Partnerzy

Astro-Miejsca


URANIA

astroturystyka

100 lat IAU

IAU

Comet

Centrum Nauki Kepler

Planetarium Wenus

ERC

Centrum Nauk Przyrodniczych

Orion,serwis,astronomii,PTA

POLSA

Astronomia Nova

Astronarium

forum astronomiczne

IPCN

Portal AstroNet

Puls Kosmosu

Forum Meteorytowe

kosmosnautaNET

kosmosnautaNET

Nauka w Polsce

astropolis

astromaniak

PTMA

PTR

heweliusz

heweliusz

ESA

Astronomers Without Borders

Hubble ESA

Space.com

Space Place

Instructables

Tu pełno nauki

Konkursy

Olimpiady Astronomiczne
Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej. Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej. Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim. Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii. Olimpiady Astronomiczne


Urania Postępy Astronomii - konkurs dla szkół


astrolabium

Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Zobacz szczegóły »

astrolabium

konkurs, astronomiczny

AstroSklepy

Serwis Astro - 30 lat AstroDoświadczenia!

Astro Schopy
 Firma ScopeDome

Planeta Oczu

Astrocentrum

Wszystko o Nas

Logo SA GW, autor Jacek Patka





Forum Astronomiczne PL


BOINC

Classroom

FB

Księżyc


Data: 06-10-2025 07:43:34

faza

Słońce

Na niebie


La Lune

Mapa Nieba

Stellarium Web

TheSkyLive

cobs,comets

Skytinel - sieć stacji bolidowych - SN15

Położenie JWST
Where is WEBB


ARTEMIS
ARTEMIS-1


Położenie ISS
The current position of the ISS
tranzyty ISS


The current position of the ISS

Misja KEPLER

ZOONIVERSE odkrywanie planet

EPUP
7582 planet

Astropogoda

Pogoda



sat24, chmury, pogoda


wyładowania atmosferyczne


III Prawo Keplera




Czytelnia


dwumiesięcznik

Urania, numery archiwalne,przedwojenne

Light Pollution

M-WiFi

gwiazdy,zmienne,poradnik,gazeta,pdf,astronomia,pomiary

vademecum, miłośnika, astronomii, dwumiesięcznik, astronomia

astronomia amatorska

Astronautilius

KTW'

kreiner, ziemia i wszechświat

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Tomasz, Rożek

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Rudż, Przemysław

atlas, nieba, książka, astronomia

atlas, księżyca, książka, astronomia

Poradnik Miłośnika Astronomii

Mądre Książki

Losowa Fotka

P/2012 F5 – planetoida z ogonem

Astronomia p/2012f5 Planetoida z ogonemOdkryty w marcu 2012 roku obiekt o nazwie P/2012 F5 jest jednym z niewielu znanych przykładów planetoid, u których zaobserwowano ogon. Do powstania tego ogona doszło około 1 lipca 2011 roku. Co spowodowało powstanie ogona materii u planetoidy?


W marcu 2012 roku odkryto obiekt, który zdawał się być kometą. Do odkrycia doszło za pomocą amerykańskiego obserwatorium astronomicznego Mount Lemmon Observatory. Obiekt otrzymał typowo kometarne oznaczenie - P/2012 F5. Następnie, w maju i czerwcu zeszłego roku hiszpańskie obserwatorium astronomiczne Gran Telescopio Canarias kontynuowało obserwacje tego obiektu. Wyniki ich obserwacji i analiz okazały się być dość zaskakujące.

Po dogłębnej analizie danych hiszpańscy astronomowie doszli do wniosku, że P/2012 F5 a jest planetoidą, a ogon powstał wskutek dość niecodziennego wydarzenia. Astronomowie doszli także do wniosku, że do powstania ogona tej planetoidy doszło około 1 lipca 2011 roku (plus minus 20 dni).

Według astronomów ogon planetoidy P/2012 F5 powstał w ciągu zaledwie kilku godzin, wskutek jakiegoś wydarzenia. Ustalono także, że P/2012 F5 ma średnicę około 100-150 metrów a ogon wyzwolił około pół miliona ton materii tej planetoidy. Co mogło spowodować powstanie tego ogona? Możliwe są dwa scenariusze – zderzenie dwóch planetoid oraz wskutek wewnętrznych pęknięć. Poniższa animacja prezentuje te dwa scenariusze powstania ogona P/2012 F5.


Powstanie ogona P/2012 F5 / Credits - SINC


P/2012 F5 jest jednym z niewielu znanych przykładów planetoidy posiadającej własny, chwilowy ogon. Takie zjawiska wciąż występują w naszym Układzie Słonecznym, jednakże od stosunkowo niedawna astronomowie są w stanie wykrywać takie wydarzenia. Na początku 2010 roku zaobserwowano obiekt o nazwie P/2010 A2 , także charakteryzujący się ogonem. Późniejsza analiza wykazała, że doszło do zderzenia ze sobą dwóch małych planetoid z prędkością około 5 km/s. Był to pierwszy zaobserwowany przykład zderzenia dwóch małych obiektów w Układzie Słonecznym. Kilka miesięcy później zaobserwowano kolejne podobne zjawisko – planetoida 596 Scheila niespodziewanie wytworzyła chmurę pyłu, prawdopodobnie od uderzenia obiektu o średnicy około 35 metrów.

Kosmonauta.net



Przeczytaj więcej:

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
33,481,362 unikalne wizyty