers Without Borders

Hubble ESA

Space.com

Space Place

Instructables

Tu pełno nauki

Konkursy

Olimpiady Astronomiczne
Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej. Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej. Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim. Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii. Olimpiady Astronomiczne


Urania Postępy Astronomii - konkurs dla szkół


astrolabium

Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Zobacz szczegóły »

astrolabium

konkurs, astronomiczny

AstroSklepy

Serwis Astro - 30 lat AstroDoświadczenia!

Astro Schopy
 Firma ScopeDome

Planeta Oczu

Astrocentrum

Wszystko o Nas

Logo SA GW, autor Jacek Patka





Forum Astronomiczne PL


BOINC

Classroom

FB

Księżyc


Data: 29-3-2024 05:42:12

faza

Słońce

Na niebie


La Lune

Mapa Nieba

Stellarium Web

TheSkyLive

Położenie JWST
Where is WEBB


ARTEMIS
ARTEMIS-1


Położenie ISS
The current position of the ISS
tranzyty ISS


The current position of the ISS

Misja KEPLER

ZOONIVERSE odkrywanie planet

EPUP
5282 planet

Astropogoda

Pogoda



sat24, chmury, pogoda


wyładowania atmosferyczne


III Prawo Keplera




Czytelnia


dwumiesięcznik

Urania, numery archiwalne,przedwojenne

Light Pollution

M-WiFi

gwiazdy,zmienne,poradnik,gazeta,pdf,astronomia,pomiary

vademecum, miłośnika, astronomii, dwumiesięcznik, astronomia

astronomia amatorska

Astronautilius

KTW'

kreiner, ziemia i wszechświat

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Tomasz, Rożek

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Rudż, Przemysław

atlas, nieba, książka, astronomia

atlas, księżyca, książka, astronomia

Poradnik Miłośnika Astronomii

Mądre Książki

Losowa Fotka

Tajemnice Słońca

Słońce, plamy, Astronarium Rejon aktywnej grupy plam w którym w dniu 2.10.2015r. tuż po północy nastąpił rozbłysk kategorii M5.5. Autor: Jacek PatkaWłaśnie rozpoczęła się wiosna, a tym samym nasza dzienna gwiazda zacznie gościć dłużej na niebie niż jej koleżanki z nocnego nieba. Do tego ekliptyka będzie się za dnia coraz bardziej wznosić nad horyzont. To będzie skutkowało coraz lepszymi warunkami do obserwacji powierzchni Słońca. Ale co można obserwować na powierzchni tarczy gwiazdy skoro plam na niej jak na lekarstwo?

W piątek rozpoczyna się astronomiczna wiosna

wiosna,2020 Pierwszy dzień wiosny przepowiadany jest tradycyjnie wiosennymi kwiatami. U
mnie są to krokusy. Autor: Jacek Patka
Po 89 dobach zimy,w piątek 20 marca nad ranem rozpocznie się astronomiczna wiosna. W trakcie jej trwania na wieczornym niebie można będzie zaobserwować jasno świecącą planetę Wenus, tworzącą malownicze konfiguracje z innymi obiektami niebieskimi.

Astronomowie odkryli nowy typ gwiazdy pulsującej

HD 74423 Wizja artystyczna układu HD 74423. Źródło: Gabriel Pérez Díaz (IAC)Gwiazdy pulsujące jednostronnie to nowy rodzaj gwiazd zmiennych, odkryty przez międzynarodowy zespół naukowców pod kierunkiem badaczy z Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie. Wyniki badań ukazały się w poniedziałek w „Nature Astronomy”.

