Partnerzy

Astro-Miejsca


URANIA

astroturystyka

100 lat IAU

IAU

Comet

Centrum Nauki Kepler

Planetarium Wenus

ERC

Centrum Nauk Przyrodniczych

Orion,serwis,astronomii,PTA

POLSA

Astronomia Nova

Astronarium

forum astronomiczne

IPCN

Portal AstroNet

Puls Kosmosu

Forum Meteorytowe

kosmosnautaNET

kosmosnautaNET

Nauka w Polsce

astropolis

astromaniak

PTMA

PTR

heweliusz

heweliusz

ESA

Astronomers Without Borders

Hubble ESA

Space.com

Space Place

Instructables

Tu pełno nauki

Konkursy

Olimpiady Astronomiczne
Olimpiada Astronomiczna przebiega w trzech etapach.
Zadania zawodów I stopnia są rozwiązywane w warunkach pracy domowej. Zadania zawodów II i III stopnia mają charakter pracy samodzielnej. Zawody finałowe odbywają się w Planetarium Śląskim. Tematyka olimpiady wiąże ze sobą astronomię, fizykę i astronomiczne aspekty geografii. Olimpiady Astronomiczne


Urania Postępy Astronomii - konkurs dla szkół


astrolabium

Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Zobacz szczegóły »

astrolabium

konkurs, astronomiczny

AstroSklepy

Serwis Astro - 30 lat AstroDoświadczenia!

Astro Schopy
 Firma ScopeDome

Planeta Oczu

Astrocentrum

F-Chroma z kamerą CCD

Kilka słów o projekcie F-Chroma
F-Chroma Logo KampaniiF-CHROMA jest projektem badawczym, dzięki któremu naukowcy chcą lepiej zrozumieć fizykę chromosfery słonecznej podczas rozbłysków. Równoczesne obserwacje przez kilka znaczących obserwatoriów naziemnych i orbitalnych będą wykonywane do 27 września. W skoordynowanej akcji - oprócz profesjonalnych obserwatoriów słonecznych i zawodowych heliofizyków - wezmą udział także amatorzy astronomii z całej Europy. Akcję tę nazwano F-HUNTERS.

Fotografie amatorskie będą bardzo pomocne dla naukowców. Obserwacje z małych teleskopów mogą uzupełnić luki w danych oraz stanowić odniesienie jako dane porównawcze. Małe instrumenty mają też szersze pole widzenia. Organizatorzy tłumaczą, że użyteczne będą obserwacje zarówno w linii H-alfa, Ca-K, jak i w filtrze Solar Continuum lub w świetle białym. Obrazy można rejestrować kamerami CCD albo lustrzankami cyfrowymi w trybie RAW.

Czego szukamy? Na zdjęciach mamy zarejestrować początkowa fazę rozbłysku.

Źródło: Link

Przygotowanie programu Fire-Capture lub innego
Mając kamerę CCD DMK lub inną możemy skorzystać z dedykowanych programów do przechwytywania obrazu z matrycy. Warto wykorzystać możliwości jakie daje program by zgromadzić odpowiedni materiał oraz stosowanie go opisać.

Powyższy program (Fire-Capture) daje możliwości generowania opisu do każdego przechwyconego pliku filmowego. Opis znajdzie się w specjalnie wygenerowanym dokumencie tekstowym. Ważne jest, by program nie kompresował pliku AVI, ale przechwytywał całe ramki obrazu.




Źródło: Link

Każdy plik powinien zawierać datę, czas, i filtr.

Przygotowanie teleskopu i kamery

Teleskop należy wyposażyć w odpowiedni filtr. Jeśli nie jest to teleskop z filtrami H-alfa to należy zamontować obiektywowy filtr ND5 lub ND3.5 z folii Myllar. Można wyposażyć kamerę w filtr L lub UV cut jeśli ich ona nie ma.



Kamerę należy zamontować w wyciągu teleskopu najlepiej bez kątówki 90 stopni (jeśli taka jest to obraz trzeba będzie obrócić).

