W dniu
26 stycznia 2009r. nastąpi całkowite zaćmienie Słońca. Zaćmienie to niestety będzie widoczne generalnie nad obszarami pokrytymi wodą, których niestety jest najwięcej na Ziemi. Tylko w Indonezji będzie można je obserwować z lądu przez nieco ponad 6 minut.
Dla na mieszkańców Żagania jest ona szczególnie ważne jako że ma związek z naszym astronomicznym patronem Janem Keplerem. Jak zapewne pamiętacie przewidział on zaćmienie z
10 czerwca 1630 roku. Widoczne ono było w Żaganiu, ale podał on momenty zaćmienia dla Linzu i Wiednia. Ciekawy jest jednak związek zaćmienia Keplera i tego z 26 stycznia br., a mianowicie związek ten tworzy wspólny SAROS o numerze 131. Oba zaćmienia pochodzą dokładnie z tego samego SAROS’A.
Saros w skrócie mówiąc jest okresem, w którym występujące zaćmienia posiadają wspólne cechy (o czy szczegółowo zapoznam Was z przygotowywanym opracowaniu na temat zaćmień). Jeden saros to 223 miesiące synodyczne, które równe są 242 miesiącom smoczym, co w bliższej nam rachubie wynosi 18 lat zwrotnikowych i 11 dni. W tym okresie występuje 70 zaćmień, w tym 42 zaćmienia Słońca i 28 zaćmień Księżyca. Zależność tę odkryli już astronomowie chaldejscy na podstawie obserwacji w VII-VI w p.n.e. (patrz
Historia Astronomii ).
SAROS 131 zaczął się zaćmieniem 1 sierpnia 1125 roku, a keplerowskie zaćmienie było 29 zaćmieniem w tym cyklu saros. Zaćmienie w styczniu 2009 będzie pięćdziesiątym w cyklu. Będzie to najdłuższe zaćmienie w całym cyklu - najdłuższy czas zaćmienia wynosi 7 minut 54 sekundy, zaćmienie Keplera trwało tylko w najdłuższej fazie 55 sekund
Zaćmienie z 26 stycznia 2009 roku
zaćmienie Keplera z 10 czerwca 1630 roku
Poniżej, w postaci animacji, można zobaczyć cały cykl 131 ze wszystkimi zaćmieniami (kliknij na rys.).