Teleskop ESO zaobserwował egzoplanetę, na której padają deszcze z żelaza

ESO,WASP-76b Artystyczna wizja nocnej strony WASP-76b
Ilustracja pokazuje widok nocnej strony egzoplanety WASP-76b. Ultragorąca olbrzymia egzoplaneta ma dzienną stronę z temperaturami osiągającymi 2400 stopni Cellsjusza, czyli wystarczającymi do parowania żelaza. Silne wiatry przenoszą opary żelaza na chłodniejszą stronę nocną, gdzie kondensuje do kropli. Na lewej stronie obrazka widzimy wieczorną granicę egzoplanety, gdzie zachodzi zmiana z dnia do nocy.
Źródło:ESO/M. Kornmesser
Naukowcy korzystający z należącego do ESO teleskopu VLT zaobserwowali ekstremalną planetę, na której przypuszczalnie padają żelazne deszcze. Po dziennej stronie ultragorącej, olbrzymiej egzoplanety temperatury osiągają ponad 2400 stopni Celsjusza, co wystarcza do wyparowania metali. Silne wiatry przenoszą opary żelaza na chłodniejszą nocną stronę, gdzie żelazo kondensuje do kropli.

Nowe badanie ESO oceniło wpływ konstelacji satelitów na obserwacje astronomiczne

ESO Powyższe zdjęcie przedstawia niebo nad Obserwatorium Paranal w Chile na 90 minut przed wschodem nieba. Liniami oznaczono wysokość nad horyzontem. Zielonymi kropkami oznaczono satelity widoczne na niebie gołym okiem. Większość z nich znajduje się niżej niż 30 stopni nad horyzontem. Tylko kilka satelitów (czerwony) będzie widocznych wyżej na niebie.
Źródło: ESO/Y. Betelsky/L. Calcada
Ostatnio wśród astronomów pojawiły się obawy związane z wpływem satelitów z megakonstelacji na badania naukowe. Aby lepiej zrozumieć efekt, jaki tego typu konstelacje mogą mieć na obserwacje astronomiczne, ESO zleciło badanie naukowe, skupiające się na obserwacjach teleskopami ESO w zakresie widzialnym i podczerwonym, a także dotyczące innych obserwatoriów. Opracowanie rozważa łącznie 18 reprezentatywnych konstelacji satelitów, będących w trakcie przygotowywania przez SpaceX, Amazon, OneWeb i inne firmy, razem ponad 26 tysięcy satelitów [1]. Wyniki zostały właśnie zaakceptowane do publikacji w „Astronomy & Astrophysics”.

Kolejny mini-księżyc Ziemi?

C26FED2 Nie ma wątpliwości, że C26FED2 obecnie okrąża Ziemię. Pytanie brzmi, czy jest to dzieło stworzone przez człowieka, czy faktyczny minimoon.. Autor: Tony Dunn @tony873004 - TwitterNasze marzenia o rodzinie księżyców jak u Jowisza czy Saturna może zostać spełnione. Wszystko za sprawą odkrycia bardzo niewielkiego obiektu na orbicie Ziemi. Jest on iście miniaturowy. Czasem większe meteory wchodzą w naszą atmosferę, ale jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma. Swego czasu pisaliśmy już o obiektach będących związanych z ziemią. Dostrzeżenie go to jednak spore wyzwanie.

SPICE, czyli niewidzialne kolory Słońca

solar orbiter, spice Solar Orbiter na tle Słońca - wizja artystyczna. Źródło: ESAUnikalnym instrumentem na pokładzie wystrzelonej 10 lutego sondy Solar Orbiter jest spektrometr SPICE - instrument do pomiarów widma w zakresie skrajnego ultrafioletu. O jego możliwościach opowiedział PAP dr Andrzej Fludra, kierownik konsorcjum pracującego nad spektrometrem.

Teleskopy ESO widzą powierzchnię pociemniałej Betelgezy

slowaKluczowe Betelgeuse’s dust plumes seen by VISIR image
This image, obtained with the VISIR instrument on ESO’s Very Large Telescope, shows the infrared light being emitted by the dust surrounding Betelgeuse in December 2019. The clouds of dust, which resemble flames in this dramatic image, are formed when the star sheds its material back into space. The black disc obscures the star's centre and much of its surroundings, which are very bright and must be masked to allow the fainter dust plumes to be seen. The orange dot in the middle is the SPHERE image of Betelgeuse’s surface, which has a size close to that of Jupiter’s orbit.
Źródło: ESO/P. Kervella/M. Montargès et al., Acknowledgement: Eric Pantin
Przy pomocy należącego do ESO teleskopu VLT astronomowie uchwycili bezprecedensowe pociemnienie Betelgezy, czerwonego olbrzyma w konstelacji Oriona. Niesamowite nowe zdjęcia powierzchni gwiazdy pokazują nie tylko spadający blask czerwonego olbrzyma, ale także to, w jaki sposób zmienia się jego widoczny kształt.

