Poniżej przedstawiam kolejny kalendarz zjawisk astronomicznych tym razem na miesiąc luty 2009r. Należy pamiętać że momenty zjawisk są podane w czasie UT i dla czasu zimowego, który obecnie obowiązuje w Polsce, należy dodać 1 godzinę aby uzyskać moment zjawiska w czasie pokazywanym przez nasze zegarki. Astronomowie bardzo często, w zasadzie zawsze podają momenty zjawisk wg czasu UT, co pozwala uniknąć wielu nieporozumień co do chwili obserwacji. Przeliczenie na czas miejscowy jest bardzo proste i zależne od strefy czasowej.

---

Słońce

Dni stają się coraz dłuższe. Słońce wędruje po części ekliptyki położonej pod płaszczyzną równika niebieskiego, ale jego deklinacja wzrasta w ciągu miesiąca od -17° do -8°, w związku z czym dnia przybywa prawie o dwie godziny: w Warszawie 1 lutego Słońce wschodzi o 6^h17^m, zachodzi o 15^h23^m, a 28 lutego wschodzi o 5^h24^m, zachodzi o 16^h14^m. W lutym Słońce wstępuje w znak Ryb.

9 lutego wystąpi częściowe półcieniowe zaćmienie Księżyca, widoczne w Polsce.

Księżyc

Bezksiężycowe noce będziemy mieli pod koniec lutego, bowiem kolejność faz Księżyca jest w tym miesiącu następująca: pierwsza kwadra 2^d23^h13^m, pełnia 9^d14^h49^m, ostatnia kwadra 16^d21^h37^m i nów 25^d01^h35^m. W perygeum Księżyc znajdzie się 7^d20^h09^m, a w apogeum 19^d17^h01^m.

Planety, planety karłowate i planetoidy

W pierwszej połowie miesiąca, nad ranem, nisko nad południowo-wschodnim horyzontem można zaobserwować Merkurego, który 4 lutego, na początku świtu cywilnego, wzniesie się na maksymalną wysokość niewiele przekraczającą 4°, co sprawi, że jego dostrzeżenie w blasku zorzy porannej będzie trudne, pomimo jasności równej 0,3^m.

Warunki wieczornej widzialności Wenus w porównaniu ze styczniem nie ulegają zmianie. Przez teleskop będzie można zobaczyć coraz większą tarczę planety, osiągającą pod koniec miesiąca prawie 50'' przy fazie zaledwie 0,2.

Mars i Jowisz pozostają na niebie nadal w pobliżu Słońca i są niewidoczne.

Nadal w drugiej połowie nocy, w gwiazdozbiorze Lwa, możemy obserwować Saturna, zbliżającego się do marcowej opozycji.

Uran i Neptun znajdują się na niebie w pobliżu Słońca i są niewidoczne.

Przez całą noc w gwiazdozbiorze Lwa znajdziemy planetę karłowatą (1) Ceres, osiągającą na początku miesiąca jasność 6,6^m:

10 II: 9^h15,0^m, +30°42'; 20 II: 8^h58,8^m, +31°41'; 2 III: 8^h44,9^m, +32°11'.

Planeta karłowata (134340) Pluton nadal wschodzi nad ranem niedługo przed wschodem Słońca i jest niewidoczna, ginąc w blasku zorzy porannej.

W lutym w pobliżu opozycji nie znajduje się żadna jasna planetoida.

Komety

W styczniu przez całą noc będzie można przy pomocy lornetek nadal obserwować kometę C/2007 N3 (Lulin), która 23 lutego powinna osiągnąć maksymalną jasność 6,0^m, świecąc na tle gwiazdozbioru Lwa, zaledwie 2° na południe od Saturna:

10 II: 14^h28,9^m, -13°57', 6,8^m; 20 II: 12^h34,4^m, -3°18', 6,1^m; 2 III: 9^h33,6^m, +14°10', 6,4^m.

Należy pamiętać, że położenie komety, a zwłaszcza jej jasność, mogą się nieco różnić od przewidywanych.

Meteory

W dniach od 15 lutego do 10 marca promieniują, należące do kompleksu Virginid, δ Leonidy (DLE). Maksimum aktywności tego mało aktywnego roju przypada 25 lutego. Radiant meteorów leży w gwiazdozbiorze Lwa i ma współrzędne: α = 7^h00^m, δ = +16°. Warunki obserwacji w tym roku są bardzo dobre, gdyż nie będzie w nich przeszkadzał znajdujący się w nowiu Księżyc.

* * *

1^d02^h

Merkury nieruchomy w rektascensji.

1^d20^h

Maksymalna libracja Księżyca (9,3°) w kierunku krateru Schockard (zacieniony).

2^d22^h25^m

Gwiazda zmienna zaćmieniowa HU Tau osiąga minimum jasności. Jasność gwiazdy spada od 5,9^m do 6,7^m.

4^d

Gwiazda zmienna długookresowa S Vir (miryda) (13^h33,0^m, -7°12') osiąga maksimum jasności (7,0^m).

4^d

Księżyc Saturna Tytan w maksymalnej elongacji wschodniej.

4^d06^h

Wenus nieruchoma w rektascensji.

5^d19^h34^m

Gwiazda zmienna δ Cep (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,5^m).

6^d19^h

Zakrycie gwiazdy ε Gem (3,1^m) przez ciemny brzeg Księżyca przed pełnią, na wysokości 61° nad horyzontem, widoczne w całej Polsce (Zielona Góra 19^h50^m - Krosno 19^h00^m).