Teleskop należy wyrównać i zorientować wg stron świata. Śledząc obraz plam słonecznych można jeszcze dokonać korekty tzw. dryfu. Najlepiej byłoby ustawić montaż nocą z wykorzystaniem gwiazdy Polarnej oraz metody dryfu i gwiazd pomocniczych. Jest to temat na inny artykuł (Link lub Link ).

Obraz fotografowanego obszaru aktywnego Słońca winien być ustawiony w centrum obrazu.

Wyreguluj ekspozycję tak, że histogram jest wypełniony w około 30-40% dla Ha i 70% dla światła białego. Ustawić krótki czas ekspozycji i upewnić się, że kamera działa przy maksymalnej prędkości klatek (dla DMK 30 kl./s). Ustaw współczynnik gamma do 100 (absolutnie konieczne!) Zresetować jasność, kontrast i inne ustawienia. Chcemy, aby nasze dane były tak surowe i liniowe, jak to możliwe.



Minimalna ilość klatek przychwytywanych jednorazowo to 300. Długość filmu AVI ustaw na 20-25s. Więcej klatek oznacza lepszy sygnał, ale również więcej miejsca na dysku, co może być problemem w ciągu kilku godzin obserwacji.

W naszym programie jest dostępna funkcja „Reticle”. Włącza ona obraz krzyża na naszym kadrze co ułatwia korygowanie położenia teleskopu w czasie dłuższego fotografowania. Czas tych obserwacji powinien być jak najdłuższy np. około godziny lub dłużej. W tym czasie powstanie szereg filmów z przechwyconym obrazem. Całość można zautomatyzować poprzez odpowiednie ustawienia programu (AutoRuns).



Wykonanie zdjęć
W czasie wykonywania zdjęć nie zmieniaj ekspozycji i innych parametrów. W fazie maksimum rozbłysku można zmniejszyć ekspozycję, ale wymaga to dodatkowych klatek DARK do redukcji tego materiału.

Zależnie od precyzji ustawienia montażu będzie trzeba co kilka minut skorygować położenie środka obrazu tak by aktywny rejon znalazł się w centrum. Jest to szczególnie ważne w teleskopach H-alfa.

Po zakończeniu sesji np. godzinnej, trzeba wykonać ciemne klatki – tzw. DARK. Zasłaniamy teleskop kapturkiem i obracamy go od Słońca. Bez zmiany parametrów ustawienia ekspozycji wykonujemy fotografię szumu matrycy. Czyli dokładnie taka samą ekspozycję np. 20s ale z zasłoniętym teleskopem. Program zarejestruje tylko co wygeneruje rozgrzana matryca CCD. Warto odpowiednio opisać ten obraz (DARK).

Nasz teleskop ma w jakimś stopniu niedoskonałą optykę a na matrycy mogą być drobiny kurzu. Aby je usunąć z naszego końcowego obrazu trzeba wykonać tzw. FLAT. W tym celu kierujemy teleskop w zenit i zdejmujemy kapturek i filtr foliowy. Ustawiamy poprawna ekspozycję co widzimy na włączonym histogramie. Powinna być dobrze doświetlona ale nie przepalona. W tym celu niebo powinno być równomiernie oświetlone. Można do tego celu użyć też specjalnego szarego tła.


Przykładowy flat pokazuje jak widać na nim zanieczyszczenia zniekształcające obraz.

W przypadku filtru Ha, którego zdjąć nie można, trzeba skierować teleskop na równomierny obszar słońca, ale bez jego krawędzi. I zrobić FLAT.

Dla FLAT-field trzeba wykonać DARK. W tym celu zasłaniamy dekielkiem teleskop i wykonujemy fotografię w postaci ciemnej klatki z czasem ekspozycji jaki ustawiliśmy dla FLAT.

Materiał zebrany czas rozpocząć obróbkę obrazu – tzw. redukcję.

Redukcja materiału fotograficznego
Oto lista kroków naszego przetwarzania:
2. Przygotuj mistrza ciemnej klatki
3. Przygotuj się na ciemną klatkę płaskiej pola
4. Przygotuj pole płaski
5. Załaduj film
6. Spójrz na jakość
7. Rzucić kotwicę!
8. Pić kawę
9. Wyślij nam wyniki

Mamy zamiar użyć AutoStakkert do przetwarzania (AutoStakkert ). Ja polecam najnowszą wersję beta. Jesteś wolny i możesz korzystać z innego oprogramowania, które lubisz. Jednak AutoStakkert jest bardzo wygodne, jeśli chodzi o przetwarzanie dużych zbiorów danych. Również AutoStakkert jest w stanie otworzyć pliki SER, a także AVI plików skompresowanych kodekiem bezstratnym UT-Video.

