EPUP |
5282 planet |
Astronomowie wykorzystali możliwości ALMA do uzyskania w zakresie fal milimertrowych obrazów światła emitowanego przez słoneczną chromosferę ? obszar, który znajduje się tuż nad fotosferą, tworzącą widoczną powierzchnię Słońca. Zespół prowadzący kampanię słoneczną to międzynarodowa grupa astronomów, w której skład wchodzą naukowcy z Europy, Ameryki Północnej i Azji Wschodniej [1]. Badacze uzyskali obrazy demonstrujące możliwości ALMA w badaniach aktywności słonecznej na dłuższych falach niż jest to zwykle dostępne w przypadku słonecznych obserwatorium pracujących na Ziemi.
Przez stulecia astronomowie badali Słońce, jego dynamiczną powierzchnię i energetyczną atmosferę, ma wiele sposobów. Ale aby uzyskać pełniejsze zrozumienie naukowcy muszą prowadzić badania w całym zakresie widma elektromagnetycznego, w tym zakresie fal milimetrowych i submilimetrowych, które może obserwować ALMA.
Przez stulecia astronomowie badali Słońce, jego dynamiczną powierzchnię i energetyczną atmosferę, ma wiele sposobów. Ale aby uzyskać pełniejsze zrozumienie naukowcy muszą prowadzić badania w całym zakresie widma elektromagnetycznego, w tym zakresie fal milimetrowych i submilimetrowych, które może obserwować ALMA.
Ponieważ Słońce jest wiele miliardów razy jaśniejsze niż słabe obiekty, które zwykle ALMA obserwuje, anteny zostały specjalnie zaprojektowane, aby umożliwić im wykonywanie obrazów Słońca w niesamowitych szczegółach przy pomocy techniki interferometrii radiowej, a jednocześnie uniknąć uszkodzenia od intensywnego ciepła od skupionego światła słonecznego [2]. Wynikiem tej pracy jest seria obrazów, które pokazują unikatowe zdolności ALMA do badania Słońca. Dane z kampanii słonecznej zostały udostępnione w tym tygodniu światowej społeczności astronomicznej do dalszych badań i analiz.
Grupa badawcza obserwowała olbrzymią [3]. Zrozumienie ogrzewania i dynamiki chromosfery jest kluczowym obszarem badań, który może być w przyszłości lepiej poznany przy pomocy ALMA.
Plamy słoneczne są tymczasowymi strukturami, który występują w obszarach na Słońcu, w których pole magnetyczne jest ekstremalnie skoncentrowane i potężne. Mają niższą temperaturę niż otaczające obszary, dlatego wydają się względnie ciemne.
Różnica w wyglądzie pomiędzy dwoma obrazami jest spowodowana różnymi długościami emitowanego światła, które obserwowano. Obserwacje na falach krószych mają możliwoć głębszego zajrzenia w Słońce, co oznacza, że obrazy z zakresu 1,25 milimetra pokazują warstwy chromosfery znajdujące się głębiej, czyli bliżej fotosfery, niż w przypadku obrazów wykonanych na falach o długości 3 milimetrów.
ALMA jest pierwszym urządzeniem, dla którego ESO jest partnerem, pozwalającym astronomom badać naszą najbliższą gwiazdę ? Słońce. Wszystkie inne istniejące i dawniejsze urządzenia ESO potrzebowały ochrony przed intensywnym promieniowaniem słonecznym, aby uniknąć uszkodzenia. Nowe możliwości ALMA poszerzą społeczność ESO o astronomów badających Słońce.