Betelgeza była dla obserwatorów latarnią na nocnym niebie, ale zaczęła słabnąć w ubiegłym roku. W momencie pisania niniejszego tekstu gwiazda ma około 36% swojej normalnej jasności, co jest zmianą zauważalną nawet dla nieuzbrojonego oka. Miłośnicy astronomii i naukowcy z niecierpliwością czekają na dowiedzenie się więcej na temat bezprecedensowego pociemnienia Betelgezy.

ALMA uchwyciła piękną pozostałość po gwiezdnej walce

HD101584 ALMA image of HD101584
Ten nowy obraz ALMA pokazuje wynik gwiezdnej walki: złożone i oszałamiające środowisko gazowe otaczające binarny HD101584. Kolory reprezentują prędkość, przechodząc od niebieskiego - gazu poruszającego się najszybciej w naszą stronę - do czerwonego - gazu poruszającego się najszybciej od nas. Strumienie, niemal wzdłuż linii wzroku, napędzają materiał w kolorze niebieskim i czerwonym. Gwiazdy w układzie podwójnym znajdują się w pojedynczej jasnej kropce pośrodku pierścieniowej struktury pokazanej na zielono, która porusza się z taką samą prędkością jak układ jako całość wzdłuż linii wzroku. Astronomowie wierzą, że ten pierścień ma swoje źródło w materiale wyrzuconym, gdy gwiazda o niższej masie w układzie podwójnym spiralnie skręciła w kierunku swojego czerwonego olbrzyma.
Źródło:
ALMA (ESO/NAOJ/NRAO), Olofsson et al. Acknowledgement: Robert Cumming

Astronomowie korzystający z obserwatorium Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), w którym partnerem jest ESO, dostrzegli niezwykły obłok gazu, który jest efektem konfrontacji pomiędzy dwoma gwiazdami. Jedna z gwiazd urosła do tak wielkich rozmiarów, że pochłonęła drugą, która z kolei zbliżając się po spirali do swojej partnerki spowodowała odrzucenie jej zewnętrznych warstw.

Klub Astronomiczny Almukantarat - pasja do astronomii

Almukantarat Fot. Klub Astronomiczny AlmukantaratDziałająca od lat organizacja non-profit zrzesza miłośników astronomii z całego kraju i pomaga rozwijać astronomiczne zainteresowania, zwłaszcza wśród młodzieży. Robi to m.in. z pomocą obozów, warsztatów i innych imprez naukowych oraz z pośrednictwem portalu prężnie działającego portalu AstroNET.

Ruszyły zapisy na ERC 2020

Zawody ERC 2020 ponownie w Kielcach

ERC 2020,Kosmonauta.net Zawody ERC 2020 ponownie w Kielcach27 stycznia ruszyła rejestracja zespołów do pierwszego etapu szóstej edycji prestiżowych zawodów ERC 2020.

Tegoroczny finał tego najbardziej inspirującego wydarzenia robotyczno-kosmicznego odbędzie się w dniach 11-13 września na terenie Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. To już drugi raz, gdy ta uznana uczelnia techniczna gościć będzie młodych konstruktorów robotów marsjańskich z całego świata.

Kosmiczne śmieci

Polskie teleskopy pomagają śledzić zagrożenia na orbicie - kosmiczne śmieci

LEO,GEO Wygenerowany komputerowo obraz przedstawiający szczątki kosmiczne, które można zobaczyć z wysokiej orbity Ziemi . Dwa główne pola szczątków to pierścień obiektów na geosynchronicznej orbicie Ziemi (GEO) i chmura obiektów na niskiej orbicie Ziemi (LEO). Źródło: WikiPediaSatelity telekomunikacyjne, nawigacyjne czy obserwacyjne, które na co dzień ułatwiają nam życie, wymagają ochrony przed kosmicznymi śmieciami. Polska dzięki - m.in. robotycznym teleskopom - pomaga śledzić te kosmiczne śmieci i informować o zagrożeniach - mówili przedstawiciele Polskiej Agencji Kosmicznej.

