OpisZdjeciaLuty to dobry czas na obserwacje Merkurego, Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna. Miłośnicy astronomii będą też mogli podziwiać kilka efektownych koniunkcji Księżyca z jasnymi gwiazdami i planetami, oraz obejrzeć przez lornetkę planetoidę Pallas.

---

W lutym zaczynamy już wyraźnie odczuwać wydłużenie się dnia, którego w tym miesiącu przybywa prawie dwie godziny. W Warszawie, 1 lutego Słońce wzeszło o godz. 7.17, a zaszło o godz. 16.23. Natomiast ostatniego dnia miesiąca - 28 lutego - wschód wypada o godz. 6.24, a zachód o godz. 17.14. W lutym nasza dzienna gwiazda wstępuje w znak Ryb.

Kolejność faz Księżyca jest w lutym następująca: pierwsza kwadra - 6 lutego o godz. 20.22, pełnia - 15 lutego o godz. 0.53 i ostatnia kwadra - 22 lutego o godz. 18.15. Najbliżej Ziemi Srebrny Glob znajdzie się 27 lutego o godz. 20.50, a najdalej 12 lutego o godz. 6.08.

W lutym dojdzie do kilku efektownych koniunkcji Księżyca z jasnymi gwiazdami i planetami: 19 lutego Srebrny Glob przejdzie 1.5 stopnia od Spiki i 3 stopnie od Marsa, 21 lutego tylko 18 minut kątowych od Saturna, a 26 lutego - 21 minut od jasnej Wenus.

Luty to dobry czas na wieczorne obserwacje Merkurego. Najbliższą Słońcu planetę można zacząć wypatrywać już na samym początku miesiąca. Wtedy, niespełna godzinę po zachodzie Słońca, Merkury świeci kilka stopni nad zachodnim horyzontem.

Z kolei Wenus widać nad ranem. Godzinę przed wschodem Słońca możemy obserwować ją 10 stopni nad południowo-wschodnim horyzontem. Blask planety wynosi -4.4 magnitudo jest więc po Słońcu i Księżycu najjaśniejszym obiektem na niebie.

Mars znajduje się obecnie w konstelacji Panny i widać go w drugiej połowie nocy. Jego blask w ciągu miesiąca wzrasta od 0.3 do -0.4 magnitudo, co czyni go jednym z najjaśniejszych obiektów na niebie.

Wciąż panują bardzo dobre warunki do obserwacji Jowisza. Największa planeta Układu Słonecznego świeci w konstelacji Bliźniąt i widać ją przez prawie całą noc. Nad ranem można zaś wyjść na obserwacje Saturna. Widać go wtedy w konstelacji Wagi, około 20 stopni nad południowym horyzontem.

Uran, Neptun i Pluton znajdują się na sferze niebieskiej na tyle blisko Słońca, że ich obserwacje w lutym są albo trudne, albo wręcz niemożliwe.

Pod koniec miesiąca w opozycji znajdzie się planetoida (2) Pallas, której maksymalny blask wyniesie aż 7 magnitudo. To oznacza, że będzie ją można dostrzec przy pomocy małej lornetki. W lutym przemieszcza się ona na tle gwiazd konstelacji Hydry. Około północy odnajdziemy ją 20 stopni nad południowym horyzontem.

W lutym nie ma żadnego dużego roju meteorów. W połowie miesiąca, pojawiają się tylko pierwsze meteory ze słabego roju Delta Leonidów. Swoje maksimum osiągają 25 lutego, a aktywność kończą 10 marca.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl