Położenie planetoidy Juno na początku sierpnia 2013W sierpniu w opozycji znajdą się dwie duże planetoidy: Juno i Iris. Obie będzie można obserwować przez lornetkę - poinformował PAP dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN.
Planetoida (3) Juno została odkryta przez niemieckiego astronoma Karla Hardinga w dniu 1 września 1804 roku w Lilienthal. Jej nazwa pochodzi od najwyższej bogini z mitologii rzymskiej - Junony. Po Ceres i Pallas była trzecim znanym ciałem z pasa planetoid rozciągającego się między orbitami Marsa i Jowisza.
Juno jest dość sporym obiektem - ma nieregularny kształt o rozmiarach290×240×190 km. Albedo planetoidy wynosi 0,24, a maksymalna jasność jaką może ona osiągać na naszym niebie to 7,7 mag.
Najbliższa opozycja Juno wypada 9 sierpnia i stwarza dobre warunki do jej obserwacji. Choć nie będzie to wyjątkowo bliska opozycja, przez co maksymalny blask planetoidy wyniesie 9,0 magnitudo, bez problemów dojrzymy ją przez lornetki o obiektywach 50-60 mm lub małe lunety.
Maksymalny blask planetoidy dość ładnie pokrywa się z nowiem Księżyca, co stworzy dobre warunki do obserwacji. Planetoidy najlepiej wypatrywać około północy. Będzie ona się wtedy wznosić na wysokości około 30 stopni nad południowym horyzontem i przez cały sierpień będzie się powoli przemieszczać na tle gwiazd konstelacji Wodnika, blisko granicy z gwiazdozbiorem Koziorożca.
Druga sierpniowa planetoida to (7) Iris. Została ona odkryta przez Johna Russella Hinda 13 sierpnia 1847 roku w Londynie. Iris jest niewiele mniejsza od Juno, bo jej rozmiary ocenia się na225×190×190 km. Albedo Iris wynosi 0,28.
Większe albedo i inaczej usytuowana orbita niż w przypadku Juno powodują, że tegoroczna opozycja Iris (wypadająca dokładnie 19sierpnia) owocuje całkiem dużą maksymalną jasnością ciała wynoszącą aż 7,9 magnitudo. W tym przypadku do obserwacji wystarczy nawet mała lornetka o obiektywie o średnicy 30-40 mm.
Na obserwacje Iris także warto wyjść w okolicach północy. Planetoidę odnajdziemy wtedy w tym samym rejonie nieba co Juno - także w konstelacji Wodnika. Świetnym drogowskazem do niej będzie Sadalsuud (Beta Wodnika) czyli najjaśniejsza gwiazda tej konstelacji mająca blask 2,9 magnitudo i doskonale widoczna gołym okiem. W okolicach połowy sierpnia Iris będzie przebywać na sferze około 1 stopnia od niej. Oznacza to, że jeśli nakierujemy lornetkę na Sadalsuud, w polu widzenia znajdzie się też Iris.
Warto nadmienić, że z obserwacjami Iris nie warto czekać do 19 sierpnia.
Pełnia Księżyca wypada 21 sierpnia i w okolicach tej daty jasny Księżyc będzie świecił blisko Iris skutecznie utrudniając obserwacje. Znacznie lepiej wypatrywać Iris około 10-16 sierpnia. Jej blask będzie wtedy niewiele mniejszy, a Srebrny Glob nie powinien jeszcze przeszkadzać swoim silnym światłem.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
W dniu 20 sierpnia czeka nas jeszcze opozycja planetoidy (2)Pallas. To większa od omawianych powyżej, bo ma wymiary powyżej 500km. Została odkryta 28 marca 1802 roku przez H. W. Olbersa, który pracował i mieszkał w Bremie (Niemcy). Nazwa pochodzi z mitologii greckiej od bogini Ateny, którą nazywano także Pallas (Pallada). Jest trzecią planetoidą po Weście i Ceres pod względem jasności.
GW - Gwiezdne Wrota
Przeczytaj więcej: 
