Partnerzy

Astro-Miejsca


URANIA

astroturystyka

100 lat IAU

IAU

Comet

Centrum Nauki Kepler

Planetarium Wenus

ERC

Centrum Nauk Przyrodniczych

Orion,serwis,astronomii,PTA

POLSA

Astronomia Nova

Astronarium

forum astronomiczne

IPCN

Portal AstroNet

Puls Kosmosu

Forum Meteorytowe

kosmosnautaNET

kosmosnautaNET

Nauka w Polsce

astropolis

astromaniak

PTMA

PTR

heweliusz

heweliusz

ESA

Astronomers Without Borders

Hubble ESA

Space.com

Space Place

Instructables

Tu pełno nauki

Konkursy

Olimpiady Astronomiczne
Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej. Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej. Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim. Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii. Olimpiady Astronomiczne


Urania Postępy Astronomii - konkurs dla szkół


astrolabium

Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Zobacz szczegóły »

astrolabium

konkurs, astronomiczny

AstroSklepy

Serwis Astro - 30 lat AstroDoświadczenia!

Astro Schopy
 Firma ScopeDome

Planeta Oczu

Astrocentrum

Wszystko o Nas

Logo SA GW, autor Jacek Patka





Forum Astronomiczne PL


BOINC

Classroom

FB

Księżyc


Data: 12-2-2025 16:01:00

faza

Słońce

Na niebie


La Lune

Mapa Nieba

Stellarium Web

TheSkyLive
Skytinel - sieć stacji bolidowych - SN15

Położenie JWST
Where is WEBB


ARTEMIS
ARTEMIS-1


Położenie ISS
The current position of the ISS
tranzyty ISS


The current position of the ISS

Misja KEPLER

ZOONIVERSE odkrywanie planet

EPUP
5282 planet

Astropogoda

Pogoda



sat24, chmury, pogoda


wyładowania atmosferyczne


III Prawo Keplera




Czytelnia


dwumiesięcznik

Urania, numery archiwalne,przedwojenne

Light Pollution

M-WiFi

gwiazdy,zmienne,poradnik,gazeta,pdf,astronomia,pomiary

vademecum, miłośnika, astronomii, dwumiesięcznik, astronomia

astronomia amatorska

Astronautilius

KTW'

kreiner, ziemia i wszechświat

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Tomasz, Rożek

poradnik, miłośnika, astronomii, książka, Rudż, Przemysław

atlas, nieba, książka, astronomia

atlas, księżyca, książka, astronomia

Poradnik Miłośnika Astronomii

Mądre Książki

Losowa Fotka

Kosmiczna róża o wielu imionach

eso ESO The star formation region Messier 17
This image of the rose-coloured star forming region Messier 17 was captured by the Wide Field Imager on the MPG/ESO 2.2-metre telescope at ESO’s La Silla Observatory in Chile. It is one of the sharpest images showing the entire nebula and not only reveals its full size but also retains fine detail throughout the cosmic landscape of gas clouds, dust and newborn stars.
Źródło:ESO
Najnowsze zdjęcie obszaru gwiazdotwórczego Messier 17, widocznego w kolorach róży, zostało wykonane za pomocą instrumentu Wide Field Imager na 2,2-metrowym teleskopie MPG/ESO w Obserwatorium La Silla w Chile, placówce należącej do ESO. Jest to jeden z najostrzejszych obrazów pokazujących całą mgławicę, który nie tylko ukazuje jej pełen rozmiar, ale także nie traci na szczegółowości kosmicznego krajobrazu obłoków gazu, pyłu i niedawno narodzonych gwiazd.


Mgławica sfotografowana na niniejszym zdjęciu posiada więcej nazw, którym ją obdarzono na przestrzeni wieków, niż jakikolwiek inny obiekt tego typu. Oficjalnie znana jest jako Messier 17, ale wśród jej nazw słownych są m.in.: Mgławica Omega, Mgławica Łabędź, Mgławica Krzyżyk, Mgławica Końska Podkowa, a także — z bardziej morskich tematów — Mgławica Homar.

ESO The star-forming region Messier 17 in the constellation of Sagittarius
This chart shows the location of the star-forming region Messier 17, also often called the Omega or Swan Nebula, within the constellation of Sagittarius (The Archer). This map shows most of the stars visible to the unaided eye under good conditions, and the cluster itself is marked as a green square within a red circle. Through a moderate-sized amateur telescope this object appears as a bright bar of haze.
Źródło:ESO, IAU and Sky & Telescope

Messier 17 znajduje się około 5500 lat świetlnych od Ziemi, niedaleko płaszczyzny Drogi Mlecznej i jest widoczna w konstelacji Strzelca. Obiekt rozciąga się na dużym obszarze na niebie – jego obłoki gazu i pyłu mają 15 las świetlnych średnicy. Materia ta zasila narodziny nowych gwiazd, a szerokie pole widzenia na nowym zdjęciu ukazuje wiele gwiazd na pierwszym planie, a także z tyłu za mgławicą.

