Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej.
Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej.
Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim.
Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii.
Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »
Schemat budowy Mars Helicopter / Credits - NASAMniej więcej rok temu pojawiły się informacje o możliwym wyposażeniu pojazdu marsjańskiego Mars 2020 w latające urządzenie o nazwie Mars Helicopter Scout. W założeniu MHS jest niewielkim autonomicznym śmigłowcem o przeciwbieżnych śmigłach. Masa całego urządzenia wynosiłaby około 1 kg. Podstawowym zadaniem takiego drona byłoby fotografowanie terenu przed pojazdem marsjańskim z pewnej wysokości. Obecnie planowanie tras przejazdów łazików wykonuje się na podstawie zdjęć z sondy MRO (kamera HiRISE) oraz z kamer nawigacyjnych samego pojazdu. Pojawiają się tutaj dwa problemy. Kamery nawigacyjne ze względu na ich zasięg widzenia, umożliwiają zaplanowanie tras do ~100 m, natomiast kamera HiRISE mimo, iż obejmuje spory obszar wokół pojazdu to nie posiada wystarczającej rozdzielczości, aby zapewnić bezpieczny przejazd w wymagającym terenie. Proponowany Mars Helicopter Scout miałby uzupełnić tę lukę. Szereg zdjęć wykonanych z wysokości kilkudziesięciu metrów umożliwiłby planowanie znacznie dłuższych tras. Szacuje się, że teoretyczny dystans mógłby zostać powiększony nawet trzykrotnie. Kolejną korzyścią jest sprawniejsza i szybsza identyfikacja celów naukowych, co także przełożyłoby się na szybszą eksplorację terenu.
Proponowany Mars Helicopter Scout ma kształt sześcianu, do którego przytwierdzone są elastyczne nogi umożliwiające lądowanie na trudnym terenie. W górnej części znajduje się system napędowy złożony z dwóch przeciwbieżnych wirników. Każdy posiada łopaty zoptymalizowane do pracy w warunkach atmosfery marsjańskiej. Nad wirnikami znajdują się niewielkie panele słoneczne, które umożliwiają ładowanie baterii między lotami. MHS wyposażony byłby w kamerę z której obraz miałby być transmitowany do łazika. Przebieg misji wyglądałby następujący. Po udanym lądowaniu pojazdu marsjańskiego, śmigłowiec zostałby uwolniony i rozłożony na powierzchni Marsa. Po oddaleniu się łazika, MHS startowałby do 3-4 min lotów, podczas których wykonywane byłyby zdjęcia powierzchni. Lądowanie odbywałoby się w sposób autonomiczny z wykorzystaniem algorytmu umożliwiającego wybór bezpiecznego miejsca lądowania. Z przesłanych zdjęć tworzona byłaby mapa terenu w wirtualnym środowisku, które normalnie wykorzystuje się do planowania działań łazików. Dziennie MHS byłby w stanie odbyć jeden lot na odległość ~600 m i na wysokości 10-100 m. Przed kolejnym lotem bateria śmigłowca byłaby ładowana.
(Prezentacja dotycząca Mars Helicopter Scout. Sposób zamontowania śmigłowca na łaziku można zobaczyć na slajdzie w 6:24)
Należy zaznaczyć, że Mars Helicopter Scout ma charakter demonstratora technologii. Osoby zaangażowane w projekt zakładają sukces całego przedsięwzięcia jeśli dron odbędzie zaledwie pięć marsjańskich lotów.
Technologie marsjańskich helikopterów / Credits ? NASA Jet Propulsion Laboratory
Mniej więcej rok temu pojawiły się informacje o możliwym wyposażeniu pojazdu marsjańskiego Mars 2020 w latające urządzenie o nazwie Mars Helicopter Scout. W założeniu MHS jest niewielkim autonomicznym śmigłowcem o przeciwbieżnych śmigłach. Masa całego urządzenia wynosiłaby około 1 kg. 
