Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej.
Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej.
Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim.
Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii.
Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »
Ujęcie rozbłysku z 23 lipca okiem sondy STEREO-A / Credits - NASADwudziestego trzeciego lipca grupa plam 2665 wyemitowała silny rozbłysk oraz bardzo rozległy koronalny wyrzut masy. Rozbłysk został wyemitowany po niewidocznej z Ziemi stronie Słońca.
Rozbudowana grupa plam 2665 zniknęła 19 lipca za zachodnim brzegiem tarczy słonecznej . Przez czas pobytu tej grupy po stronie widocznej z naszej planety ta grupa wyemitowała dwa rozbłyski dolnych stanów klasy M (M1.3 i M2.4). Jak się kilka dni później okazało nie był to ostatni rozbłysk z grupy 2665. Dwudziestego trzeciego lipca grupa 2665 wyemitowała bez wątpienia swój najsilniejszy rozbłysk. Ten rozbłysk nastąpił około 07:00 CEST i został zarejestrowany przez sondę STEREO-A, która spogląda na Słońce z innej perspektywy niż obserwatoria na Ziemi i w okolicy naszej planety. Rozbłysk wybił potężny koronalny wyrzut masy (CME) typu "full-halo", które w całości było skierowane w ?drugą stronę? Układu Słonecznego. To CME nie dotrze w żadnej części do Ziemi, jednak zostało zarejestrowane przez sondy, takie jak SOHO.
Nagranie CME po rozbłysku z 23 lipca / Credits ? NASA, ESA, SOHO, Actividad solar
Jak potężny był ten rozbłysk? Niestety, precyzyjne wyznaczenie wartości nie jest możliwe, z uwagi na brak odpowiedniego instrumentu pomiarowego na STEREO-A. Jest jednak pewne, że ten rozbłysk był przynajmniej górnych stanów klasy M, a być może nawet i najbardziej energetycznej klasy X. Jeśli był to rozbłysk klasy X, wówczas z dużym prawdopodobieństwem (choć nie pełnym, z uwagi na czasowe ograniczenie obserwacji sond STEREO) był to pierwszy rozbłysk tej klasy od czasów rozbłysku X2.7 z 6 maja 2015.
Tymczasem po widocznej z Ziemi stronie Słońca brak obszarów aktywnych. Już niebawem sumaryczna ilość dni bez plam słonecznych w 2017 roku może przekroczyć 50 dni - dla porównania w całym 2016 oku takich dni było łącznie 34.