Proxima c - druga planeta w układzie Proximy Centauri

proxima c, egzoplaneta Artystyczna wizja Układu Proximy Centaura, w którym znajduje się planeta Proxima c. Credit: Lorenzo SantinelliWieloletnie obserwacje najbliższej Słońcu gwiazdy – Proximy Centauri wskazują na obecność drugiej planety w tym układzie planetarnym. Proxima c jest blisko sześć razy masywniejsza od Ziemi, panuje na niej kosmiczny mróz - jej powierzchnia nagrzewa się zaledwie do -230 C.

Czy w pobliżu Ziemi są jakieś "gwiazdy śmierci"?

Orion,Betelgeza,supernowa Fot: Betelgeza i Rigel - gwiazdy z naszej Galaktyki widoczne w gwiazdozbiorze Oriona staną się kiedyś supernowymi. Źródło: Nicolas Eynaud [CC BY-SA]Wybuch supernowej w naszej Galaktyce mógłby doprowadzić do zmian w składzie naszej atmosfery, a także do uszkodzeń w satelitach lub elektronice na Ziemi - mówią PAP astronomowie. Uspokajają jednak, że takie kosmiczne wybuchy w pobliżu Ziemi to naprawdę niezwykła rzadkość.

Bliski przelot 2020 AP1

planetoidy blisko ziemi Przestrzeń okołoziemska systematycznie jest odwiedzana przez małe ciała Układu SłonecznegoDrugiego stycznia nastąpił bliski przelot 2020 AP1. Obiekt przemknął w odległości około 327 tysięcy kilometrów od Ziemi. Jest to pierwszy przelot małego obiektu w 2020 roku.

Skalista egzoplaneta GJ 1252 b

GJ 1252 b,egzoplaneta Mała, jałowa skalista egzoplaneta krążąca blisko swej gwiazdy / Credits - K. Kanawka, kosmonauta.netAstronomowie poinformowali o wykryciu skalistej egzoplanety GJ 1252 b. Ten obiekt jest około dwa razy masywniejszy od naszej Ziemi.

Egzoplaneta o oznaczeniu GJ 1252 b krąży wokół czerwonego karła o masie około 40% masy naszego Słońca. Ta planeta pozasłoneczna ma masę około 2 razy większą od Ziemi oraz promień o ok. 20% większy od promienia naszej planety. Jest to zatem z pewnością obiekt skalisty. Gwiazda GJ 1252 znajduje się około 65 lat świetlnych od Ziemi.

448 lat temu urodził się Johannes Kepler

Johannes Kepler,mural,Żagań Mural Johannesa Keplera powstał w grudniu 2019 roku ze środków przekazanych przez mieszkańców Żagania - znajduje się na RynkuJohannes Kepler (ur. 27 grudnia 1571 w Weil der Stadt) niemiecki matematyk, astronom i astrolog, jedna z czołowych postaci rewolucji naukowej w XVII wieku. Najbardziej znany jest z nazwanych jego nazwiskiem praw ruchu planet, skodyfikowanych przez późniejszych astronomów na podstawie jego prac Astronomia nova, Harmonices Mundi i Epitome astronomiae Copernicanae. Prawa te wykorzystano do potwierdzenia słuszności teorii grawitacji Izaaka Newtona.

Takie informacje przeczytamy na wielu stronach w sieci i niejednej książce poświęconej w jakiejś części historii astronomii. Jest jednak w Polsce jedno jedyne miasto w całości oddane Keplerowi od zawsze. To Żagań koło Zielonej Góry.

