Partnerzy

Astro-Miejsca


URANIA

astroturystyka

100 lat IAU

IAU

Centrum Nauki Kepler

Planetarium Wenus

ERC

Centrum Nauk Przyrodniczych

Orion,serwis,astronomii,PTA

POLSA

Astronomia Nova

Astronarium

forum astronomiczne

IPCN

Portal AstroNet

Puls Kosmosu

Forum Meteorytowe

kosmosnautaNET

kosmosnautaNET

Nauka w Polsce

astropolis

astromaniak

PTMA

PTR

heweliusz

heweliusz

ESA

Astronomers Without Borders

Hubble ESA

Space.com

Space Place

Instructables

Tu pełno nauki

Konkursy

Olimpiady Astronomiczne
Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej. Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej. Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim. Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii. Olimpiady Astronomiczne


Urania Postępy Astronomii - konkurs dla szkół


astrolabium

Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Zobacz szczegóły »

astrolabium

konkurs, astronomiczny

AstroSklepy

Serwis Astro - 30 lat AstroDoświadczenia!

Astro Schopy
 Firma ScopeDome

Planeta Oczu

Astrocentrum

Wszystko o Nas

Logo SA GW, autor Jacek Patka





Forum Astronomiczne PL


BOINC

Classroom

FB

Księżyc


Data: 29-3-2024 07:08:11

faza

Słońce

Na niebie


La Lune

Mapa Nieba

Stellarium Web

TheSkyLive

Położenie JWST
Where is WEBB


ARTEMIS
ARTEMIS-1


Położenie ISS
The current position of the ISS
tranzyty ISS


The current position of the ISS

Misja KEPLER

ZOONIVERSE odkrywanie planet

EPUP
5282 planet

Astropogoda

Pogoda



sat24, chmury, pogoda


wyładowania atmosferyczne


III Prawo Keplera




Czytelnia


dwumiesięcznik

Urania, numery archiwalne,przedwojenne

Light Pollution

M-WiFi

gwiazdy,zmienne,poradnik,gazeta,pdf,astronomia,pomiary

vademecum, miłośnika, astronomii, dwumiesięcznik, astronomia

astronomia amatorska

Astronautilius

KTW'

kreiner, ziemia i wszechświat

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Tomasz, Rożek

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Rudż, Przemysław

atlas, nieba, książka, astronomia

atlas, księżyca, książka, astronomia

Poradnik Miłośnika Astronomii

Mądre Książki

Losowa Fotka

Nieśmiała galaktyczna sąsiadka

eso slowaKluczowe Sculptor Dwarf GalaxyGalaktyka Karłowata w Rzeźbiarzu jest bliską sąsiadko naszej Drogi Mlecznej. Została sfotografowana za pomocą kamery Wide Field Imager zainstalowanej na 2,2-metrowym teleskopie MPG/ESO w Obserwatorium La Silla. Pomimo swojej bliskości, obie galaktyki mają bardzo różne historie i cechy. Omawiana galaktyka jest znacznie mniejsza i starsza niż Droga Mleczna, co czyni ją cennym obiektem zarówno dla badań nad powstawaniem gwiazd, jak i galaktyk we wczesnym Wszechświecie. Jednak z powodu słabego blasku badania tego obiekty nie są prostym zadaniem.


Galaktyka Karłowata w Rzeźbiarzu — znana także jako Eliptyczna Galaktyka Karłowata w Rzeźbiarzu, albo Sferoidalna Galaktyka Karłowata w Rzeźbiarzu—  jest galaktyką  karłowatą sferoidalną oraz jedną  z czternastu znanych galaktyk satelitarnych okrążających Drogę Mleczną [1]. Te galaktyczne autostopowiczki znajduje się blisko szerokiego halo Drogi Mlecznej  - sferycznego obszaru rozciągającego się daleko poza ramiona spiralne naszej galaktyki. Jak wskazuje nazwa, omawiana galaktyka widoczna jest w południowym gwiazdozbiorze Rzeźbiarza i znajduje się 280 000 lat świetlnych od Ziemi. Pomimo swojej bliskości, została odkryta dopiero w 1937 roku, ponieważ jej gwiazdy są słabe i rozproszone na niebie.