[1]W skład zespołu prowadzącego ALMA Solar Campaign wchodzą: Shin'ichiro Asayama, East Asia ALMA Support Center, Tokio, Japonia; Miroslav Barta, Astronomical Institute of the Czech Academy of Sciences, Ondrejov, Czechy; Tim Bastian, National Radio Astronomy Observatory, USA; Roman Brajsa, Hvar Observatory, Faculty of Geodesy, University of Zagreb, Chorwacja; Bin Chen, New Jersey Institute of Technology, USA; Bart De Pontieu, LMSAL, USA; Gregory Fleishman, New Jersey Institute of Technology, USA; Dale Gary, New Jersey Institute of Technology, USA; Antonio Hales, Joint ALMA Observatory, Chile; Akihiko Hirota, Joint ALMA Observatory, Chile; Hugh Hudson, School of Physics and Astronomy, University of Glasgow, Wielka Brytania; Richard Hills, Cavendish Laboratory, Cambridge, Wielka Brytania; Kazumasa Iwai, National Institute of Information and Communications Technology, Japonia; Sujin Kim, Korea Astronomy and Space Science Institute, Daejeon, Korea Południowa; Neil Philips, Joint ALMA Observatory, Chile; Tsuyoshi Sawada, Joint ALMA Observatory, Chile; Masumi Shimojo (kierujacy interferometrią), NAOJ, Tokio, Japonia; Giorgio Siringo, Joint ALMA Observatory, Chile; Ivica Skokic, Astronomical Institute of the Czech Academy of Sciences, Ondrejov, Czechy; Sven Wedemeyer, Institute of Theoretical Astrophysics, University of Oslo, Norway; Stephen White (kierujący pojedynczą anteną), AFRL, USA; Pavel Yagoubov, ESO, Garching, Niemcy oraz Yihua Yan, NAO, Chinese Academy of Sciences, Pekin, Chiny.
[2]Jest to lekcja uzyskana w trudny sposób: Swedish?ESO Submillimetre Telescope (SEST) miał pożar konstrukcji lustra wtórnego po przypadkowym skierowaniu teleskopu na Słońce.
[3] Przy pomocy pojedynczej anteny ALMA wykonano także mapę całego dysku Słońca, korzystając z techniki tzw. szybkiego skanowania na fali o długości 1,25 milimetra. Dokładność i szybkość obserwacji przy pomocy pojedynczej anteny ALMA umożliwiły utworzenie mapy całego dysku słonecznego w zaledwie kilka minut. Mapy te pokazują rozkład temperatury w chromosferze w całym dysku w niskiej rozdzielczości przestrzennej i dlatego stanowią uzupełnienie dla szczegółowych obrazów interferometrycznych poszczególnych interesujących obszarów.
Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) to międzynarodowy projekt badawczy będący partnrstwem pomiędzy ESO, amerykańską National Science Foundation (NSF) oraz National Institutes of Natural Sciences (NINS) of Japan, we współpracy z Chile. ALMA jest finansowana przez ESO w imieniu Krajów Członkowskich, przez NSF we współpracy z National Research Council of Canada (NRC) oraz przez National Science Council of Taiwan (NSC) i przez NINS we współpracy z Academia Sinica (AS) na Tajwanie oraz Korea Astronomy and Space Science Institute (KASI).
Budowa i użytkowanie ALMA są kierowane przez ESO w imieniu Krajów Członkowskich, przez National Radio Astronomy Observatory (NRAO), zarządzane przez Associated Universities, Inc. (AUI), w imieniu Ameryki Północnej i przez National Astronomical Observatory of Japan (NAOJ) w imieniu Azji Wschodniej. Joint ALMA Observatory (JAO) zapewnia wspólne kierowanie i zarządzanie budową, testowaniem i działaniem ALMA.
ESO jest wiodącą międzyrządową organizacją astronomiczną w Europie i najbardziej produktywnym obserwatorium astronomicznym na świecie. Wspiera je 16 krajów: Austria, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Polska, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy. ESO prowadzi ambitne programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie znaczących odkryć naukowych. ESO odgrywa wiodącą rolę w promowaniu i organizowaniu współpracy w badaniach astronomicznych. ESO zarządza trzema unikalnymi, światowej klasy obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal ESO posiada teleskop VLT (Very Large Telescope - Bardzo Duży Teleskop), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz dwa teleskopy do przeglądów. VISTA pracuje w podczerwieni i jest największym na świecie instrumentem do przeglądów nieba, natomiast VLT Survey Telescope to największy teleskop dedykowany przeglądom nieba wyłącznie w zakresie widzialnym. ESO jest głównym partnerem ALMA, największego istniejącego projektu astronomicznego. Z kolei na Cerro Armazones, niedaleko Paranal, ESO buduje 39-metrowy teleskop E-ELT (European Extremely Large Telescope - Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski), który stanie się ?największym okiem świata na niebo?.