Saturn. Credit: NASA, HSTInspiracja do tytułu ostatnich zajęć Sekcji Astronomicznej było … właśnie kręcenie ósemek. Ale nie takie zwykłe kręcenie, na lodzie, czy rowerze, albo w powietrzu. Kręcenie w dosłownym znaczeniu …. Czyli filmowanie. A wszystko za sprawą Uranii Postępów Astronomii do czytania której serdecznie zachęcamy.
Ostatnio zgłębialiśmy tajniki kalendarzy. A jak to z czasem bywa biegnie on nieustannie, choć nadal nie wiadomo czy istnieje realnie, czy to tylko czysta abstrakcja. Gdy przyjrzeć mu się dokładnie okazuje się, że czasów może być kilka, albo i więcej. A każdy inny. Tym razem zajęliśmy się dwoma czasami – urzędowym i słonecznym prawdziwym. Ich różnica jest dość namacalna, bo daje się zobaczyć. Najprostszy sposób to słynna
analemma. Prosty to jest nieścisłe określenie i to bardzo nieścisłe. Bo aby ją zobaczyć, trzeba pracować nad nią przez cały rok. Ale efekt może być piękny i ciekawy naukowo. Na zdjęciu widać takie ósemki kreślone przez słońce. Na zajęciach słuchacze dowiedzieli się skąd bierze się taka ósemka i dlaczego ma kształt taki jak widzimy na zdjęciach. Ciekawe czy w innych częściach świata wygląda tak samo czy tez inaczej?
Autorami projektu są Maciej Zapiór i Łukasz Fajfrowski. Analema solarygraficzna. Czas naświetlania: 1 marca 2013 - 1 marca 2014. Kamera solarygraficzna w kształcie cylindra. Widoczne są analemy o godzinach 10:30, 12:00, 13:30 (CŚE). Ciągłe linie w lewej dolnej części kadru powstały wskutek awarii wyłącznika programowalnego, co w konsekwencji doprowadziło do niezamknięcia przesłony. Ciągłe linie po prawej powstały wskutek popołudniowego "doświetlania"Zima to tym razem dobry czas dla olbrzymów. I chodzi oczywiście o planety olbrzymy. Spotkanie z nimi zaczęliśmy od Saturna, bo z racji eleganckiego kapelusza należało mu się pierwszeństwo. Okres najlepszej widoczności tego skarbu planetarnego dopiero nadejdzie, ale z racji stałego badania otoczenia Saturna przez sondę kosmiczną mamy właśnie okazję poznać świeże opracowania naukowe badań jakie już miały miejsce. Wyniki tych badań zaskakują naukowców. Teraz już wiemy jak działa układ pierścieni, w tym jak jest w szczegółach zbudowany. Niezliczone księżyce tez wyprawiają tam karkołomne wygibasy a do tego już menażeria jest niezwykle bogata.
Badanie czasu to dla nas okazja do zasiadania przed komputerem i zaprogramowania kolejnych algorytmów. Tym razem w Pythonie szukaliśmy daty Wielkiej Nocy. Jest to święto ruchome i od zarania dziejów astronomii naukowcy ci zajmowali się wyznaczaniem jej chwili. Jak się okazuje nie jest to takie łatwe, ale z pomocą komputera znacząco łatwiejsze. Jedyny problem, to napisanie programu. Potem idzie gładko. Na tych zajęciach pierwszy krok zrobiony. Program jest napisany, ale jeszcze na tym nie koniec pracy. Za tydzień poznacie cały efekt.
Jak na zimę przystało u nas biało. A biało za sprawą naszego projektu budowy planetarium. W Żaganiu to już jakby tradycja. Przed wojną działało jedno prywatne planetarium koło Placu Maczka. My postanowiliśmy przywrócić mu swoja sławę i na bazie kopuły Fullera zbudowaliśmy segmenty, które teraz kryjemy białym ekranem. Po złożeniu powstanie kopuła o średnicy 3 metrów na której będzie można wyświetlić obraz sztucznego nieba. Na razie jest jeszcze sporo pracy przy pokryciu białym materiałem powierzchni czaszy naszego nieboskłonu. Ale pomału zbliżamy się do ostatecznego montażu. Napięcie rośnie.
Już w sobotę kolejne spotkanie a na nim dalsze odkrywanie tajemnic nie tylko kosmosu i tajemnic nauki.
Zadania:
Algorytm Obliczania Daty Wielkiej Nocy (źródło: CyberMoon):
y - podajemy dowolny rok.
a = y mod 19;
b = int (y/100);
c = y mod 100;
d = int (b/4);
e = b mod 4;
f = int ((b+8)/25);
g = int ((b-f+1)/3);
h = (19*a+b-d-g+15) mod 30;
i = int (c/4);
k = c mod 4;
l = (32+2*e+2*i-h-k) mod 7;
m = int ((a+11*h+22*l)/451);
p = (h+l-7*m+114) mod 31;
p = (p+1);
n = int ((h+l-7*m+114)/31);
p - oznacza dzień miesiąca.
n - oznacza numer miesiąca ( 3 - marzec, 4 - kwiecień ).
Należny do niego napisać program w
Pythonie (v. 3.3.0)(jak na zajęciach). Użyj do tego GUI z pakietu kompilatora Python.
Uwaga! Skrót
mod oznacza funkcję
modulo czyli wyznaczenie reszty z dzielenia - w Python'ie realizuje się ją przez symbol
%. A
int funkcję biorącą część całkowitą ze wskazanej liczby przez odrzucenie części ułamkowej.
Gotowy skrypt znajdziesz w naszej bazie plików do pobrania
Przeczytaj więcej: 