AutoStakkert jest dość przyjazne oprogramowanie. To bardzo proste i ergonomiczne. Jest również szybki i jego algorytmy są uważane za jedne z najlepszych.

Graficzny interfejs użytkownika jest ograniczona do dwóch okien. Główne okno służy do większości operacji. Posiada wiele opcji i przełączników. Układ jest bardzo intuicyjny i opcje są ułożone w odpowiedniej kolejności.



W drugim oknie, wyświetlany jest film aktualnie przetwarzany. Można przejść między klatkami za pomocą suwaka na górze.



Przygotowanie DARK-FRAME
Kliknij przycisk otwórz i wybierz właściwy plik do wykonania ciemnej klatki. Warto przypomnieć o dobrym nawyku nazywania plików, by łatwo było je potem odróżnić.



Będziemy teraz obliczać średnią dla ciemnych klatek. W filmiku jest ich wiele. Aby to zrobić klikamy z menu Create Master Frame. W otwartym oknie musimy nadać nowemu plikowi nazwę – dark.tif .



i wynik



Przygotowanie DARK-FLAT
Podobnie należy wykonać klatkę ciemną dla płaskiego pola – FLAT. Wybieramy właściwy plik filmu i ponownie klikamy Create Master Frame po czym podajemy nazwę pliku jaka ma być nadana – pamiętaj o nazewnictwie – dark_flat.tif.

Wynik jest bardziej zaszumiony gdyż ekspozycja była dłuższa.



Przygotowanie FLAT-FIELD
Teraz załaduj plik FLAT.avi na którym możesz zobaczyć, tak jak tutaj, sporo brudu. To zanieczyszczenia na matrycy. Są tu też dane o wadach optyki naszego układu, choć na pierwszy rzut oka może być tego nie widać.



Odejmiemy teraz utworzony wcześniej dark_flat.tif używając do tego celu polecenia z menu Image Calibration o nazwie Load Master Dark.



Na panelu centralnym pojawi się napis wskazujący na podłączenie ciemnej klatki.



Wybieramy z tego samego menu polecenie Create Master Frame. Nadajemy nazwę nowemu plikowi flat-dark.tif a pogram sam utworzy plik wynikowy. Znajdziemy go we właściwym katalogu.



Obróbka AVI
Otwieramy właściwy plik z aktywnym obszarem Słońca. Warto otworzyć od razu całą serię plików z obserwacji. Program ma bowiem możliwość przetwarzania wsadowego.



Z menu Image Calibration wybieramy pozycję Load Master Dark i Load Master Flat. Wczytujemy przygotowane wcześniej pliki. Dane z nich będą odjęte od naszych plików z obserwacji.



Po raz kolejny, prawidłowe ładowanie klatek kalibracji spowoduje wyświetlanie powiadomienia.



Na zdjęciach znikną brudy jakie widać było na flat-ach.



W opcjach Image Stabilization należy zaznaczyć Surface – obiekty powierzchniowe jak Słońce czy Księżyc oraz Crop by program przyciął stos. Dane z krawędzi będą i tak bezużyteczne. Noise robust mówi AS2 o stanie obrazu. Dla bardzo dobrych jakościowo plików można wybrać 2 lub nawet 1. W większości przypadków będzie to 3 i więcej. Ostatni przełącznik zarządza jakością i autor program u zaleca ustawić go na Global. Zrobimy tak gdy przez obraz przechodzić będą chmury w naszym przypadku wybraliśmy Local. Więcej o szczegółach ustawień na stronie Link' target='_blank' style='font-weight:bold;'>Link' target='_blank' style='font-weight:bold;'>Link



Teraz przejdź do drugiego okna. Musisz wybrać charakterystyczną cechę (takie plama słoneczna), dzięki którym AS2 będzie śledził obraz, jak poruszają się poszczególne klatki podczas fotografowania. Kliknij tę funkcję z wciśniętym klawiszem ctrl, tak jak mówi instrukcja.



