Partnerzy

Astro-Miejsca


URANIA

astroturystyka

100 lat IAU

IAU

Comet

Centrum Nauki Kepler

Planetarium Wenus

ERC

Centrum Nauk Przyrodniczych

Orion,serwis,astronomii,PTA

POLSA

Astronomia Nova

Astronarium

forum astronomiczne

IPCN

Portal AstroNet

Puls Kosmosu

Forum Meteorytowe

kosmosnautaNET

kosmosnautaNET

Nauka w Polsce

astropolis

astromaniak

PTMA

PTR

heweliusz

heweliusz

ESA

Astronomers Without Borders

Hubble ESA

Space.com

Space Place

Instructables

Tu pełno nauki

Konkursy

Olimpiady Astronomiczne
Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej. Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej. Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim. Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii. Olimpiady Astronomiczne


Urania Postępy Astronomii - konkurs dla szkół


astrolabium

Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Zobacz szczegóły »

astrolabium

konkurs, astronomiczny

AstroSklepy

Serwis Astro - 30 lat AstroDoświadczenia!

Astro Schopy
 Firma ScopeDome

Planeta Oczu

Astrocentrum

Wszystko o Nas

Logo SA GW, autor Jacek Patka





Forum Astronomiczne PL


BOINC

Classroom

FB

Księżyc


Data: 15-1-2025 12:54:57

faza

Słońce

Na niebie


La Lune

Mapa Nieba

Stellarium Web

TheSkyLive
Skytinel - sieć stacji bolidowych - SN15

Położenie JWST
Where is WEBB


ARTEMIS
ARTEMIS-1


Położenie ISS
The current position of the ISS
tranzyty ISS


The current position of the ISS

Misja KEPLER

ZOONIVERSE odkrywanie planet

EPUP
5282 planet

Astropogoda

Pogoda



sat24, chmury, pogoda


wyładowania atmosferyczne


III Prawo Keplera




Czytelnia


dwumiesięcznik

Urania, numery archiwalne,przedwojenne

Light Pollution

M-WiFi

gwiazdy,zmienne,poradnik,gazeta,pdf,astronomia,pomiary

vademecum, miłośnika, astronomii, dwumiesięcznik, astronomia

astronomia amatorska

Astronautilius

KTW'

kreiner, ziemia i wszechświat

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Tomasz, Rożek

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Rudż, Przemysław

atlas, nieba, książka, astronomia

atlas, księżyca, książka, astronomia

Poradnik Miłośnika Astronomii

Mądre Książki

Ukończono ATLASGAL - przegląd Drogi Mlecznej

eso slowaKluczowe The southern plane of the Milky Way from the ATLASGAL survey
This image of the Milky Way has been released to mark the completion of the APEX Telescope Large Area Survey of the Galaxy (ATLASGAL). The APEX telescope in Chile has mapped the full area of the Galactic Plane visible from the southern hemisphere for the first time at submillimetre wavelengths — between infrared light and radio waves — and in finer detail than recent space-based surveys.
The APEX data, at a wavelength of 0.87 millimetres, shows up in red and the background blue image was imaged at shorter infrared wavelengths by the NASA Spitzer Space Telescope as part of the GLIMPSE survey. The fainter extended red structures come from complementary observations made by ESA's Planck satellite.
In this case the image has been cut into three pieces for convenience.
Źródło:ESO/APEX/ATLASGAL consortium/NASA/GLIMPSE consortium/ESA/Planck
Aby uczcić ukończenie przeglądu nieba APEX Telescope Large Area Survey of the Galaxy (ATLASGAL), opublikowano nowy, spektakularny obraz Drogi Mlecznej. Teleskop APEX w Chile wykonał mapę całego obszary płaszczyzny Galaktyki widocznego z południowej półkuli. Dokonał tego po raz pierwszy na falach submilimetrowych – pomiędzy zakresem podczerwonym, a falami radiowymi – i dokładniej niż najnowsze przeglądy za pomocą instrumentów pracujących w przestrzeni kosmicznej. Pionierski 12-metrowy teleskop APEX pozwala astronomom na badania zimnego Wszechświata: gazu i pyłu o temperaturze zaledwie kilkudziesięciu stopni powyżej zera absolutnego.


APEX, Atacama Pathfinder EXperiment, to teleskop położony 5100 metrów nad poziomem morza na płaskowyżu Chajnantor w chilijskim regionie Atacama. Przegląd ATLASGAL wykorzystuje unikatowe charakterystyki teleskopu, aby dostarczyć szczegółowego widoku rozmieszczenia zimnego, gęstego gazu wzdłuż płaszczyzny Drogi Mlecznej [1]. Nowe zdjęcie obejmuje większość obszarów powstawania gwiazd w południowej Drodze Mlecznej [2].

Nowe mapy ATLASGAL pokrywają obszar na niebo długi na 140 stopni i szeroki na 3 stopnie, czterokrotnie większy niż pierwsza publikacja danych ATLASGAL [3]. Nowe mapy mają także lepszą jakość, ponieważ niektóre obszary były obserwowane ponownie w celu uzyskania bardziej danych o bardziej spójnej jakości na całym badanych obszarze.

Przegląd ATLASGAL jest najbardziej udanych spośród dużych programów APEX z prawie 70 powiązanymi z nim publikacjami naukowymi, a jego dziedzictwo będzie się rozszerzać jeszcze bardziej, ponieważ całej społeczności astronomicznej udostępniono wszystkie zredukowane dane [4].

W sercu APEX znajdują się jego czułe instrumenty. Jeden z nich, LABOCA (the LArge BOlometer Camera) był używany podczas przeglądu ATLASGAL. LABOCA mierzy przychodzące promieniowanie poprzez rejestrację niewielkiego wzrostu temperatury, który ono wywołuje na detektorach i może wykryć emisję od ciemnych, zimnych pasm pyłu przesłaniających światło gwiazdowe.

