Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej.
Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej.
Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim.
Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii.
Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »
Widoczny spadochron MSLa na powierzchni MarsaNASA opublikowała zestaw zdjęć ukazujących spadochron wykorzystany podczas lądowania łazika Mars Science Laboratory. Na zdjęciach wykonanych pomiędzy sierpniem 2012 a styczniem 2013 widać trzepotanie spadochronu na marsjańskim wietrze.
Lądowanie łazika Mars Science Laboratory (MSL) nastąpiło szóstego sierpnia 2012 roku, o godzinie 07:17 CEST. Łazik wylądował wewnątrz marsjańskiego krateru Gale, pośrodku którego znajduje się góra Mt Sharp – cel główny misji. Proces lądowania był bardzo dynamiczny - w ciągu zaledwie siedmiu minut prędkość stopnia lądującego z ponad sześciu kilometrów na sekundę spadła do zera. Wcześniejsze lądowania łazików były wykonywane za pomocą osłony aerodynamicznej, spadochronu oraz zestawu poduszek powietrznych. W przypadku MSL nie można było zastosować poduszek powietrznych - masa łazika jest na to za duża. Inżynierowie NASA zadecydowali zatem, aby użyć unikalnej konstrukcji „sky-crane” i bardzo skomplikowanego procesu lądowania, składającego się z kilku etapów.
Jednym z etapów było lądowanie MSL na spadochronie, które rozpoczęło się na wysokości około 10 km, przy prędkości około 1,7 Mach (około 580 m/s). Do lądowania wykorzystano spadochron o średnicy 16 metrów z linkami o długości 50 metrów. Spadochron był wykorzystywany do momentu osiągnięcia wysokości około 1,1 km nad miejscem lądowania, do prędkości około 100 m/s. Wówczas spadochron został odrzucony (wraz z górną osłoną łazika) i rozpoczęło się lądowanie na silnikach rakietowych, zakończone wykorzystaniem konstrukcji „sky-crane”.
Po spełnieniu swojej roli spadochron został odrzucony i ostatecznie znalazł się około 620 metrów od miejsca lądowania łazika. Na tym skończyła się „aktywna” rola spadochronu w misji MSL i od tego czasu był jedynie obserwowany przez sondy na orbicie Czerwonej Planety. Okazało się, że w w ciągu kolejnych miesięcy marsjański wiatr trzepotał tym spadochronem, co można zobaczyć na poniższym nagraniu.
Spadochron misji MSL / Credits - NASA, JPL, kosmonautanet
Pierwsze zdjęcie w galerii tego artykułu prezentuje ten spadochron po wykonaniu swojej pracy natomiast drugie zdjęcie prezentuje spadochron podczas testów na Ziemi. Największe zmiany w kształcie spadochronu zaszły pomiędzy wrześniem a listopadem zeszłego roku. Ponadto, dookoła miejsca lądowania spadochronu i górnej osłony zaobserwowano ponowne osiadanie marsjańskiego pyłu. Wreszcie, pomiędzy grudniem a styczniem spadochron zmienił nieco swoją orientację, co sugeruje zmianę kierunku przeważających wiatrów.
Warto tu dla porównania dodać, że wciąż można zaobserwować z orbity spadochron z misji Viking 1 (1976 rok). Jest więc prawdopodobne, że upłynie jeszcze wiele lat zanim spadochron misji MSL zostanie pokryty przez pyłem i przestanie być obserwowany z orbity. Przez te lata spadochron może być „wskaźnikiem” przeważających marsjańskich wiatrów dla wnętrza krateru Gale.
NASA opublikowała zestaw zdjęć ukazujących spadochron wykorzystany podczas lądowania łazika Mars Science Laboratory. Na zdjęciach wykonanych pomiędzy sierpniem 2012 a styczniem 2013 widać trzepotanie spadochronu na marsjańskim wietrze.