Śniadanie czarnej dziury

slowaKluczowe Gas halo observed by MUSE surrounding a galaxy merger seen by ALMA
This image shows one of the gas halos newly observed with the MUSE instrument on ESO’s Very Large Telescope superimposed to an older image of a galaxy merger obtained with ALMA. The large-scale halo of hydrogen gas is shown in blue, while the ALMA data is shown in orange.

The halo is bound to the galaxy, which contains a quasar at its centre. The faint, glowing hydrogen gas in the halo provides the perfect food source for the supermassive black hole at the centre of the quasar.

The objects in this image are located at redshift 6.2, meaning they are being seen as they were 12.8 billion years ago. While quasars are bright, the gas reservoirs around them are much harder to observe. But MUSE could detect the faint glow of the hydrogen gas in the halos, allowing astronomers to finally reveal the food stashes that power supermassive black holes in the early Universe.
Źródło: ESO/Farina et al.; ALMA (ESO/NAOJ/NRAO), Decarli et al.
Obserwacje ESO ukazały śniadanie czarnej dziury podczas kosmicznego świtu

Astronomowie korzystający z należącego do ESO teleskopu VLT zaobserwowali rezerwuary chłodnego gazu wokół niektórych z najwcześniejszych galaktyk we Wszechświecie. Ten gaz w halo galaktyk jest idealnym pożywieniem dla supermasywnych czarnych dziur w centrach galaktyk – obecnie widzimy sytuację jaka była ponad 12,5 miliard lat temu. Ta spiżarnia może być wyjaśnieniem, w jaki sposób kosmiczne potwory rosły tak szybko podczas okresu w historii Wszechświata znanego jako kosmiczny świt.

Solaris i Pirx - układ Made in Poland

Solaris,Pirx,egzoplaneta,Poland Polska planeta i gwiazda otrzymały nazwy nawiązujące do twórczości Stanisława LemaPolska planeta i gwiazda otrzymały nazwy nawiązujące do twórczości Stanisława Lema

17 grudnia 2019 r. Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) ogłosiła wyniki globalnego konkursu IAU100 NameExoWorlds na nazwy planet pozasłonecznych. Od tej pory w kosmosie będzie gwiazda o nazwie Solaris i planeta nazwana Pirx. Co więcej, w sposób pośredni – dzięki Chorwacji – na niebie znalazła się także jeszcze inna z polskich propozycji: Weles (jako planeta).

Oszałamiające zdjęcia z teleskopu ESO pokazały centralne obszary Drogi Mlecznej

... i ujawniły dawny okres gwiazdotwórczy

ESO,VLT Details of the HAWK-I view of the Milky Way’s central region
This beautiful image of the Milky Way’s central region, taken with the HAWK-I instrument on ESO’s Very Large Telescope, shows interesting features of this part of our galaxy. This image highlights the Nuclear Star Cluster (NSC) right in the centre and the Arches Cluster, the densest cluster of stars in the Milky Way. Other features include the Quintuplet cluster, which contains five prominent stars, and a region of ionised hydrogen gas (HII).
Źródło: ESO/Nogueras-Lara et al.
Bardzo Duży Teleskop (VLT), który należy do ESO, obserwował centralne rejony Drogi Mlecznej w spektakularnej rozdzielczości i odkrył nowe szczegóły na temat historii narodzin gwiazd w naszej galaktyce. Dzięki nowym obserwacjom, astronomowie znaleźli dowód na dramatyczne wydarzenie w życiu Drogi Mlecznej: okres formowania się gwiazd tak intensywny, że jego efektem było ponad 100 tysięcy wybuchów supernowych.

Zanieczyszczenie świetlne wpływa na pogorszenie stanu ekosystemów wodnych

Light Pollution Zanieczyszczenie sztucznym światłem w Polsce stan na 2019 roku - Źródło: LightpollutionmapSztuczne światło, które dociera do zbiorników wodnych nocą, może negatywnie wpływać na ich stan - ustalili naukowcy z Politechniki Krakowskiej. Od lat badacze alarmują, że zanieczyszczenie świetlne obecne w dużych miastach wpływa niekorzystanie zarówno na ludzi, jak i zwierzęta.