Analiza jakości obrazów
Wciśnij przycisk Analyse. Pojawi się po tym wykres wg którego odrzucimy część najgorszych jakościowo klatek. Poza tym stos będzie ułożony od najlepszych od najgorszych klatek, co można sprawdzić w prawym oknie przesuwając suwak. Tutaj znacząco gorsze jest 25% materiału.



Wybieramy format TIF naszego przyszłego pliku (FIT nie działa jeszcze dobrze w tej wersji). Dalej zielono różowe pola są bardzo ważne zdefiniujemy w nich jaka część materiału będzie wzięta do złożenia w obraz końcowy – od 10% do 80%. Ograniczenie słabych klatek poprawi jakość końcową naszego zdjęcia.


Tu ze względu na słaby materiał wybrano tylko 25% ale zapewne u ciebie będzie lepiej.

Trzeba ustalić ilość ramek referencyjnych wg których zostanie dokonane wyrównanie stosu. Polecam używanie 50-100 ramek do ramki odniesienia (więcej da tylko rozmycie zdjęcia).



Wyrównanie obrazu
Aby poprawnie wyrównać obrazy z kadrów filmu trzeba wskazać programowi tzw. Kotwice. W tym celu klikamy w prawym oknie myszą wybierając charakterystyczne miejsca na obrazie jakimi ma kierować się program składając nasz stos klatek. Jest to miejsce w którym widać jak ważne jest odjęcie FLAT’a. zanieczyszczanie z kamery czy wady optyki skutecznie potrafią zmylić program na tym etapie.



Kotwice te możemy wskazywać ręcznie, albo wybrać opcję Auto AP. Wybieramy rozsądną dla Słońca wielkość 30 i klikamy Place APs in grid. Obraz zostanie pokryty siecią kwadratów. Posłużą one do wyrównania klatek.





Opcja Sharpened spowoduje zapisanie również wyostrzonych kadrów. Ale do celów projektu należy przesyłać tylko surowe klatki.

' style='margin:5px' alt='' align='left' />

Polecam zaznaczyć Save in folders, a także Simple filename for RAW.

Na koniec pracy nad naszym materiałem otrzymać powinniśmy mniej więcej taki wynik jak na obrazku. T o jest to co powinno być w projekcie udostępnione na dysku sieciowym do którego link podasz w raporcie.



Oprócz tych plików, potrzebujemy dodatkowych informacji na temat samego przechwytywania obrazu. Na szczęście, to jest zawarte w plikach tekstowych, generowanych automatycznie przez FireCapture.



Złożenie raportu

Złożenie raportu składa się z dwóch części. Najpierw wgrywamy otrzymane pliki na dysk sieciowy i generujemy link do katalogu gdzie się one znajdują. W razie czego nadajemy stosowne uprawnienia by te dane można było pobrać.

Wgrywamy pliki tif oraz odpowiednie pliki tekstowe wygenerowane przez program FireCpature. Jak widać, te pliki zawierają wiele dokładnych informacji czasowym, co jest potrzebne do analizy naukowej i porównania z innymi instrumentami. Pliki tekstowe są bardzo lekkie, więc po prostu umieścić je wraz z stosy TIF do jednego archiwum

Otwieramy stronę Link i wypełniamy raport.

Wypełnienie raportu nie powinny być problemem. Podajemy nasze dane i miejsca obserwacji. Dane o sprzęcie i stosowanych filtrach. Czas rozpoczęcia i zakończenia sesji obserwacyjnej oraz strefę czasową w jakiej pracowaliśmy. Warto pracować w czasie UT, wtedy nie ma problemów z koordynacją czasów. Wklejamy link do katalogu na naszym dysku sieciowym. Mamy też możliwość przesłania 1 zdjęcia z naszej sesji z umieszczonymi na nim danym o nas i samej obserwacji. Plik ten musi być w akceptowanym formacie JPG lub PNG. Możemy też przesyłać opis do umieszczenia na specjalnym forum F-Chroma.



Przeczytaj więcej:




Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
33,482,030 unikalne wizyty