Mgławica wydaje się złożoną czerwoną strukturą z pewnymi odcieniami koloru różowego. Jej barwy są oznaką świecenia gazu wodorowego. Krótko żyjące niebieskie gwiazdy, które niedawno uformowały się w Messier 17, emitują wystarczająco dużo promieniowania ultrafioletowego, aby rozgrzać otaczający gaz do zakresu, w którym zaczyna on jasno świecić. Kolory w centralnym obszarze są łagodniejsze, a niektóre części wydają się białe. Kolor biały jest realny – to efekt pomieszania światła od najgorętszego gazu ze światłem gwiazd odbitym od pyłu.

Masa gazu w mgławicy jest szacowana na co najmniej 30 000 mas Słońca. Messier 17 zawiera także gromadę otwartą 35 gwiazd, znaną jako NGC 6618 [1]. Łączna liczba gwiazd w mgławicy jest jednak o wiele wyższa – co najmniej 800 gwiazd znajduje się w centrum, a jeszcze więcej powstaje w zewnętrznych obszarach.

ESO Digitized Sky Survey Image of the Omega Nebula (M 17)
This image is a colour composite of the Omega Nebula (M 17) made from exposures from the Digitized Sky Survey 2 (DSS2). The field of view is approximatelly 4.7 x 3.7 degrees.
Źródło:ESO/Digitized Sky Survey 2. Acknowledgment: Davide De Martin.

Poprzez różowe barwy mgławicy prześwituje sieć ciemniejszych obszarów pyłu przesłaniającego światło. Ta przesłaniająca materia również sama świeci i pomimo tego, że obszary są ciemne na zdjęciach w zakresie widzialnym, to wyglądają jasno gdy obserwuje się je kamerami podczerwonymi.

Mgławica zawdzięcza swoją oficjalną nazwę francuskiemu łowcy komet Charlesowi Messierowi, który umieścił ją jako siedemnasty obiekt w swoim słynnym katalogu astronomicznym z 1764 roku [2]. Ale nawet z nazwą tak mało obrazową jak Messier 17, ta kwiecista mgławica ciągle wygląda wspaniale.

Zdjęcie pochodzi z programu ESO Cosmic Gems [3].

Uwagi

[1] To oznaczenie jest czasem używane także do całego obszaru gwiazdotwórczego.

[2] Astronom Jean Philippe de Chéseaux odkrył obiekt w roku 1745, ale jego odkrycie nie przyciągnęło większej uwagi. Messier niezależnie ponownie odkrył obiekt i skatalogował do prawie 20 lat później.

[3] Program Kosmiczne Klejnoty ESO (ESO Cosmic Gems) jest inicjatywą popularnonaukową, w ramach której za pomocą teleskopów ESO tworzone są zdjęcia interesujących, intrygujących lub wizualnie atrakcyjnych obiektów. Zdjęcia te powstają dla celów edukacyjnych i popularyzacji. Program korzysta z czasu na teleskopach, który z różnych względów nie może zostać wykorzystany do obserwacji naukowych. Wszystkie zebrane dane mogą być jednak użyteczne naukowo i są dostępne dla naukowców poprzez archiwum naukowe ESO.

Więcej informacji

ESO jest wiodącą międzyrządową organizacją astronomiczną w Europie i najbardziej produktywnym obserwatorium astronomicznym na świecie. Wspiera je 16 krajów: Austria, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Polska, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy. ESO prowadzi ambitne programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie znaczących odkryć naukowych. ESO odgrywa wiodącą rolę w promowaniu i organizowaniu współpracy w badaniach astronomicznych. ESO zarządza trzema unikalnymi, światowej klasy obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal ESO posiada teleskop VLT (Very Large Telescope - Bardzo Duży Teleskop), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz dwa teleskopy do przeglądów. VISTA pracuje w podczerwieni i jest największym na świecie instrumentem do przeglądów nieba, natomiast VLT Survey Telescope to największy teleskop dedykowany przeglądom nieba wyłącznie w zakresie widzialnym. ESO jest głównym partnerem ALMA, największego istniejącego projektu astronomicznego. Z kolei na Cerro Armazones, niedaleko Paranal, ESO buduje 39-metrowy teleskop E-ELT (European Extremely Large Telescope - Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski), który stanie się “największym okiem świata na niebo”.

Krzysztof Czart
Centrum Astronomii UMK


Przeczytaj więcej:

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
31,935,957 unikalne wizyty