Nowa publikacja ATLASGAL uzupełnia obserwacje z należącego do ESA satelity Planck [5]. Połączenie danych Plancka z APEX pozwoliło astronomom na wykrycie emisji rozciągającej się na większym obszarze nieba i oszacowanie z niego ilości gęstego gazu w wewnętrznych częściach Galaktyki. Dane ATLASGAL zostały także użyte do utworzenia kompletnego przeglądu zimnych i masywnych obłoków, w których formują się nowe generacje gwiazd.

ATLASGAL dostarcza ciekawego wglądu w miejsca, gdzie powstają następne pokolenia masywnych gwiazd i gromad. Łączące te obserwacje z danymi z Plancka, możemy uzyskać nawiązanie do wielkoskalowych struktur olbrzymich obłoków molekularnych” wskazuje Timea Csengeri z Max Planck Institute for Radio Astronomy (MPIfR), Bonn, Niemcy, która kierowała pracami związanymi z łączeniem danych APEX i Plancka.

Teleskop APEX niedawno świętował dziesięć lat udanych badań zimnego Wszechświata. Odgrywa ważną rolę nie tylko jako pionier, ale także jako urządzenie komplementarne dla ALMA, Atacama Large Millimeter/submillimeter Array, sieci radioteleskopów umiejscowionej na płaskowyżu Chajnantor. APEX jest prototypową anteną skonstruowaną dla projektu ALMA i znalazł wiele obiektów, które ALMA może badać bardziej szczegółowo.

Leonardo Testi z ESO, który jest członkiem zespołu ATLASGAL i Europejskim Naukowcem Projektu w ALMA, podsumowuje: „ATLASGAL pozwolił nam uzyskać nowy, mający znaczenie widok na gęsty ośrodek międzygwiazdowy naszej własnej galaktyki, Drogi Mlecznej. Nowa publikacja pełnego przeglądu otwiera możliwość przeszukiwania tego niesamowitego zestawu danych w celu kolejnych odkryć. Wiele zespołów naukowców już korzystało z danych ATLASGAL do planowanie szczegółowych obserwacji za pomocą ALMA.

Uwagi

[1] Mapa została skonstruowana z indywidualnych obserwacji APEX promieniowania o długości 870 µm (0,87 milimetra).

[2] Mapa północnej części Drogi Mlecznej została już wykonana za pomocą James Clerk Maxwell Telescope (JCMT) i innych teleskopów, ale niebo południowe jest szczególnie ważne, ponieważ widać tutaj centrum Galaktyki i ponieważ jest dostępne dla dalszych, dokładnych obserwacji za pomocą ALMA.

[3] Pierwszy opublikowany zestaw danych pokrywa obszar około 95 stopni kwadratowych, bardzo długi i wąski pasek wzdłuż płaszczyzny Galaktyki, szeroki na dwa stopnie i długi na 40 stopni. Finalna mapa będzie pokrywać 420 stopni kwadratowych, czyli ponad cztery razy więcej.

[4] Produkty z danymi są dostępne poprzez archiwum ESO.

[5] Dane z Plancka pokrywają całe niebo, ale z kiepską przestrzenną zdolnością rozdzielczą. ATLASGAL pokrywa tylko płaszczyznę Galaktyki, ale z dużą kątową rozdzielczością. Połączenie obu przeglądów daje świetny dynamiczny zasięg przestrzenny.

Więcej informacji

ATLASGAL jest efektem współpracy pomiędzy Max Planck Institute for Radio Astronomy (MPIfR), Max Planck Institute for Astronomy (MPIA), ESO oraz University of Chile.

APEX to projekt współpracy pomiędzy Max Planck Institute for Radio Astronomy (MPIfR), Onsala Space Observatory (OSO) oraz ESO. Użytkowanie APEX na Chajnantor zostało powierzone ESO.

ALMA jest partnerstwem pomiędzy ESO, amerykańską National Science Foundation (NSF) i National Institutes of Natural Sciences (NINS) of Japan, we współpracy z Chile. ALMA jest finansowana przez ESO w imieniu Krajów Członkowskich, przez NSF we współpracy z National Research Council of Canada (NRC) oraz przez National Science Council of Taiwan (NSC) i NINS we współpracy Academia Sinica (AS) na Tajwanie oraz przez Korea Astronomy and Space Science Institute (KASI).

ESO jest wiodącą międzyrządową organizacją astronomiczną w Europie i najbardziej produktywnym obserwatorium astronomicznym na świecie. Wspiera je 16 krajów: Austria, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Polska, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy. ESO prowadzi ambitne programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie znaczących odkryć naukowych. ESO odgrywa wiodącą rolę w promowaniu i organizowaniu współpracy w badaniach astronomicznych. ESO zarządza trzema unikalnymi, światowej klasy obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal ESO posiada teleskop VLT (Very Large Telescope - Bardzo Duży Teleskop), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz dwa teleskopy do przeglądów. VISTA pracuje w podczerwieni i jest największym na świecie instrumentem do przeglądów nieba, natomiast VLT Survey Telescope to największy teleskop dedykowany przeglądom nieba wyłącznie w zakresie widzialnym. ESO jest głównym partnerem ALMA, największego istniejącego projektu astronomicznego. Z kolei na Cerro Armazones, niedaleko Paranal, ESO buduje 39-metrowy teleskop E-ELT (European Extremely Large Telescope - Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski), który stanie się “największym okiem świata na niebo”.

Linki

Krzysztof Czart
Urania - Postępy Astronomii

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
31,773,601 unikalne wizyty