Mimo, Galaktyka Karłowata w Rzeźbiarzu jest obiektem trudnym do badań, okazała się jedną z pierwszych odkrytych słabych galaktyk karłowatych okrążających Drogę Mleczną. Kształt malutkiej galaktyki zaintrygował astronomów w momencie jej odkrycia, ale obecnie sferoidalne galaktyki karłowate odgrywają ważną role u astronomów w badaniu przeszłości Wszechświata.

Uważa się, że Droga Mleczna, podobnie jak wszystkie duże galaktyki, uformowała się z mniejszych galaktyk we wczesnych czasach Wszechświata. Jeśli część z tych małych galaktyk nadal istnieje obecnie, mogą powinny zawierać wiele ekstremalnie starych gwiazd. Galaktyka Karłowata w Rzeźbiarzu pasuje do obrazu pierwotnej galaktyki dzięki dużej liczbie starych gwiazd widocznych na zaprezentowanym zdjęciu.

Astronomowie mogą określić wiek gwiazd w galaktyce, ponieważ ich światło niesie ze sobą sygnatury zaledwie niewielkiej ilości cięższych pierwiastków chemicznych. Ciężkie pierwiastki gromadzą się w galaktykach dzięki kolejnym generacjom gwiazd. Niski poziom ciężkich pierwiastków wskazuje, że średni wiek gwiazd w Galaktyce Karłowatej w Rzeźbiarzu jest spory.

Taka ilość starych gwiazd czyni tę galaktykę głównym celem dla badań najwcześniejszych okresów formowania gwiazd. W najnowszych badaniach astronomowie połączyli wszystkie dane dostępne dla galaktyki, aby utworzyć najbardziej dokładny obraz historii powstawania gwiazd dostępny dla sferoidalnych galaktyk karłowatych. Analizy ujawniły istnienie dwóch osobnych grup gwiazd w tej galaktyce. Pierwsza, dominująca grupa obejmuje starszą populację, u której brak cięższych pierwiastków. Druga, mniejsza populacja jest z kolei bogata w ciężkie pierwiastki. Podobnie jak młodzi ludzie tłoczący się w centrach miast, ta młodzieżowa populacja gwiazd jest skoncentrowana w centrum galaktyki.

Gwiazdy w galaktykach karłowatych takich jak Galaktyka Karłowata w Rzeźbiarzu, mogą odzwierciedlać złożoną historię powstawania gwiazd. Ale ponieważ większość gwiazd w  galaktykach karłowatych jest odizolowana od siebie nawzajem i nie oddziałują ze sobą przez miliardy lat, każdy z zestawów gwiazd ma swój własny tok ewolucji. Badania podobieństwa pomiędzy historiami galaktyk karłowatych i wyjaśnianie przypadków nietypowych pomoże wyjaśnić rozwój wszystkich galaktyk, od najmniejszych karłowatych do największych spiralnych. Astronomowie mogą rzeczywiście wiele dowiedzieć się od nieśmiałych sąsiadek Drogi Mlecznej.

Uwagi

[1] Ta słaba galaktyka nie powinna być mylona ze znacznie jaśniejszą Galaktyką w Rzeźbiarzu (NGC 253) widoczną w tym samym gwiazdozbiorze.

Więcej informacji

ESO jest wiodącą międzyrządową organizacją astronomiczną w Europie i najbardziej produktywnym obserwatorium astronomicznym na świecie. Wspiera je 16 krajów: Austria, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Polska, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy. ESO prowadzi ambitne programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie znaczących odkryć naukowych. ESO odgrywa wiodącą rolę w promowaniu i organizowaniu współpracy w badaniach astronomicznych. ESO zarządza trzema unikalnymi, światowej klasy obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal ESO posiada teleskop VLT (Very Large Telescope - Bardzo Duży Teleskop), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz dwa teleskopy do przeglądów. VISTA pracuje w podczerwieni i jest największym na świecie instrumentem do przeglądów nieba, natomiast VLT Survey Telescope to największy teleskop dedykowany przeglądom nieba wyłącznie w zakresie widzialnym. ESO jest głównym partnerem ALMA, największego istniejącego projektu astronomicznego. Z kolei na Cerro Armazones, niedaleko Paranal, ESO buduje 39-metrowy teleskop E-ELT (European Extremely Large Telescope - Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski), który stanie się “największym okiem świata na niebo”.

Krzysztof Czart
Centrum Astronomii UMK


Przeczytaj więcej:

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
30,131,199 unikalne wizyty