Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej.
Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej.
Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim.
Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii.
Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych na Seminarium Instytutu Astronomii:
"The Magellanic Quasars Survey"
We wtorek 8 maja o godz. 12.15 w sali Rady Wydziału Ekonomii i Zarządzania (A-0) seminarium instytutowe wygłosi: dr Szymon Kozłowski
(Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego)
Zwiększenie liczby kwazarów poza Obłokami Magellana będzie miało niebagatelne konsekwencje astronomiczne. Kwazary to bardzo odległe obiekty, są więc w zasadzie nieruchome. Obłoki Magellana przesuwają się na ich tle, co jest mierzalne zarówno z Ziemi, jak i z teleskopów kosmicznych. Badanie ruchów własnych Obłoków bazujące na małej próbce znanych kwazarów (21) w tym obszarze nieba wykazało, że poruszają się one dużo szybciej niż wcześniej sądzono. Dlatego obecnie przypuszcza się, że są one na pierwszym przelocie wokół naszej Galaktyki, a nie jej satelitami. Zwiększenie ilości znanych kwazarów będzie miało kluczowe znaczenie w oszacowaniu ruchów własnych tych galaktyk i ich rotacji. Dodatkowo Obłoki Magellana od 15 lat obserwowane są przez polski projekt OGLE. W środ ponad 50 milionów monitorowanych obiektów są także kwazary. Krzywe zmian blasku dla tych obiektów uzyskane z projektu OGLE posłużą w przyszłości do polepszenia zależności pomiędzy parametrami zmienności (amplituda, skala czasowa) a parametrami fizycznymi kwazarów, takimi jak masy centralnych czarnych dziur, czy jasność. Przedstawię dwie metody poszukiwania kwazarów w gęstych polach gwiazdowych, a także rezultaty obserwacji spektroskopowych, które to zaowocowały trzykrotnym zwiększeniem (z ~80 do ~250) ilości znanych kwazarów w tym rejonie nieba.
