| EPUP |
| 5282 planet |
... na zdjęciu z VST
VLT Survey Telescope (VST) w Obserwatorium ESO Paranal w Chile sfotografował na pięknym, szczegółowym zdjęciu galaktykę Messier 33. Ta galaktyka spiralna jest drugą pod względem odległości dużą galaktyką w pobliżu Drogi Mlecznej. Zawiera wiele jasnych gromad gwiazd oraz obłoków gazu i pyłu. Nowe zdjęcie to jeden z najbardziej szczegółowych szerokokątnych widoków opisywanego obiektu, wyraźnie ukazujący wiele świecących na czerwono obłoków gazu w ramionach spiralnych.Messier 33, znana także jako NGC 598, znajduje się w odległości około trzech milionów lat świetlnych i widać ją w małym gwiazdozbiorze nieba północnego – Trójkącie. Bywa nazywana też Galaktyką w Trójkącie. Obiekt ten obserwował w sierpniu 1764 r. łowca komet Charles Messier, który ujął go jako numer 33 w swoim słynnym katalogu jasnych mgławic i gromad gwiazd. Nie był jednak pierwszym, który udokumentował istnienie tej galaktyki spiralnej, najprawdopodobniej wyprzedził go o około 100 lat sycylijski astronom Giovanni Battista Hodierna.
Mimo, że Galaktyka w Trójkącie znajduje się na niebie północnym, jest widoczna z Obserwatorium Paranal w Chile, chociaż nie wznosi się zbyt wysoko na niebie. Zdjęcie wykonano za pomocą VLT Survey Telescope (VST), najnowocześniejszego 2,6-metrowego teleskopu do przeglądów nieba o polu widzenia dwukrotnie większego niż tarcza Księżyca w pełni. Zdjęcie zostało złożone z wielu pojedynczych ekspozycji, w tym wykonanych przez filtr przepuszczający jedynie światło świecącego wodoru, które czyni czerwone obłoki gazu w ramionach spiralnych galaktyk szczególnie widocznymi.
Pośród wielu obszarów powstawania gwiazd w ramionach spiralnych Messier 33 znajduje się olbrzymia mgławica NGC 604. Ma średnicę prawie 1500 lat świetlnych i jest jedną z największych znanych mgławic emisyjnych. Rozciąga się na przestrzeni 40 razy większej niż widoczna część znaczeni słynniejszej i bliższej Mgławicy w Orionie.
Galaktyka w Trójkącie jest trzecią pod względem wielkości członkinią Lokalnej Grupy galaktyk, obejmującej Drogę Mleczną, Galaktykę w Andromedzie oraz około 50 mniejszych galaktyk. Na bardzo przejrzystym niebie, w ciemną noc, galaktykę tę widać gołym okiem. Jest uważana za najdalszy obiekt niebieski widoczny bez pomocy przyrządów optycznych. Dla osób bardzo cierpliwych, w długiej perspektywie warunki do obserwacji galaktyki powinny się poprawić, gdyż zbliża się do naszej z prędkości około 100 tysięcy kilometrów na godzinę.
Widok galaktyki na nowym, pięknym zdjęciu pozwala nie tylko na bardzo dokładne zbadania ramion spiralnych, ale także ukazuje niezmiernie bogata scenerię wielu odległych galaktyk rozproszonych za miriadami gwiazd i świecących obłoków NGC 598.
ESO jest wiodącą międzyrządową organizacją astronomiczną w Europie i najbardziej produktywnym obserwatorium astronomicznym na świecie. Jest wspierane przez 15 krajów: Austria, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy. ESO prowadzi ambitne programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie znaczących odkryć naukowych. ESO odgrywa wiodącą rolę w promowaniu i organizowaniu współpracy w badaniach astronomicznych. ESO zarządza trzema unikalnymi, światowej klasy obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal ESO posiada Bardzo Duży Teleskop (Very Large Telescope), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz dwa teleskopy do przeglądów. VISTA pracuje w podczerwieni i jest największym na świecie instrumentem do przeglądów nieba, natomiast VLT Survey Telescope to największy teleskop dedykowany przeglądom nieba wyłącznie w zakresie widzialnym. ESO jest europejskim partnerem dla rewolucyjnego teleskopu ALMA, największego istniejącego projektu astronomicznego. ESO planuje obecnie 39-metrowy Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski (European Extremely Large optical/near-infrared Telescope - E-ELT), który stanie się “największym okiem świata na niebo”.
