Wyrzut czarnej dziuryAstronomowie przy wykorzystaniu orbitalnego obserwatorium Chandra najprawdopodobniej znaleźli czarną dziurę, która została wyrzucona ze swojej galaktyki.
Zaobserwowana, wyrzucona czarna dziura może się teraz poruszać z prędkością nawet kilkuset milionów kilometrów na godzinę. Naukowcy przypuszczają, że ta prędkość nadana została w momencie rozpoczęcia oddziaływania fal grawitacyjnych, które powstały w wyniku wcześniejszego zderzenia oraz w efekcie połączenia z inną czarną dziurą.
Odkrycie przypadku zajścia takiej sytuacji może potwierdzić możliwość bardzo silnego oddziaływania fal grawitacyjnych, których istnienie zostało przewidziane przez Alberta Einsteina (jednak bezpośrednio nigdy ich nie zaobserwowano). Odkrycie może także sugerować, iż w przestrzeni kosmicznej może poruszać się wiele czarnych dziur, które zostały w ten sposób wyrzucone ze swoich galaktyk. Te obiekty mogą być całkowicie niewidoczne z uwagi na skonsumowanie całej dostępnej w ich pobliżu materii.
Obserwacji dokonano przy wykorzystaniu wysokorozdzielczej kamery obserwatorium Chandra o nazwie HRC (High Resolution Camera). Istnieją dwie inne hipotezy tłumaczące zaobserwowane zjawisko w systemie CID-42. Według pierwszej z nich mogło dojść do wyrzucenia najsłabszej z trzech oddziaływających na siebie supermasywnych czarnych dziur. Z kolei druga hipoteza zakłada, iż tak naprawdę zaobserwowano jedną z dwóch szybko poruszających się po spirali wokół siebie czarnych dziur. Obie te hipotezy wymagałyby odnalezienia jeszcze przynajmniej jednej czarnej dziury w okolicy. Takiego obiektu za pomocą obserwatorium Chandra jednak nie zauważano.
W związku z tym dominuje obecnie wyjaśnienie, iż w opisywanym przypadku doszło do zderzenia dwóch supermasywnych czarnych dziur (w wyniku zderzenia dwóch galaktyk), które uległy połączeniu. Na skutek kolizji doszło do wygenerowanie fal grawitacyjnych, które spowodowały uwolnienie supermasywnej czarnej dziury z centrum układu CID-42.
Kosmonauta.net
Przeczytaj więcej: 
