
Dzisiaj na niebie możemy odnaleźć młody Księżyc. Wąski sierp naszego satelity daje możliwość zaobserwowania kraterów na jego powierzchni w pobliżu brzegu tarczy.
Dodatkowo nieco nad nim można obserwować gromadę gwiazd Plejady. Całość skąpana w blasku wieczornego Słońca zostaje wzbogacona trudna do obserwacji planetą naszego układu - Merkurym. Ten najbliższy satelita naszej gwiazdy jest jednocześnie najtrudniejszym do obserwacji, bo zawsze znajduje się w pobliżu tarczy słonecznej, której blask uniemożliwia nawet jego dostrzeżenie a co dopiero obserwację powierzchni planety. Całość utrudniają jeszcze niewielkie rozmiary tego ciała niebieskiego. Jest to jeden z powodów dla których wygląd planety był nieznany do momentu odwiedzenia go przez sztuczne sondy wysłane przez człowieka - Mariner 10. Wcześniej, bo w roku 1962 Rosjanie badali go przy pomocy radaru, później wykorzystano również do tego celu największa czaszę radioteleskopu w Arecibo na Portoryko. Obserwacje teleskopowe dostarczały wybiórczego materiału. Galileusz przez swój teleskop nie był w stanie zobaczyć faz planety, które są podobne do faz Wenus, bo jego teleskop był za słaby.
Samo dotarcie do rejonów Merkurego jest bardzo trudne technicznie. Statek kosmiczny musi wytracić enerd=gię pochodzącą ze studni grawitacyjnej między Ziemią a Merkurym. Energia potencjalna musi zostac wytracone przez działanie silników rakietowych, gdyż na Merkurym nie ma atmosfery i tarcie aerodynamiczne nie wchodzi w grę.
Ponadto warunki na planecie są ekstremalne. Temperatury od 350
oC na stronie przysłonecznej do -200
oC na stronie zacienionej. Planeta nie jest jednak zwrócona stale tą samą stroną do Słońca, a wykazały to już niektóre badania teleskopowe. Jej obieg wokół Słońca trwa 88 dni, a obrót wokół osi 58 dni. Tak powolny obrót wywołany jest pływowymi oddziaływaniami Słońca.
Również ono jest odpowiedzialne za nietypowy ruch peryhelium orbity planety. Bardzo silne pole grawitacyjne Naszej Gwiazdy powoduje to zjawisko. Dzięki Teorii względności zostało ono ostatecznie wyjaśnione i stało się jednym z dowodów na poprawność teorii grawitacji z rzeczywistością.
Czasami możemy zaobserwować tranzyt planety na tle tarczy Słońca. Zdarzają się one 13-14 razy na wiek. Najbliższy będzie miał miejsce
2016 roku dokładnie 9 maja o godzinie 13.09 - będzie więc możliwość obserwacji z terenu Polski.