7^d

Gwiazda zmienna długookresowa R Crv (miryda) (12^h19,6^m, -19°15') osiąga maksimum jasności (7,5^m).

7^d16^h56^m

Gwiazda zmienna ζ Gem (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,6^m).

8^d

Gwiazda zmienna długookresowa V Peg (miryda) (22^h01,0^m, +6°07') osiąga maksimum jasności (8,7^m).

8^d06^h

Minimalna libracja Księżyca (1,4°) w kierunku Mare Australe (oświetlone).

9^d

Częściowe półcieniowe zaćmienie Księżyca, widoczne w centralnej i wschodniej części Azji, Australii, na Alasce, wschodniej części Oceanu Indyjskiego i zachodniej części Oceanu Spokojnego; w zachodniej części Azji i Oceanu Indyjskiego, wschodniej Afryce oraz w Europie środkowej i wschodniej przy wschodzie Księżyca, oraz w środkowej i zachodniej części Ameryki Północnej i we wschodniej części Pacyfiku przy zachodzie Księżyca. Przebieg zaćmienia: początek zaćmienia półcieniowego: 12^h37^m, maksimum zaćmienia: 14^h38^m, koniec zaćmienia półcieniowego: 16^h40^m. Zaćmienie widoczne w Polsce przy wschodzącym Księżycu, może być trudne do zauważenia.

11^d04^h22^m

Gwiazda zmienna δ Cep (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,5^m).

11^d15^h

Złączenie Saturna z Księżycem w odl. 6°.

11^d17^h

Neptun w koniunkcji ze Słońcem.

11^d19^h54^m

Gwiazda zmienna zaćmieniowa Algol (β Per) osiąga minimum jasności. Jasność gwiazdy spada od 2,1^m do 3,4^m.

12^d

Gwiazda zmienna długookresowa R Dra (miryda) (16^h32,6^m, +66°45') osiąga maksimum jasności (7,6^m).

12^d

Księżyc Saturna Tytan w maksymalnej elongacji zachodniej.

12^d03^h00^m

Gwiazda zmienna zaćmieniowa U Oph osiąga minimum jasności. Jasność gwiazdy spada od 5,9^m do 6,6^m.

12^d20^h04^m

Gwiazda zmienna zaćmieniowa WW Aur osiąga minimum jasności. Jasność gwiazdy spada od 5,8^m do 6,6^m.

13^d21^h

Merkury w maksymalnej elongacji zachodniej od Słońca w odległości 26°06'.

14^d

Gwiazda zmienna długookresowa S Her (miryda) (16^h51,9^m, +14°57') osiąga maksimum jasności (7,6^m).

14^d12^h

Maksymalna libracja Księżyca (9,3°) w kierunku Mare Humboldtianum (zacienione).

15^d

Gwiazda zmienna długookresowa U Ori (miryda) (5^h55,9^m, +20°11') osiąga maksimum jasności (6,3^m) .

17^d16^h

Złączenie Marsa z Jowiszem w odl. 0,5°.

17^d17^h53^m

Gwiazda zmienna η Aql (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,5^m).

17^d20^h33^m

Gwiazda zmienna ζ Gem (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,6^m).

17^d21^h16^m

Gwiazda zmienna zaćmieniowa WW Aur osiąga minimum jasności. Jasność gwiazdy spada od 5,8^m do 6,6^m.

18^d12^h47^m

Słońce wstępuje w znak Ryb, jego długość ekliptyczna wynosi wówczas 330°.

20^d

Księżyc Saturna Tytan w maksymalnej elongacji wschodniej.

21^d19^h

Minimalna libracja Księżyca (2,3°) w kierunku Sinus Iridium (oświetlona).

21^d21^h56^m

Gwiazda zmienna σ Cep (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,5^m).

22^d22^h

Złączenie Merkurego z Księżycem w odl. 0,5°.

22^d22^h28^m

Gwiazda zmienna zaćmieniowa WW Aur osiąga minimum jasności. Jasność gwiazdy spada od 5,8^m do 6,6^m.

23^d

Gwiazda zmienna długookresowa V Cas (miryda) (23^h11,6^m, +59°42') osiąga maksimum jasności (7,9^m) .

23^d00^h

Złączenie Jowisza z Księżycem w odl. 0,03°.

23^d06^h

Złączenie Marsa z Księżycem w odl. 0,7°.

24^d02^h

Złączenie Neptuna z Księżycem w odl. 1°.

24^d06^h

Złączenie Merkurego z Jowiszem w odl. 0,6°.

24^d22^h07^m

Gwiazda zmienna σ Aql (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,5^m).

26^d05^h

Złączenie Urana z Księżycem w odl. 3°.

27^d23^h40^m

Gwiazda zmienna zaćmieniowa WW Aur osiąga minimum jasności. Jasność gwiazdy spada od 5,8^m do 6,6^m.

28^d

Księżyc Saturna Tytan w maksymalnej elongacji zachodniej.

28^d00^h

Złączenie Wenus z Księżycem w odl. 2°.

28^d00^h10^m

Gwiazda zmienna ζ Gem (cefeida) osiąga maksimum jasności (3,6^m).

UWAGA:

Momenty wszystkich zjawisk podane są w czasie uniwersalnym UT (Greenwich).

Aby otrzymać datę w obowiązującym w lutym w Polsce 'czasie zimowym', należy dodać 1 godzinę.

Momenty złączeń planet z Księżycem podane są dla współrzędnych Warszawy. Dla każdego złączenia podano momenty największego zbliżenia obiektów na niebie. Podane są wszystkie złączenia, nie tylko widoczne w Polsce.