Odkryto pierwszą olbrzymią planetę wokół białego karła

WDJ0914+1914 Artist’s impression of the WDJ0914+1914 system
This illustration shows the white dwarf WDJ0914+1914 and its Neptune-like exoplanet. Since the icy giant orbits the hot white dwarf at close range, the extreme ultraviolet radiation from the star strips away the planet’s atmosphere. While most of this stripped gas escapes, some of it swirls into a disc, itself accreting onto the white dwarf.
Źródło: ESO/M. Kornmesser
Naukowcy korzystający z należącego do ESO teleskopu VLT po raz pierwszy uzyskali dowód na to istnienie dużej planety związanej z białym karłem. Planeta krąży wokół gorącego białego karła – pozostałości po gwieździe podobnej do Słońca. Orbita przebiega w bliskiej odległości od gwiazdy, powodując że atmosfera planety jest odzierana z niej i formuje dysk gazu wokół gwiazdy. Ten unikatowy system daje nam wgląd w to, jak w odległej przyszłości może wyglądać nasz własny Układ Słoneczny.

PW-Sat2 już rok w kosmosie; studenci pracują nad kolejnym satelitą

PW-Sat2,PW-Sat3 Źródło: PW-Sat2Studencki satelita PW-Sat2 już rok pracuje w przestrzeni kosmicznej. W tym czasie przesłał ponad 700 zdjęć, wykonał blisko 50 testów i eksperymentów. Na orbicie ma krążyć jeszcze ok. 2,5 roku. Tymczasem studenci Politechniki Warszawskiej pracują już nad kolejnym satelitą PW-Sat3.

Wykryto czarną dziurę o "niemożliwej" masie

black hole,czarna dziura Artystyczna wizja czarnej dziury o "niemożliwej" masie odkrytej w układzie LB-1. Fot: „Nature”, Jifeng Liu et al. Źródło: Krzysztof BelczyńskiW naszej Galaktyce wykryto czarną dziurę o tak niestandardowej masie, że astronomowie wręcz zakładali się o to, czy taki obiekt może istnieć. Wciąż jest zagadką, jak taka czarna dziura powstała. Badania - z udziałem Polaka - ukazały się w "Nature".

We Wrocławiu budowany jest mikrosatelita ScanSAT

Powstaje niezwykle dokładny polski satelita obserwacyjny

scansat Fot. materiały prasowe Scanway.Będzie on obserwował Ziemię z bardzo wysoką jak na mikrosatelity rozdzielczością. Wystrzelenie satelity na orbitę Ziemską zaplanowano na przełomie 2020 i 2021 roku. Jeśli wszystko przebiegnie zgodnie z planem, dostarczy on dokładnych obrazów multispektralnych, które znajdą swoje zastosowanie w wielu sektorach nauki i przemysłu.

W cieniu Merkurego

Merkury,tranzyt,listopad,2019 Tranzyt Merkurego w dniu 11 listopada 2019r. obserwowany w Żaganiu przez Sekcję Astronomiczną11 listopada to szczególny dzień. A 2019 roku był tym bardziej szczególny, bo Słońce przesłoniła najbliższa niego planeta – Merkury. Wszystkiemu winna jest koniunkcja. Na niebie Słońce i planeta zajęły dokładnie to samo miejsce. Niemożliwe? Wszak to obecnie najczęstszy sposób odkrywania planet pozasłonecznych. O co więc tu chodzi?

NEO codziennie blisko Ziemi

Python NEO - PythonPrawie codziennie znajdziecie u nas wiadomości o tym, że pobliże Ziemi mija asteroida. Jedne pojawiają się bliżej inne dalej a czasem nawet dalej od Księżyca. Bywają też takie, które wejdą w atmosferę planety. Najciekawiej jest wtedy, gdy my wiemy o jej istnieniu i zbliżaniu się do nas. Niestety nie znajdziecie tu wiadomości o wszystkich znanym obiektach danego dnia. Czy jednak można poznać te dane?

