Naukowcy zmierzyli głębokość mórz na Tytanie
Cassini radar data reveal the depth of a liquid methane/ethane sea on Saturn's moon Titan near the mouth of a large, flooded river valley.
Image Credit: NASA/JPL-Caltech/ASI/CornellDzięki sondzie Cassini naukowcom udało się zmierzyć głębokość mórz i jezior na powierzchni Tytana, największego księżyca Saturna. Wyniki ogłoszono podczas konferencji Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego, która odbywa się obecnie w Tucson w Arizonie.
Morza na powierzchni Tytana nie zawierają wody. Zamiast tego wypełnione są ciekłymi węglowodorami, głównie metanem i etanem.
21 sierpnia 2014 r. amerykańska sonda Cassini zmierzyła głębokość Kraken Mare, a także zbadała własności tego morza oraz innego, o nazwie Ligeia Mare. Naukowcom zajmującym się analizą obrazów radarowych udało się wydzielić odbicia z rozciągającego się na 40 km fragmentu dna morza Kraken Mare. Echo odbite od dna pochodziło z obszaru w pobliżu doliny rzecznej, która zasila morze. Zmierzona głębokość morza w tym miejsc wynosi od 20 do 35 metrów.
W przypadku pozostałych pomiarów rozciągających się na 200 km od jednego brzegu do drugiego, nie udało się radarowo zaobserwować dna morskiego. Oznacza to, że głębokość jest zbyt duża (przekracza 200 metrów) albo ciecz zbyt pochłania fale radarowe. Pomiary wysokości lądu wokół Kraken Mare wskazują na względnie strome zbocza schodzące do morza, co może sugerować znaczną głębokość.
Wcześniej stosowano podobną technikę pomiarów w przypadku morza Ligeia Mare, gdzie w centralnej części głębokość wynosi 160 metrów, oraz do obszaru jeziora Ontario Lacus, największego jeziora na południowym obszarze okołobiegunowym. Zmierzona w 2008 roku głębokość wyniosła od 20 do 40 metrów w południowej części jeziora.
Oprócz pomiarów głębokości, sonda Cassini ponownie zaobserwowała tajemniczą strukturę na Ligeia Mare, nazywaną przez naukowców „magiczną wyspą Tytana”. „Magiczną wyspę” po raz pierwszy dostrzeżono w lipcu 2013 roku. Jednak obserwacje wykonywane dwa tygodnie później nie wykazały obecności jasnych struktur „magicznej wyspy”. Dane zebrane w sierpniu 2014 roku ponownie ukazują jasne struktury w miejscu pierwotnego dostrzeżenia „magicznej wyspy”, aczkolwiek nieco zmienione w stosunku do tych obserwowanych rok wcześniej. Nie wiadomo, czy można łączyć ze sobą oba te zjawiska, czy są to obiekty trwałe, czy zjawiska tymczasowe. Naukowcy przypuszczają, że mogą to być fale, bąble/pęcherzyki albo jakiś pływający po powierzchni materiał.
Co więcej, dostrzeżono także dwie nowe „magiczne wyspy”, tym razem na Kraken Mare. Były one widoczne przez kilka godzin w obserwacjach dokonanych spektrometrem VIMS (natomiast w przypadku magicznej wyspy z Ligeia Mare widać ją było w danych radarowych). Być może są to odbicia od fal albo od mokrego gruntu.
Sonda Cassini będzie ponownie obserwować Ligeia Mare w styczniu 2015 r. Naukowcy mają nadzieję, że wtedy dowiedzą się czegoś więcej o tych zagadkowych strukturach.
Badania wykonane przez zespół naukowców zostały zaprezentowane przez Alexandra Hayesa z Cornell University podczas konferencji działu planetarnego Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego, która w dniach 9-14 listopada trwa w Tucson w Arizonie.
Cassini-Huygens jest misją prowadzoną przez NASA, we współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną (ESA) oraz Włoską Agencją Kosmiczną. Cassini jest sondą bezzałogową krążącą po orbicie wokół Saturna i jego księżyców, z kolei Huygens był automatycznym próbnikiem, który wylądował na powierzchni Tytana.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
Przeczytaj więcej: 
