| EPUP |
| 5282 planet |
Nowe zdjęcie gromady gwiazd Messier 7 z ESO
Nowe zdjęcie z Obserwatorium ESO La Silla w Chile pokazuje jasną gromadę gwiazd Messier 7. Można ją łatwo dostrzec gołym okiem w gwiazdozbiorze Skorpiona, jest jedną z najjaśniejszych gromad otwartych na niebie, co czyni ją ważnym obiektem badań astronomicznych.Messier 7, znana także jako NGC 6475, jest jasną gromadą około 100 gwiazd położona 800 lat świetlnych od Ziemi. Na nowym zdjęciu z instrumentu Wide Field Imager na 2,2-metrowym teleskopie MPG/ESO widoczna jest na bardzo bogatym tle setek tysięcy słabszych gwiazd w kierunku centrum Drogi Mlecznej.
Z wiekiem około 150milionów lat Messier 7 jest typową gromadą otwartą w średnim wieku, rozciągającą się na obszarze o rozmiarach 25 lat świetlnych. Wraz z upływem czasu najjaśniejsze gwiazdy na zdjęciu – populacja do jednej dziesiątej całkowitej liczby gwiazd gromady – gwałtownie wybuchną jako supernowe. Patrząc jeszcze dalej w przyszłość, pozostałe słabe gwiazdy, które są znacznie liczniejsze, powoli rozpierzchną się w przestrzeni i nie będą już dłużej rozpoznawalne jako gromada.
Gromady otwarte takie jak Messier 7 są grupami gwiazd, które narodziły się prawie w tym samym miejscu i czasie z wielkiego kosmicznego obłoku gazu i pyłu w swojej galaktyce. Grupy te budzą wielkie zainteresowanie naukowców, ponieważ gwiazdy w nich zawarte mają prawie identyczny wiek i skład chemiczny. Dzięki temu są bezcenne do badania budowy i ewolucji gwiazd.
Interesującą cechą zdjęcia jest fakt, iż mimo gęstego usiania gwiazdami tło nie jest jednolite i w wyraźny sposób naznaczone pyłem. Najprawdopodobniej jest to tylko przypadkowa zbieżność pomiędzy gromadą, a obłokami pyłu. Można jednak spekulować, że ciemne fragmenty są pozostałościami obłoku, z którego uformowała się gromada. Droga Mleczna musiała dokonać prawie pełnego obrotu w trakcie życia gromady, powodując sporą reorganizację gwiazd i pyłu. Gaz i pył, który uformowała gromadę Messier 7 oraz same gwiazdy gromady oddaliły się od siebie dawno temu.
Pierwszym, który wskazywał na istnienie gromady był matematyk i astronom Klaudiusz Ptolemeusz w 130 roku, który opisał ją jako „mgławicę w pobliżu żądła skorpiona”, co jest dokładnym opisem przy obserwacjach gołym okiem, gdyż obiekt jawi się jako rozmyta plamka na jasnym tle Drogi Mlecznej. Messier 7 jest czasem nazywana na jego cześć Gromadą Ptolemeusza. W 1764 roku Charles Messier zawarł gromadę jako siedemnasty wpis w swoim katalogu. Później, w XIX wieku John Herschel opisał wygląd obiektu przez teleskop jako „znacznie rozproszona gromada gwiazd” – co idealnie go określa.
ESO jest wiodącą międzyrządową organizacją astronomiczną w Europie i najbardziej produktywnym obserwatorium astronomicznym na świecie. Jest wspierane przez 15 krajów: Austria, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy. ESO prowadzi ambitne programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie znaczących odkryć naukowych. ESO odgrywa wiodącą rolę w promowaniu i organizowaniu współpracy w badaniach astronomicznych. ESO zarządza trzema unikalnymi, światowej klasy obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal ESO posiada Bardzo Duży Teleskop (Very Large Telescope), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz dwa teleskopy do przeglądów. VISTA pracuje w podczerwieni i jest największym na świecie instrumentem do przeglądów nieba, natomiast VLT Survey Telescope to największy teleskop dedykowany przeglądom nieba wyłącznie w zakresie widzialnym. ESO jest europejskim partnerem dla rewolucyjnego teleskopu ALMA, największego istniejącego projektu astronomicznego. ESO planuje obecnie 39-metrowy Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski (European Extremely Large optical/near-infrared Telescope - E-ELT), który stanie się “największym okiem świata na niebo”.