400 lat Harmonii Świata Johannesa Keplera

Kepler,konferencja,Harmonia Świata Plakat konferencji "400 lat Harmonii Świata Johannesa Keplera 1619-2019"W dniu dzisiejszym, 7 listopada 20119 roku, w Żagańskim Pałacu Kultury odbyła się konferencja popularnonaukowa poświęcona 400 rocznicy wydania "Harmonii Świata" przez Johannesa Keplera. W pięcioksięgu tym opublikował on między innymi III Prawo Keplera - prawo ruchu ciał niebieskich. W konferencji uczestniczyli zaproszone grupy uczniów i nauczycieli szkół z Żagania, Iłowej, Gozdnicy i Małomic i Szprotawy. W trakcie spotkania odbyły się trzy prelekcje wygłoszone przez Wiesława Urbana - autora książki o Johannesie Keplerze, prof. Wojciecha Lewandowskiego z Instytutu Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego o odkrywaniu egzoplanet oraz prze Jacka Patkę instruktora Żagańskiej Sekcji Astronomii. Konferencję sfinansował Urząd Miasta Żagania a logistycznie zorganizował Żagański Pałac Kultury

Małe jest piękne

Dzięki teleskopom ESO ustalono jaki obiekt może być najmniejszą planetą karłowatą w Układzie Słonecznym

slowaKluczowe Hygiea - obraz z instrumentu SPHERE
Nowy obraz planetoidy Hygiea z instrumentu SPHERE/VLT. Gygiea może stać być najmniejsza planetą karłowatą w Układzie Słonecznym. Jako obiekt z głównego pasa planetoid spełnia trzy z czterech kryteriów do sklasyfikowania jako planeta karłowata: krąży wokół Słońca, nie jest księżycem oraz, w przeciwieństwie do planet, nie wyczyściła otoczenia swojej orbity. Końcowe kryterium to masa wystarczająca do tego, aby pod wpływem własnej grawitacji uzyskać prawie sferyczny kształt. Nowe obserwacje z VLT wykazały, że Hygiea spełnia to kryterium.
Źródło:
ESO/P. Vernazza et al./MISTRAL algorithm (ONERA/CNRS)
Astronomowie używający należącego do ESO instrumentu SPHERE na Bardzo Dużym Teleskopie (VLT) odkryli, iż planetoida Hygiea może zostać sklasyfikowana jako planeta karłowata. Obiekt jest czwarty pod względem wielkości w pasie planetoid, po Ceres, Weście i Pallas. Po raz pierwszy udało się zaobserwować planetoidę Hygiea w wystarczająco wysokiej rozdzielczości, aby zbadać jej powierzchnię i ustalić kształt oraz rozmiar. Okazało się, że Hygiea jest sferyczna i potencjalnie może przejąć od Ceres pałeczkę najmniejszej planety karłowatej w Układzie Słonecznym.

Bliskie przeloty 2019 UN13 i 2019 VA

planetoidy blisko ziemi Przestrzeń okołoziemska systematycznie jest odwiedzana przez małe ciała Układu SłonecznegoNa przełomie października i listopada przestrzeń pomiędzy Ziemią a Księżycem naruszyły dwa małe obiekty: 2019 UN13 i 2019 VA.

Bliski przelot 2019 UL3

planetoidy blisko ziemi Przestrzeń okołoziemska systematycznie jest odwiedzana przez małe ciała Układu SłonecznegoDwudziestego października nastąpił bliski przelot planetoidy 2019 UL10. Obiekt przemknął obok Ziemi w odległości około 296 tysięcy km.

Hygiea ...

... kandydatką na najmniejszą planetę karłowatą w Układzie Słonecznym

Hygiena Zdjęcie planetoidy Hygiea uzyskane z powierzchni Ziemi przy pomocy instrumentu SPHERE na teleskopie VLT. Źródło: ESO/P. Vernazza et al./MISTRAL algorithm (ONERA/CNRS).Hygiea ma cechy pozwalające potencjalnie zaliczyć ją do grona planet karłowatych - wynika z badań Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO). W badaniach uczestniczyli naukowcy z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytetu Szczecińskiego.
30,130,642 unikalne wizyty