Możliwy wygląd pierścieni w układzie KIC 10403228 / Credits - Aizawa et al.Analiza danych zebranych z teleskopu Kepler pozwala na wyznaczenie egzoplanet, wokół których mogą krążyć pierścienie. Jednym z kandydatów jest KIC 10403228.
Kosmiczny teleskop Kepler zmienił nasze postrzeganie planet pozasłonecznych. Dziś już jest pewne, że we Wszechświecie znajduje się dużo obiektów planetarnych, w tym również tych małych, bez wątpienia skalistych. Co więcej, wiadomo także, że układy planetarne przybierają różne kształty: stosunkowo mało z nich ma parametry, takie jak odległości czy wielkości planet, zbliżone do naszego Układu Słonecznego.
Wciąż jednak dość mało wiadomo o odkrywanych obcych światach. Jednym z mało poznanych szczegółów dotyczących dużych planet pozasłonecznych jest obecność i rozmiary pierścieni. W naszym Układzie Słonecznym wszystkie gazowe giganty mają pierścienie, z czego wokół Saturna znajdują się wyjątkowo rozległe pierścienie. Sugeruje to, że wokół gazowych gigantów ? przynajmniej tych krążących dalej od swoich gwiazd (co oznacza mniejsze pływy od gwiazdy) ? krążą pierścienie.
Aktualnie znamy jeden bardzo duży układ pierścieni otaczających egzoplanetę J1407b. Są to naprawdę gigantyczne pierścienie, około 200 razy większe od tych krążących wokół Saturna. To odkrycie sugeruje, że we Wszechświecie u wielu gazowych gigantów mogą znaleźć się rozbudowane pierścienie.
Kepler poszukuje egzoplanet metodą tranzytów, czyli pomiaru spadku jasności gdy planeta przechodzi przed gwiazdą z perspektywy obserwatora z Układu Słonecznego. Ta metoda pozwala na detekcję pierścieni, gdyż w trakcie tranzytu pierścień także przesłania gwiazdę. Oznacza to spadek jasności ale o innej charakterystyce, niż tranzyt planety bez pierścieni.
Poszukiwanie pierścieni w danych Keplera
Zespół naukowców pod przewodnictwem Masatake Aizawy z Uniwersytetu w Tokio postanowił przeanalizować część dostępnych danych z teleskopu Kepler pod kątem możliwości występowania pierścieni. Zespół opracował metodologię analizy danych i zastosował ją do 89 wybranych kandydatów z danych Keplera. Wybrane obiekty do dalszej analizy miały podobne parametry, m.in. większa odległość od swoich gwiazd.
Większość z wyselekcjonowanych kandydatów zdaje się nie posiadać bardziej rozbudowanych pierścieni .U pięciu kandydatów zmiany jasności sugerują istnienie pierścieni, jednak dalsza analiza wykazała, że sygnał nie pochodził od pierścieni, ale ?zanieczyszczenia światłem? od pobliskich gwiazd. U ostatniego kandydata, obiektu o oznaczeniu KIC 10403228*, dane sugerują istnienie pierścieni.
KIC 10403228 to czerwony karzeł. Jak na razie nie wykryto żadnej egzoplanety wokół tej gwiazdy, ale prawdopodobnie już niebawem kwestia obiektów planetarnych w tym układzie zostanie wyjaśniona. Analiza zespołu Aizawy sugeruje, że znajduje się tam egzoplaneta krążąca wokół swej gwiazdy z okresem obiegu około 746 dni. Pierścień lub pierścienie w tym przypadku byłyby dość podobne do układu pierścieni Saturna, o dość podobnych rozmiarach. Jest też możliwe, że pierścienie byłyby bardziej rozległe. Grafika w galerii tego artykułu prezentuje dwie możliwe opcje pierścieni w układzie KIC 10403228.
Oczywiście, możliwe jest także, że dane z KIC 10403228 nie pochodzą od pierścieni planetarnych. Inną możliwością jest występowanie dysku planetarnego krążącego wokół gwiazdy w tym układzie. Jest także możliwe, że ten układ składa się nie z jednej, ale trzech gwiazd. Dalsze badania pozwolą na określenie natury zmian jasności w KIC 10403228.
(Arxiv)
Źródło: Kosmonauta.net
Przeczytaj więcej: 
